«Το ITER είναι μία υπόσχεση για ειρήνη και πρόοδο», δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας αναφερόμενος στο διεθνές πρόγραμμα που ξεκίνησε με την υπογραφή σύμβασης το 2006 με την συμμετοχή 35 χωρών, δηλαδή των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (περιλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου), της Ελβετίας, της Ρωσίας, της Κίνας, της Ινδίας, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εκπρόσωποι επτά εταίρων του ITER έλαβαν τον λόγο κατά τη διάρκεια της τελετής, όλοι εξ αποστάσεως σε μαγνητοσκοπημένα βίντεο. Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Μουν Τζε-Ιν χαιρέτισε το μεγαλύτερο επιστημονικό πρόγραμμα στην ιστορία της ανθρωπότητας» και την έρευνα «των νέων επιστημονικών και τεχνολογικών συνόρων», με το «κοινό όνειρο για την παραγωγή καθαρής και ασφαλούς ενέργειας μέχρι το 2050».
Το πρόγραμμα ITER ξεκίνησε εδώ και σχεδόν 15 χρόνια στις όχθες του ποταμού Ντυράνς, σε απόσταση σαράντα χιλιομέτρων από την Αιξ-αν-Προβάνς με στόχο την αναπαραγωγή της απεριόριστης ενέργειας του ήλιου και των άστρων, μέσω της σύντηξης του υδρογόνου με την ελπίδα εξεύρεσης εναλλακτικής λύσης στα ορυκτά καύσιμα.
Τους τελευταίους μήνες, τμήματα του γιγάντιου πειραματικού αντιδραστήρα που φέρει την ονομασία Tokamak, ορισμένα μεγέθους όσο ένα τετραώροφο κτίριο και βάρους εκατοντάδων τόνων, παραδόθηκαν στον τόπο όπου θα στηθεί προερχόμενα από την Ινδία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Νότια Κορέα ή την Ιταλία. Η διαδικασία συναρμολόγησης θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2024.
Ο γιγάντιος αντιδραστήρας θα επιτρέψει την αναπαραγωγή της αντίδρασης της σύντηξης του υδρογόνου που πραγματοποιείται με φυσικό τρόπο στην καρδιά του ήλιου: συγκεκριμένα, η σύντηξη αυτή θα επιτευχθεί με τη θέρμανση σε θερμοκρασία της τάξης των 150 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου ενός μίγματος δύο ισοτόπων του υδρογόνου, του δευτέριου και του τρίτιου, που θα έχουν λάβει την μορφή πλάσματος.
Το ITER θα μπορεί να παράξει το πρώτο πλάσμα στο τέλος του 2025 έως τις αρχές του 2026 και ο αντιδραστήρας θα μπορεί να λειτουργεί σε πλήρη ισχύ το 2035.
Εάν είναι επιτυχής, η σύντηξη του υδρογόνου θα επιτρέψει την απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα. Βασιζόμενη σε καύσιμα όπως το νερό και το λίθιο, έχει το πλεονέκτημα ότι δεν παράγει ραδιενεργά απόβλητα, αντίθετα με ένα πυρηνικό αντιδραστήρα.