Θα είναι το πρώτο τεστ μιας τεχνολογίας αποτροπής ενός καταστροφικού αστεροειδούς. Ενώ κατά καιρούς διάφορα διαστημικά σκάφη έχουν ηθελημένα και μη πέσει πάνω σε ουράνια σώματα, θα είναι η πρώτη φορά που θα γίνει κάτι τέτοιο σκοπίμως στο όνομα σωτηρίας της Γης από έναν μελλοντικό κίνδυνο.
Η πρόσκρουση της διαστημοσυσκευής DART στον αστεροειδή με ταχύτητα 24.000 χιλιομέτρων την ώρα θα έχει ως στόχο να χρησιμοποιήσει κινητική ενέργεια για να τον εκτρέψει ελαφρά από την τροχιά του. Κάτι το οποίο μπορεί να χρειαστεί μελλοντικά να γίνει με κάποιον άλλο μεγάλο αστεροειδή που υπάρχει κίνδυνος η τροχιά να τον φέρει ακριβώς πάνω στον πλανήτη μας.
Ο «βομβαρδισμός» του Δίμορφου αναμένεται να αλλοιώσει ελαφρά την τροχιά του, ώστε να περιφέρεται πέριξ του Δίδυμου τουλάχιστον 73 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα. Τα τηλεσκόπια από τη Γη θα παρακολουθούν για να δουν κατά πόσο αυτό όντως συνέβη. Παράλληλα, το DART, δέκα μέρες πριν την πρόσκρουση του, θα απελευθερώσει τη μικρή ιταλική διαστημοσυσκευή LICIACube που θα πλησιάσει τον Δίμορφο σε απόσταση 55 χιλιομέτρων και με τις κάμερες της θα φωτογραφήσει τα «μεθεόρτια» της πρόσκρουσης.
Η NASA έχει βρει περισσότερους από 27.000 αστεροειδείς διαφόρων μεγεθών, που οι τροχιές τους τούς φέρνουν κοντά στη Γη. Παρά τις προόδους στον εντοπισμό των αστεροειδών που κατά καιρούς πλησιάζουν τον πλανήτη μας, μέχρι στιγμής οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι έχει ανιχνευθεί μόνο το 30% έως 40% των κοντινών στη Γη αντικειμένων διαμέτρου άνω των 140 μέτρων. Γι’ αυτό έχει γίνει αντιληπτό ότι πρέπει να υπάρχει έτοιμη μια τεχνολογία πλανητικής άμυνας, αν προκύψει κάποια άνωθεν δυσάρεστη έκπληξη (όπως εκείνη που πιθανότατα εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν 66 εκατομμύρια χρόνια), κάτι με μικρή μεν πιθανότητα αλλά όχι απίθανο.
Στα χνάρια της αμερικανικής αποστολής θα ακολουθήσει η ευρωπαϊκή αποστολή HERA του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που θα στείλει μια γερμανικής κατασκευής διαστημοσυσκευή, συνοδευόμενη από δύο μικροδορυφόρους (τα cubesats Milani και Juventas), στον Δίδυμο και στον Δίμορφο για να τους μελετήσει πιο προσεκτικά και να δει από πρώτο χέρι τον κρατήρα που θα έχει δημιουργηθεί, καθώς και τις άλλες επιπτώσεις της πρόσκρουσης της DART. Η HERA αναμένεται να εκτοξευθεί το 2024 και να φθάσει στον αστεροειδή και το φεγγάρι του στο τέλος του 2026.