Σύμφωνα με την καθηγήτρια του Stanford, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, κ. Φέι Λι: «Δεν υπάρχει τίποτα τεχνητό στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Εφευρέθηκε από τον άνθρωπο, δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο και δρα στον άνθρωπο».
Κατ' αρχήν να διευκρινιστεί πως η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι καινούργια εφεύρεση. Οι επιστήμονες πειραματίζονται από τις αρχές της δεκαετίας ’60 μ' αυτή. Στην ουσία πρόκειται απλά για τη δυνατότητα να κάνουμε τις μηχανές και τους υπολογιστές να φτάνουν σε αποφάσεις, κατόπιν εισαγωγής δεδομένων και κατάλληλου προγραμματισμού από τον άνθρωπο.
Ο κ. Αναστάσιος Αραμπατζής, μέλος της Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης στην Ελλάδα με σκοπό την υπεράσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην ψηφιακή εποχή, μιλάει στην "ΕτΔ" για την Τεχνητή Νοημοσύνη και σπεύδει να εξηγήσει ότι εξ' ορισμού ο άνθρωπος είναι το κομβικό σημείο σε αυτό το επίτευγμα της επιστήμης.
Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε φέτος στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ στο Davos με θέμα: «Μέλλον της Εργασίας 2018», οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να αλλάξουν τις δεξιότητές τους για να κάνουν νέες δουλειές, όχι όμως για να χάσουν τις δικές τους. Δηλαδή δεν θα χαθούν οι θέσεις εργασίας, αλλά θα αλλάξει το αντικείμενο εργασίας.
Ο κ. Αραμπατζής τονίζει πως ο κόσμος δεν πρέπει να φοβάται την «AI» γιατί όλοι τη χρησιμοποιούν –παγκοσμίως- αρκετό καιρό τώρα στην καθημερινότητά τους. Από τα πολύ απλά πράγματα, όπως μία αναζήτηση στο Google Search (διαδικτυακός μηχανισμός αναζήτησης), μέχρι σημαντικούς τομείς όπως η Ιατρική όπου για παράδειγμα βοήθησε στη βελτίωση των μαστογραφιών διορθώνοντας κατά 90% τις λάθος διαγνώσεις. Η «AI» συμβάλει επίσης στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας: π.χ. χάρη στο FBI υπάρχει ένα σύστημα για να βρεθούν παιδιά που έχουν χαθεί γιατί είτε το έχουν σκάσει, είτε απήχθηκαν. Ακόμη, η «AI» χρησιμοποιείται σε χρηματοοικονομικά θέματα των τραπεζών για την πρόβλεψη ρίσκου των επενδύσεών τους με στόχο τη μείωσή του. Καθώς επίσης και στην κυβερνοασφάλεια των επιχειρήσεων, αφού η τεχνητή νοημοσύνη αναλαμβάνει τις στάνταρ επιθέσεις και ο άνθρωπος επιλαμβάνεται των πιο εξειδικευμένων-κρίσιμων επιθέσεων.
Όσον αφορά στις προσδοκίες γύρω από το επίτευγμα αυτό της επιστήμης, ο κ. Αραμπατζής εκφράζει την άποψη πως: «Κάθε νέα τεχνολογία περνάει από 3 στάδια της απαξίωσης, της υπερβολής και της κανονικής χρήσης», ενώ για την τεχνητή νοημοσύνη δηλώνει: «Βρισκόμαστε στο 2ο στάδιο, στην υπερβολή», προσθέτοντας: «Σε καμία περίπτωση η «AI» δεν είναι η μαγική σκόνη που θα ρίξουμε και θα λυθούν τα προβλήματα στις επιχειρήσεις». Και αναπτύσσει το τρίπτυχο που απαρτίζει τη σωστή χρήση η τεχνολογία, οι διαδικασίες που θα εκτελεστούν και οι εκπαιδευμένοι άνθρωποι.
Ερωτώμενος για τους κινδύνους που έχει η τεχνητή νοημοσύνη ο εκπρόσωπος της ΜΚΟ μας λέει πως ένας μη σωστά φτιαγμένος αλγόριθμος μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα καλείται να επιλύσει. Ένας αλγόριθμος μπορεί να είναι “προκατειλημμένος”, δηλαδή ο δημιουργός του, χτίζοντας τον αλγόριθμο με τα δικά του πιστεύω και προκαταλήψεις, μοιραία τα περνάει στο δημιούργημά του. Και φέρνει ως παράδειγμα προς προβληματισμό την αναγνώριση προσώπου (face recognition) που θέλουν να εντάξουν σε αεροδρόμια της Ευρώπης –και στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Επίσης, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία δεν είναι ώριμη για να εφαρμοστεί σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες. Παραδείγματος χάρη τα αυτόματα αυτοκίνητα δεν είναι φτιαγμένα για να έχουν τον πλήρη έλεγχο. Θα πρέπει οι οδηγοί να λαμβάνουν υπόψη τις πληροφορίες που τους παρέχει το αυτοκίνητο, αλλά ταυτόχρονα να τις συνδυάζουν με τα υπόλοιπα ερεθίσματα που παίρνουν από το περιβάλλον.
Σύμφωνα με τον κ. Αραμπατζή, ο μεγαλύτερος κίνδυνος της τεχνητής νοημοσύνης σχετίζεται με τα ΜΜΕ και τα fake news (ψευδείς ειδήσεις). Κι αυτό γιατί έτσι δεν θα μπορεί να αναδειχθεί το πραγματικό ζήτημα, με αποτέλεσμα να μην το πληροφορείται η κοινή γνώμη. Υπάρχουν και τα deep fake που είναι η δημιουργία ψεύτικων βίντεο σε real time (πραγματικό χρόνο) με σκοπό την αποπληροφόρηση του κοινού. Η μόνη έγκυρη λύση σε αυτό το πρόβλημα προκύπτει από τον καθένα μεμονωμένα. Όλοι θα πρέπει, τις πληροφορίες που λαμβάνουν και ιδιαίτερα τα βίντεο, να τις διασταυρώνουν στο διαδίκτυο.
Κλείνοντας τη συζήτηση επισημαίνει ότι: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε οποιοδήποτε τεχνολογικό εύρημα, αλλά τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν» και υπογραμμίζει ότι το κλειδί είναι η κριτική σκέψη που πρέπει να αναπτύξει ο κανένας.
Ραφαέλα Παπαοικονόμου
