Ο ουρανοξύστης σχεδιάστηκε να είναι η μελλοντική βιτρίνα μιας εταιρείας με βαριά ιστορία: το 1665 άρχισε να κατασκευάζει καθρέφτες, σε μια περίοδο στην οποία η ζήτηση ήταν μεγάλη στις ανώτερες κοινωνικά τάξεις, η σχετική τεχνολογία ήταν ανύπαρκτη στη Γαλλία και οι καθρέφτες εισάγονταν από τη Δημοκρατία της Βενετίας, τότε ηγέτη της Δύσης στην κατασκευή καθρεφτών (είχε για πάρα πολλά χρόνια το μονοπώλιο). Σήμερα, η Saint-Gobain SA είναι πολυεθνική με μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων, και ο ουρανοξύστης είναι ένας λειτουργικός και ευέλικτος σύνδεσμος μεταξύ της εσπλανάντ της Défence και του περιφερειακού με τις περιοχές κατοικιών στην Courbevoie.
Οι αρχιτέκτονες είχαν ως στόχο να γεννούν συναισθήματα με το σχέδιό τους, το οποίο παραπέμπει σε γλυπτό, κάνοντας χρήση μιας νέας δυναμικής γεωμετρίας: ρομβόεδρα (το ρομβόεδρο είναι κύβος με όψεις που παραπέμπουν σε έδρες διαμαντιού ή πρίσματα αντί για ορθογώνια τετράγωνα).
Η εκφραστική μορφολογία του ουρανοξύστη τον κάνει να μοιάζει σαν να υπερίπταται του εδάφους. Είναι διαμορφωμένος σε τρία τμήματα: το κυρίως τμήμα όπου φιλοξενούνται τα γραφεία, το κατώτερο επίπεδο όπου στεγάζονται οι υπηρεσίες και το άνω τμήμα ή «Plein Ciel (Ανοιχτός Ουρανός)».

ΦΙΛΙΚΟΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Ο σχεδιασμός του «Tour Saint-Gobain» είχε στο επίκεντρό του το περιβαλλοντικό μέλημα: τοποθετήθηκαν ανατρεπόμενα ακτινωτά ταβάνια και ειδικά συστήματα εξαερισμού που, σε συνδυασμό με τις υψηλές επιδόσεις των προσόψεων όσον αφορά στη θερμότητα, δίνουν θετικά, φιλικά προς το περιβάλλον, αποτελέσματα. Επιπροσθέτως, συλλέγεται το νερό της βροχής για το πότισμα των κήπων, ενώ τα φυτά συμβάλλουν στη διατήρηση δροσιάς.