Βασικός στόχος της αποστολής είναι να διερευνηθεί κατά πόσο ο ωκεανός κατά κύριο λόγο ή ενδεχομένως και κάποια σημεία κοντά ή πάνω στην επιφάνειά τους διαθέτουν συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής. Το σκάφος της αποστολής κατασκευάζεται στο Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA, το περίφημο Jet Propulsion Lab και σύμφωνα με τον προγραμματισμό πρέπει να είναι έτοιμο να εκτοξευτεί τον Οκτώβριο του 2024. Αν όλα πάνε καλά με την κατασκευή και την εκτόξευσή του το σκάφος αναμένεται να φτάσει στην Ευρώπη το 2030. Θα πραγματοποιήσει λήψη εικόνων υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια της Ευρώπης για να εντοπισθούν στοιχεία σχετικά με τη σύστασής της. Θα γίνει αναζήτηση πρόσφατων ή εν εξελίξει ενδείξεων γεωλογικής δραστηριότητας, αλλά και μέτρηση του πάχους του παγωμένου κέλυφους του φεγγαριού. Θα αναζητηθεί επίσης η πιθανή παρουσία λιμνών κάτω από την επιφάνεια και η εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το βάθος και την αλμυρότητα του υπόγειου ωκεανού.
Εκτιμάται ότι ο υπόγειος ωκεανός της Ευρώπης περιέχει περίπου το διπλάσιο νερό από όλους τους ωκεανούς της Γης. «Στον πυθμένα των ωκεανών της Γης υπάρχουν μέρη όπου αλληλεπιδρούν βράχος και νερό, όπου το νερό διεισδύει, έρχεται σε επαφή με θερμό βράχο και αναδύεται φορτισμένο με χημικά θρεπτικά συστατικά». Όταν αυτά συναντιούνται με άλλα χημικά (οξειδωτικά), αντιδρούν. Οι αντιδράσεις αυτές θα μπορούσαν να τροφοδοτούν ζωή στον πυθμένα του ωκεανού της Ευρώπης, ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει φως που να επιτρέπει φωτοσύνθεση» είχε δηλώσει σε επιστημονική συνάντηση ο επικεφαλής επιστήμονας του προγράμματος, Ρόμπερτ Παπαλάρντο.
Το ενδιαφέρον για την Ευρώπη ενισχύθηκε τη δεκαετία του 1990, όταν το διαστημόπλοιο Galileo της NASA έδωσε στοιχεία πως η Ευρώπη φιλοξενούσε έναν ωκεανό νερού με υγρή μορφή κάτω από το εξώτερο κέλυφός της. Το φεγγάρι του Δία πιθανότατα έχει έναν βραχώδη πυρήνα, που περιτριγυρίζεται από περίπου 80 χλμ. νερού σε υγρή μορφή, που καλύπτονται με τη σειρά τους από ένα κέλυφος πάγου πάχους περίπου 20 χλμ.