Στην έρευνά τους, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Environmental Research Letters», οι ειδικοί προτείνουν μια καινοτόμα τεχνική, η οποία δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επιστημονικά. Και τι προβλέπει; Τον ψεκασμό της στρατόσφαιρας με θειικό νάτριο, σε ύψος περίπου 19 χλμ. από την επιφάνεια της Γης!
Όπως εξηγούν, το θειικό νάτριο θα μπορούσε να ψεκαστεί με τη βοήθεια ειδικά σχεδιασμένων αερόστατων ή με κάποιο νέου τύπου αεροσκάφος.
Παρότι η μέθοδος αυτή αναπτύχθηκε χωρίς να έχει ακόμη σχεδιαστεί κατάλληλο μέσο ψεκασμού, η επιστημονική ομάδα τονίζει ότι η ανάπτυξη ενός τέτοιου αεροσκάφους δεν είναι τεχνολογικά δύσκολη ούτε η τιμή του απαγορευτική.
Oπως υπολογίζουν, το συνολικό κόστος του συστήματος αυτού θα είναι 3,5 δισ. δολάρια σε 15 χρόνια. Οι ψεκασμοί θα κοστίζουν περίπου 2,25 δισ. δολάρια τον χρόνο ενώ η διαδικασία θα πρέπει να επαναληφθεί περίπου 15 φορές.
Ωστόσο, και οι ίδιοι οι ερευνητές τονίζουν στη μελέτη τους ότι η τεχνική αυτή είναι υποθετική. «Απλώς αποδεικνύουμε ότι η υποθετική έναρξη αυτού του προγράμματος σε 15 χρόνια -παρότι αβέβαιη και φιλόδοξη- είναι όντως τεχνολογικά εφικτή από μηχανικής άποψης. Θα ήταν, επίσης, εντυπωσιακά οικονομική» υπογραμμίζει η μελέτη. Οι ειδικοί εξηγούν ότι «φρένο» στο φιλόδοξο αυτό σχέδιο θα μπορούσε να βάλει και η εξωτερική πολιτική, καθώς απαιτείται συνεργασία μεταξύ χωρών και στα δύο ημισφαίρια. Την ίδια ώρα, παραμένει ασαφές εάν αυτοί οι ψεκασμοί θα μπορούσαν να βλάψουν τις καλλιέργειες ή να προκαλέσουν ακραία καιρικά φαινόμενα. Η πρόταση της ομάδας δεν αντιμετωπίζει, επίσης, το ζήτημα των συνεχώς αυξανόμενων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου -τον βασικό λόγο υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Παρότι οι ερευνητές του Χάρβαρντ και του Γέιλ εμφανίζονται πεπεισμένοι για τα αποτελέσματα της νέας αυτής τεχνικής, αρκετοί άλλοι ειδικοί ανά τον κόσμο δεν είναι και τόσο... σίγουροι.
Η αντιμετώπιση της ηλιακής ακτινοβολίας είναι χειρότερη λύση από τη μείωση εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου -πολύ πιο ακριβή και πιο επικίνδυνη μακροπρόθεσμα» λέει ο Philippe Thalmann από την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάννης.
Με τη σειρά του, ο Ντέιβιντ Άρτσερ από το πανεπιστήμιο του Σικάγο, λέει ότι η τεχνική αυτή δεν αποτελεί μακροπρόθεσμη λύση αλλά απλώς ένα «τσιρότο», που θα επιτρέψει στον πλανήτη να συνεχίσει να κλείνει τα μάτια...