Πανέτοιμοι
*ΔΕΝ κρατιέται η Λάρισα, στην τσίτα η βασίλισσα του καφέ, ετοιμάζεται πυρετωδώς να επανέλθει από αύριο στον θρόνο της. Αν και το τελευταίο διάστημα καθόταν ήδη στα σκαλοπάτια του, ιδίως το τρέχον Σαββατοκύριακο. Σε όλα τα καφέ-μπαρ κόσμος, απ’ έξω έως και στα όριά τους μέσα. Αξιοποιημένο κάθε κοντινό παγκάκι ή πεζουλάκι, κάθε ερημωμένο πάσο ακόμη και απαλλοτριωμένα καθίσματα και τραπεζάκια που έβγαζε ο κόσμος από τις ντάνες αποθήκευσης. Σερβιρισμένοι με take away αλλά όχι και πολύ away, εκεί τριγύρω σε παρέες, κάποιοι λες και περιμένουν να είναι οι πρώτοι που θα μπουν με το άνοιγμα. Κι όλοι σε πλαστικά κυπελλάκια φυσικά, που τα προτιμούν κιόλας οι πάντες αφού τα θεωρούν πιο ασφαλή.
Ζ.

ΠΟΑΕΑ-Κολλάτος
*ΕΝΝΙΑ μέρες συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του αγωνιστή της Ανανεωτικής Αριστεράς και υπερασπιστή των δικαιωμάτων των εργαζομένων Σωτήρη Κολλάτου. Και η ΠΟΑΕΑ Λάρισας ανάβει το κεράκι της, στέλνοντας την αγάπη και τον σεβασμό της προς την οικογένειά του. «...Για τον φίλο και συναγωνιστή Σωτήρη -λέει στο γραμματάκι του ο αειθαλής πρόεδρός της Νικ. Παπαθανασίου- που πάλεψε ως το τέλος της ζωής του για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, την κοινωνική δικαιοσύνη και την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων».

Μικρά τμήματα
*ΑΥΤΕΣ τις ημέρες εκπαιδευτικοί και μαθητές βιώνουν μία κατάσταση μάλλον πρωτόγνωρη, και την περιγράφει ο Β. Λ. Κάνουν μάθημα σε αίθουσες που έχουν-δεν έχουν 12 μαθητές. Από το πρώτο λεπτό η διαφορά γίνεται απόλυτα αντιληπτή. Υπάρχει ησυχία στην τάξη, ακούνε όλοι ή σχεδόν όλοι προσεκτικά, δίνεται η ευκαιρία για περισσότερο διάλογο άρα μάθημα με ενεργό συμμετοχή του μαθητή, ο εκπαιδευτικός είναι πιο ήρεμος και ο χρόνος τον πιέζει πολύ λιγότερο, σχεδόν δεν τον πιέζει.
Γιατί δεν θα μπορούσε το μάθημα να είναι μόνιμα έτσι και όχι μόνο απόρροια ειδικών συνθηκών; Θα χρειαζόταν τότε να λειτουργούν τα φροντιστήρια, αυτή η χρόνια αιμορραγία της ελληνικής οικογένειας;
***
*ΤΙ ρωτάει κι αυτός... Όμως η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μέσα από το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει τη μείωση του αριθμού των αναπληρωτών και την αύξηση των μαθητών ανά τάξη σε νηπιαγωγεία και δημοτικά, αν και αυτό φαίνεται να αποσύρεται μετά από τις θυελλώδεις αντιδράσεις. (Και την προαναφερθείσα παρέμβαση του κορονοϊού, ίσως.)
Ζ.

Σπριντ Καρδίτσας
*ΜΠΗΚΕ σε δρομολόγηση και το κομμάτι του δρόμου Λάρισας - Καρδίτσας, από διασταύρωση Μεσοράχης μέχρι εκείνη των Ελευθερών. Δύο χιλιομετράκια όλο κι όλο αλλά χρειάζονται δέκα εκατομμυριάκια για να γίνει σόι, να διαπλατυνθεί ανακασκευαζόμενος και να κλείσει καθιστάμενος ασφαλής αυτοκινητόδρομος. Κι είναι το τελευταίο κομμάτι του συγκεκριμένου άξονα καθώς η παράκαμψη στη «σκοτώστρα» της Συκεώνας έχει φύγει μπροστά κατασκευαζόμενη. Κι έτσι, μ’ ένα φοβερό σπριντ, η Λαρίσης-Καρδίτσης επιχειρεί να κάνει την έκπληξη και να προσπεράσει αναπάντεχα τη Λαρίσης-Τρικάλων, η οποία βρισκόταν χρόνια μπροστά, με σοβαρό πλεονέκτημα καθώς εξυπηρετούσε και τη σύνδεση με Γιάννενα κ.λπ. Εκεί απέμεινε το στενό κι επικίνδυνο κομματάκι πέντε χιλιομέτρων, από Τερψιθέα ως το ύψος της Ραχούλας, για να ολοκληρωθεί η εξασφάλιση και των 60 χιλιομέτρων, το οποίο έργο όμως βρίσκεται ένα κλικ μπροστά. Θα έχει σασπένς ως το τέλος η προσπάθεια Αγοραστού-Περιφέρειας, ποιος θα βρεθεί πιο γρήγορα κοντά στη Λάρισα με ασφάλεια, τα Τρίκαλα ή η Καρδίτσα; (Τα Φάρσαλα μπορούν να συνεχίσουν να στέκονται στη γωνία ρουφώντας τη μύτη τους παραπονεμένα.)
Ζ.

Του κάμπου
*ΕΠΙΠΛΕΟΝ λήμματα στο Ελληνολαρσινό Λεξικό.
- Κατράμι είναι το πολύ μαύρο χρώμα. Στη Λάρισα πάλι, η απάντηση για το τι κάνουμε στην τουαλέτα.
***
*ΚΑΙ στο Αγγλολαρσινό.
-Η πρεσβεία στα αγγλικά «Embassy» και στη Λάρισα η απάντηση στην ερώτηση να μπω στο μαγαζί εγώ;
***
*ΑΛΛΑ και μικρό μάθημα προφοράς.
-Μαμά, τώρα που γίνκα δεκάξ’ ι χρουνού, μπουρού να βάλου στριγκάκ’ι;
-Όχ’ι Βάιου μ’...
Ζ.

Η σκουπιδιά
*ΆΡΧΙΣΑΝ να ανθίζουν οι σκουπιδιές στις ακτές της χώρας, κοάζει το Βατράχι προειδοποιητικά. Ευχάριστα νέα για τους λάτρεις των απορριμμάτων είναι η σταδιακή επανεμφάνιση της σκουπιδιάς, ενός είδους που συναντάται κυρίως στις παραλίες της χώρας μας. Μετά από σχεδόν τρεις μήνες μέτρων κατά του κορονοϊού και τον χειμώνα που προηγήθηκε, το συγκεκριμένο είδος κάνει σιγά-σιγά την επανεμφάνισή του, όπως φαίνεται από φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας.
«Η σκουπιδιά (Aporrimatus Neohellenicus) είναι ένα ενδημικό μη απειλούμενο είδος που συναντάμε στις ακτές της χώρας μας, εκεί που υπάρχει έντονη η παρουσία ανθρώπων», λέει ο Φρίξος Σακουλάς, καθηγητής Φυτοαπορριμματολογίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. «Η σκουπιδιά φυτρώνει στη χώρα μας κάθε αρχή του καλοκαιριού και ανθίζει μέχρι τον Οκτώβριο. Διακρίνεται από τα γυαλιστερά αλουμινένια φύλλα της που μοιάζουν με σακουλάκια από πατατάκια, καθώς και τον διάφανο κορμό της σαν το πλαστικό από τα μπουκάλια» επισημαίνει. «Υπάρχουν και παραλλαγές, ωστόσο, όπως το φρεντόφυτο ή η τσιγαριά που χαρακτηρίζεται από μικρούς πορτοκαλί βολβούς που εξέχουν από την άμμο». Σύμφωνα με τους ειδικούς, η σκουπιδιά είναι ιδιαίτερα ανθεκτική και συμβιώνει άριστα με τα άλλα είδη όπως τους ανθρώπους που κατακλύζουν τις παραλίες (Karavlachus Ametanoitus), ενώ δεν είναι λίγοι οι πολίτες που φυτεύουν και δικές τους σκουπιδιές που φέρνουν από το σπίτι, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην αναπαραγωγή τους.
Ζ.

Αφελής
*ΑΣΤΕΙΑΚΙΑ από την καθημερινότητά τους οι Λαρισαίες.
- Όλοι με λένε χαζή...
- Όχι καλέ, μια παιδική αφέλεια έχεις...
- Σιγά, φράντζα είναι.
***
*- ΠΟΣΑ χρόνια ζουν τα γαϊδούρια;
- Γιατί ρωτάς, δεν αισθάνεσαι καλά;
***
*-ΠΑΕΙ, το αποφάσισα, θ’ αλλάξω πόρτα. Θα βάλω του κουφού.
Ζ.

Στη Λίμνη
*ΔΕΝ είναι τόσο απλό, σε άλλες μητροπόλεις αν δεν απαγορεύεται ευθέως, τουλάχιστον αποθαρρύνεται μέσω επιβολής αυξημένου χρηματικού τέλους. Όπως π.χ. συμβαίνει με τη γειτονική μητρόπολη Δημητριάδος και την τέλεση εκκλησιαστικών μυστηρίων στα ξωκλήσια ή και στους ναούς των χωριών του μαγευτικού Πηλίου.
Στην Καρδίτσα όμως, ο μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος πείστηκε από τον δήμαρχο Λίμνης Πλαστήρα Παν. Νάνο, τον μέχρι πέρυσι διοικητή του Πανεπιστημιακού. Και συμφώνησε να δώσει άδεια ώστε να γίνονται γάμοι και βαφτίσια στα ξωκλήσια της ιδιαίτερου φυσικού κάλλους περιοχής της Λίμνης. Παρέχοντας τη δυνατότητα στα νέα ζευγάρια να ζήσουν εκεί τον μύθο τους και κυρίως την ευκαιρία στην περιοχή να αυξήσει την τουριστική της κίνηση.
Ζ.

Προ αιώνος
*«ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ στην παλιά Λάρισα» η στήλη της εφημερίδας που ανασύρει ο αρχειοφύλαξ Ε. Ρ. από τη μακρινή άνοιξη του 1960. Και σ’ αυτό φιλοξενείται δημοσίευμα της αρχαιοτάτης εφημερίδας «Μικρά» με τίτλον «Σκοτώνετε τις καλιακούδες», από τον Μάρτιο του 1920. Ναι, εκατό χρόνια πριν στη Λάρισα, τα ίδια κι απαράλλαχτα.
***
*ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ για ανοιχτή επιστολή του συμπολίτη Δημητρίου Γ. Λαγαρία, η οποία διελάμβανε τα εξής: «Είναι γνωσταί αι καταστροφαί τας οποίας επιφέρουν οι καλιακούδες (κάργες) εις την σπαρμουδίαν. Μόλις φανούν τα δημητριακά, τα όσπρια και τα τοιάυτα, οι καλιακούδες εις σύννεφα επιπίπτουν, τρώγοντας κορυφάς και σκαλιζουσαι ανευρίσκουν τον σπόρον και τον τρώγωσι. Επίσης και εις τα διάφορα οπωροφόρα δένδρα επιφέρουσιν αρκετάς ζημίας.
Κάποιος δήμαρχος εις το παρελθόν είχε εξολοθρεύσει χιλιάδας εκ των πτηνών τούτων, πληρώνων 20 λεπτά δι’ εκάστην κεφαλήν καλιακούδας. Επιθυμών και εγώ να συντελέσω εις την εξολόθρευσιν των καταστρεπτικών αυτών πτηνών, δηλώ ότι θα πληρώνω λεπτά 40 εις πάντα, φέροντα εις το γραφείον μου μίαν κεφαλήν καλιακούδας».
***
*ΚΑΙ η «Μικρά» υποσημειώνει: Περί των πτηνών αυτών εζητήσαμεν την γνώμην του Νομοκτηνιάτρου μας κ. Μανιατάκη, όστις μας διαβεβαίωσεν ότι η ωφέλεια, την οποίαν πιθανόν να παρέχωσιν εις την γεωργίαν οι καλιακούδες, είναι μηδαμινή προ της ζημίας την οποίαν τα σμήνη αυτών προξενούσι. Ώστε; Σκοτώνετε καλιακούδες και φέρνετε τα κεφάλια των εις τα γραφεία μας. (Αυτό θα πει πρόβλημα προαιώνιο.)
Ζ.

Με μέτρο
*ΠΑΙΧΝΙΔΙΣΜΑΤΑ με πραγματική όρεξη από νεαρούς Λαρισαίους.
- Το άγχος με παχαίνει, το πάχος με αγχώνει. Δεν γίνεται τίποτα...
***
*-ΘΑ κάνω τη δίαιτα του Αλτσχάιμερ.
-Ποια δίαιτα είναι αυτή;
-Δίαιτα, ποια δίαιτα;
***
*- ΤΩΡΑ που ήρθε το καλοκαίρι πρέπει να τρώμε με μέτρο. Να, εγώ θα φάω ένα μέτρο κοντοσούβλι.
Ζ.

Στην αμμουδιά
*«ΘΑΛΑΣΣΑ στα Τρίκαλα»; Μπορεί να μην έχει υλοποιηθεί ακόμη η παλιά ακραία υπόσχεση των πολιτευομένων, βρίσκεται όμως σε καλό δρόμο. Αφού σε λίγες μέρες οι Τρικαλινοί θα παίζουν μπιτς βόλεϊ σε γήπεδα που φτιάχνει ο δήμαρχος. Ε, αφού απέκτησαν τις αμμουδιές, δεν μπορεί, θα έρθει κι η θάλασσα. Ήξερε ο Τσιτσάνης που τραγουδούσε «Ακρογιαλιές δειλινά...» από τότε παλιά. (Στην αμμουδιά μού κλέψανε τη βάρκα και δε θα βγω να πάμε απόψε τσάρκα...)
Ζ.

Πρόλαβαν
*ΕΠΙΤΥΧΙΑ, να λέγονται κι αυτά, η πρόληψη λειτούργησε, χαλάζι δεν έπεσε προχθές όπως φοβούνταν οι μετεωρολόγοι, παρά μόνο σε πολύ περιορισμένη περιοχή. Το ότι δεν έβρεξε καν σε κάποιες περιοχές μπορεί να οφείλεται σ’ αυτό. Στο ότι σηκώθηκαν τα αεροπλάνα της αντιχαλαζικής και βομβάρδισαν τα χαλαζοφόρα νέφη µε ιωδιούχο άργυρο, λέει, διαλύοντάς τα.
***
*ΤΩΡΑ πια είναι απλό κι ο οποιοσδήποτε μπορεί να το δει στον υπολογιστή του. Έτσι, αεροσκάφος Piper PA-31T Cheyenne εθεάθη να ξεκινά από το αεροδρόμιο Μακεδονία που είναι η βάση τους και σύμφωνα με το στίγμα του στο «flight radar24» όργωνε όλο το απομεσήμερο τον ουρανό πάνω από τα πεδινά της Καρδίτσας. Νωρίτερα, πριν το μεσημέρι είχε κάνει το ίδιο στην περιοχή πάνω από Τύρναβο-Ελασσόνα. Εκτός που ακούγονταν απ’ όπου περνούσε, πολλοί το έβλεπαν στο κομπιούτερ τους στο site που δείχνει τις πτήσεις αεροπλάνων σε πραγματικό χρόνο. (Το αποτέλεσμα δικαίωσε την προσπάθεια.)
Ζ.

Αγάλματα
*Η Λαρισαία στο κρεβάτι με τον εραστή της. Ξαφνικά ακούνε το αυτοκίνητο του συζύγου να παρκάρει έξω απ’ το σπίτι. Τρέχει ο άλλος πανικόβλητος να κρυφτεί. Η κυρία, πιο ψύχραιμη.
- Πήγαινε στη γωνία και κάτσε ακίνητος.
- Μα...
- Δεν έχει μα... Κάτσε εκεί που σου λέω.
Πηγαίνει γρήγορα στο μπάνιο και φέρνει baby-oil και ταλκ. Τον πασαλείβει με το λάδι, τον πασπαλίζει ολόκληρο με ταλκ.
- Ψυχραιμία. Κάτσε ακίνητος και κάνε το άγαλμα.
- Μα...
- Κάνε το άγαλμα, που σου λέω, αλλιώς μας έσφαξε και τους δύο.
***
*ΜΠΑΙΝΕΙ ο άντρας της και βλέπει το άγαλμα.
- Τι είναι αυτό Μαρία;
- Α, τίποτε... Είχα πάει στους Παπαδοπουλαίους το Σαββατοκύριακο κι είδα ότι είχαν ένα τέτοιο άγαλμα, το ζήλεψα. Δεν σε πειράζει που πήρα κι εγώ, ε;
- Α μπα, τι να με πειράξει...
Έκατσαν, έφαγαν, είδαν τηλεόραση και κάποια στιγμή έπεσαν για ύπνο. Κατά τις τρεις τα ξημερώματα, ο σύζυγος σηκώνεται, πάει στην κουζίνα, ανοίγει το ψυγείο, φτιάχνει ένα σάντουιτς, παίρνει και μια μπίρα και πάει στο «άγαλμα».
- Έλα ρε, φάε, πιες.
Ο άλλος παγώνει απ’ τον φόβο του.
- Έλα ρε, φάε κάτι... Εγώ τρεις μέρες έκανα το άγαλμα στους Παπαδοπουλαίους κι ούτε ένα ποτήρι νερό δεν μου έδωσαν...
Ζ.