- Πρέπει να το κάνουν και οι άλλοι, να τηρήσουν την αποστασιοποίηση όλοι. Αλλιώς μετά οι μήνες που θα ακολουθήσουν θα είναι εφιαλτικοί για τους πάντες, αν εξαπλωθεί ξανά ο ιός θα χτυπήσει τις πόρτες όλων, φρονίμων και ανέμελων.
Ζ.

Απορίες
*ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ όμως εύλογες απορίες μεταξύ των Λαρισαίων.
- Αν είμαστε 9 στο ρεβεγιόν και έρθει ο Άγιος Βασίλης να φέρει τα δώρα θεωρείται 10ος;
***
*- ΔΕΚΑ άτομα τελικά στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας. Κάποιος θα θυσιαστεί και θα φάει στην ντουλάπα, μην έρθει κάνας έλεγχος και μπλέξουμε όλοι.
***
*- ΑΦΟΥ η κυβέρνηση θα στείλει αστυνομικούς να χτυπάνε τις πόρτες των σπιτιών Παραμονή Πρωτοχρονιάς για να ελέγξουν, μήπως θα μπορούσε να τους δώσει και τα δέματα των κούριερ να τα μοιράσουν;
Ζ.

Για πρόφταση
*ΕΙΝΑΙ να μην αρχίσει η πλάκα έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα;
- Τελικά μόνο 150.000 θα είναι οι τυχεροί που θα κυκλοφορούν εμβολιασμένοι μέσα στο σπίτι τους.
***
*- ΜΟΝΟ 300 χιλιάδες εμβόλια λέει θα έρθουν στην Ελλάδα τελικά, οι υπόλοιποι θα κάνουν βεντούζες.
Ζ.

Σουρεαλιστικά
*ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ο Λαρισαίος έμπορος. Δεν έφτανε όλο το ζόρι με τα κατεβασμένα ρολά του λοκντάουν, άρχισαν τώρα και τα σουρεαλιστικά.
- Περνάει ένας άνθρωπος έξω από μαγαζί μου, βλέπει μια πιτζάμα στη βιτρίνα και με ρωτάει πώς μπορεί να την αγοράσει. Θα πρέπει, λέω, να μου τηλεφωνήσετε και να σας στείλω μήνυμα. Και είναι ο πελάτης έξω από το μαγαζί, μου τηλεφωνεί και του στέλνω μήνυμα, ενώ μόλις μιλήσαμε και είναι απέναντί μου.
***
*- ΚΑΙ γιατί δεν βγάζουν τα παραβάν των εκλογών να δοκιμάζουμε ρούχα; Ήταν η εμπνευσμένη ιδέα της Λαρισαίας.
***
*- ΜΕΧΡΙ τώρα γελούσαμε με κάτι παρέες παιδιών, που κάθονταν στο ίδιο τραπέζι της καφετέριας κι επικοινωνούσαν μεταξύ τους μέσω των κινητών, ανταλλάσσοντας μηνύματα.
Τώρα αυτό γίνεται διά νόμου στην αγορά. Η ιστορία, για να μην πω η καθημερινότητα, κάνει χοντρές φάρσες.
Ζ.

Ποτέ, πουθενά
*ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ οι Γιορτές, οι Λαρισαίοι σχολιάζουν τη διαφορετική κατάσταση.
- Επιτέλους άνοιξαν τα κομμωτήρια και τα νυχάδικα κι έτσι αυτό το Σάββατο μπορούμε να δούμε το «Στην Υγειά μας» περιποιημένοι.
***
*- ΕΓΙΝΕ επιτέλους πράξη αυτό που λέγαμε τόσα χρόνια: να βρεθούμε καμιά φορά, να πάμε πουθενά, να πιούμε τίποτα.
***
*- ΑΝ συνεχίσω να τρώω τόσα μελομακάρονα δεν θα χωράω να μπω ούτε στο ίντερνετ.
Ζ.

Για τις εφημερίδες
*ΦΥΣΙΚΑ και θα ήταν παρούσα η «Ε», όπως πάντα όλα αυτά τα χρόνια σε ανάλογες συναντήσεις. Τηλεδιάσκεψη χθες των υπουργών Γ. Βρούτση και Στ. Πέτσα με τους εκπροσώπους του περιφερειακού Τύπου με θέμα τη βιωσιμότητα των επαρχιακών εφημερίδων, που επίσης περνούν δύσκολες μέρες. Εκτός από τα προεδρεία των Ενώσεων, στη συζήτηση μετείχαν επίσης ο Γ. Μιχαλόπουλος από την «Ελευθερία» και ο Γιάνν. Γαρεδάκης από τα «Χανιώτικα Νέα».Στη ζυγαριά
*ΤΟ άγχος πριν από την κραιπάλη των Γιορτών έχει καταλάβει τις Λαρισαίες.
- Γιατί ανεβοκατεβαίνεις στη ζυγαριά;
- Μπας κι αλλάξει γνώμη.
***
*- ΑΝΕΒΗΚΑ στη ζυγαριά κι έγραψε «Σημασία έχει η προσωπικότητα».
***
*- ΘΑ παίξω τα κιλά μου στο καζίνο. Μόνο έτσι μπορεί να τα χάσω.
Ζ.

Τι φταίει;
*ΜΕΤΑ τα ανακοινωθέντα αυστηρά μέτρα, ο Λαρισαίος επιφυλάχθηκε.
- Σε Ασπρόπυργο και Μάνδρα Αττικής σταματάει η ζωή μετά τις 6 το απόγευμα, διότι οι συγκεκριμένες περιοχές φημίζονται για τη νυχτερινή τους ζωή και τα κλαμπ που λειτουργούν εκεί.
Για ελέγχους στη δουλειά στις αμέτρητες βιομηχανίες της περιοχής δεν έγινε λόγος.
Ζ.

Ιδιαιτερότητες
*- ΟΤΑΝ θα τελειώσει όλο αυτό...
Περίμενε η άλλη ν’ ακούσει τι είχε νοσταλγήσει η φίλη της.
- Οταν θα τελειώσει όλο αυτό, λογικά θα ξεκινήσει κάτι άλλο.
***
*ΜΕΤΑ ήρθε και μια τρίτη στην παρέα τους, γαλλομαθής και επαναστάτρια.
- Δεν θα έχουμε φέτος Reveillon, πρέπει να έχουμε Rebellion. Όχι Ρεβεγιόν, αλλά Επανάσταση. (Είπαν να μην επεκταθούν).
***
*-ΚΑΛΕ, τουλάχιστον σ’ αυτές τις γιορτές ξενοιάσαμε από το τι θα φορέσουμε και επικεντρωνόμαστε στο τι θα φάμε.
Ζ.
Με την τράπεζα
*ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΝ για το περιβόητο «ριφιφί» στις θυρίδες του Ψυχικού, οι Λαρισαίοι.
- Σημειωτέον, εξήγησε ο ειδικός, ότι κανείς δεν γνωρίζει τι έχει ο άλλος στη θυρίδα του, μπορεί να ισχυριστεί ό,τι θέλει, όσα θέλει μπορεί να πει ότι του έκλεψαν.
Όμως το σύστημα με τις τραπεζικές θυρίδες είναι απαραβίαστο, πάρα πολύ σπάνιο να προκύψει θέμα σαν αυτό...
***
*ΕΡΕΘΙΣΜΑ για τη συζήτηση αυτά που είχαν διαβάσει να λέει ο δικηγόρος κάποιων εκ των θυμάτων της κλοπής, Αλ. Κούγιας:
«Στραφήκαμε εναντίον της διευθύντριας του συγκεκριμένου υποκαταστήματος της τράπεζας και των αρμοδίων υπαλλήλων που εγγυόταν την ασφάλεια των συγκεκριμένων θυρίδων», δηλώνοντας βέβαιος πως για να γίνει η κλοπή στις θυρίδες, υπήρξε βοήθεια μέσα από την τράπεζα, «μόνο το υποκατάστημα γνωρίζει σε ποιους ανήκουν οι θυρίδες».
Ο γνωστός δικηγόρος εξέφρασε την ελπίδα να βρεθούν τα κοσμήματα, τονίζοντας πως εάν αυτό δεν γίνει, οι πελάτισσές του θα διεκδικήσουν τα χρήματα από τις τράπεζες. «Δεν θέλουμε να δημοσιοποιήσουμε ποια τράπεζα είναι. Ελπίζουμε σε έναν εξωδικαστικό συμβιβασμό» κατέληξε...
Ζ.

Δεν της έφτασε
*ΜΕ εμπειρία ζωής οι μεσήλικοι Λαρισαίοι, μεταλαμπαδεύουν τη σοφία τους.
- Όλοι εσείς που προσπαθείτε να κάνετε μια γυναίκα ευτυχισμένη, θυμηθείτε ότι η Εύα είχε ολόκληρο Παράδεισο και δεν της έφτασε...
***
*- ΑΜΑ μαλώνεις με γυναίκα και ξαφνικά αρχίζει να γελάει, τρέξε. Απλά τρέξε για τη ζωή σου.
***
*- Σ’ αγαπώ, μου είπε μια μέρα.
- Η γάτα μου πετάει.
- Πού κολλάει αυτό;
- Α συγγνώμη, νόμιζα ότι λέμε βλακείες για να περάσει η ώρα...
Ζ.

Δεν το πίστευε
*ΔΙΑΒΑΣΕ ο Λαρισαίος Α. Α. ότι αντέδρασε εντόνως η Ρ. Καραλαριώτου στο Δημοτικό Συμβούλιο για την προοπτική «ιδιωτικοποίησης μεγάλου μέρους του έργου της δημοτικής Υπηρεσίας Πρασίνου». Αιφνιδιάστηκε κι αντέδρασε κι εκείνος: «Φιλελεύθερη δεξιά υποτίθεται η μείζων αντιπολίτευση στον Δήμο Λαρισαίων.
Και τη «βγαίνει» από αριστερά σε αριστερή δημοτική αρχή. Δεν πάμε καθόλου καλά. Διαβάζουμε σωστά; Πάει να γίνει κάτι σωστό για την πόλη, να αναπνεύσει από τον βρόγχο της ‘’κομμουνιστίλας’’ και λαϊκίζουμε, ή μήπως τελούμε υπό ιδεολογική σύγχυση;».
***
*ΔΕΞΙΟΣ φιλελεύθερος ο ίδιος, συστήνει στην επικεφαλής της γαλάζιας δημοτικής παράταξης, αλλά και σε όποιον άλλον, το αυτονόητο κατά την άποψή του:
«Δεν βλέπει τα χάλια της πόλης με το πράσινο και τον τριτοκοσμικό δημόσιο χώρο εν γένει; Στη χώρα ολόκληρη; Τις τεράστιες εκτάσεις καλοσχεδιασμένου και προσεγμένου πράσινου που βλέπουμε στις ευρωπαϊκές πόλεις, να μη μιλήσουμε για τις ΗΠΑ, ποιος νομίζει ότι τα σχεδιάζει και τα περιποιείται όλα αυτά, οι δημοτικοί υπάλληλοι; Outsourcing λέγεται».
***
*ΚΑΙ εξηγεί: «Δίνουμε τη δουλειά έξω, σε ιδιώτες σε επίπεδο συνοικιών, διαμερισμάτων, χωριών, πόλεων, χώρας. Για να γίνει η δουλειά με αυστηρές προδιαγραφές, με ουσιώδη έλεγχο και ασφαλιστικές δικλείδες, πιο γρήγορα, πιο φτηνά και πιο σωστά για τους φορολογούμενους δημότες. Έτσι δημιουργούνται πραγματικές θέσεις παραγωγικής εργασίας με επέκταση του αντικειμένου, ανάπτυξη και συνεπώς, έσοδα για τον Δήμο από τον κύκλο εργασιών.
Οι δημότες γλιτώνουν χρήματα και απολαμβάνουν γρηγορότερα καλύτερη ποιότητα ζωής».
Ζ.

Δοκιμασίες
* ΣΤΗ δύσκολη και ψυχοφθόρα διαδικασία να παρέχει ιατρικές υπηρεσίες, ως εθελοντής γιατρός στο ΓΝΛ, σε φίλους, συνεργάτες και συναδέλφους αναφέρεται στις διαδοχικές συνεντεύξεις που δίνει το τελευταίο διάστημα σε αθηναϊκά ΜΜΕ ο Χρήστος Κέλλας. Μάλιστα ο «Βηματοδότης» στη στήλη του αποκάλυψε την αγωνία του Λαρισαίου πολιτικού όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει δύσκολα περιστατικά με δύο ασθενείς κορονοϊού, έναν γιατρό χειρούργο και έναν ορθοπεδικό με τους οποίους διατηρεί προσωπική σχέση.
Ο Χρήστος Κέλλας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη ψυχολογικής τόνωσης του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, καθώς το ηθικό των ανθρώπων της πρώτης γραμμής δοκιμάζεται καθημερινά, είτε όταν διασωληνώνουν ασθενείς νεαρής ηλικίας, είτε συναδέλφους και συγγενείς τους.
«Όσο δυνατός χαρακτήρας κι αν είσαι, κάποια στιγμή λυγίζεις...» δηλώνει χαρακτηριστικά ο Λαρισαίος γιατρός, γι’ αυτό ξανακαλεί τον κόσμο «να είναι προσεκτικός και να μη χαλαρώνει, ακόμη και αν οι ημέρες που διανύουμε είναι γιορτινές».
Γ.Ρ.

Με τον εαυτό μου
*ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ κεφάτοι οι Λαρισαίοι μαθητές.
- Κάθισα και συζήτησα με τον εαυτό μου σήμερα.
- Και;
- Ε, δεν πάει καλά ο άνθρωπος.
***
*- ΤΙ κάνει η ξανθιά δύο ώρες μπροστά στον καθρέφτη;
- Αναρωτιέται ποια είναι η κοπελιά απέναντι.
***
*- «ΤΟ κακό με το ίντερνετ είναι ότι αποδίδονται φράσεις, ανθρώπους που δεν τις έχουν πει ποτέ». Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Ζ.

Σοβαρές ελλείψεις
*ΣΤΗ Φάτνη του Τυρνάβου, έχει φυσικά Παναγία και Ιωσήφ και Χριστούλη αλλά και 3 Μάγους με τα δώρα και καναδυό αρνάκια. Ίδια φάτνη κατασκευαστικώς, επίσης του Δήμου, και στα χωριά. Στα Πλατανούλια και στα Δένδρα όμως δεν έχει μάγο, κανέναν.
Ούτε στο Αργυροπούλι, εκεί πρόσθεσαν μια γάτα στο βάθος, ανεξήγητο από πού περίσσεψε.
Στα Δελέρια, μονάχα Μαρία και Θείο Βρέφος, από βιτρίνα μαγαζιού παιδικών και γυναικείων κατά τα φαινόμενα, κι επιπροσθέτως ένα ελαφάκι κόκκινο απ’ τα πλαστικά που φουσκώνουν τα πιτσιρίκια. Στον Βρυότοπο μόνο Ιωσήφ, Χριστούλης χωρίς μάνα και μια καμήλα.
Στον Αμπελώνα πάλι, φάτνη άδεια εντελώς, μίνιμαλ αφαιρετική, μάλλον δεν πρόλαβαν να βάλουν ακόμη τις φιγούρες. Ο Καζακλαριώτης που περιόδευσε τις πλατείες στα χωριά του Δήμου, εξεπλάγη.
Τουλάχιστον τώρα ο Δήμαρχος γνωρίζει τι έγινε με τη δουλειά που ανέθεσε να του κάνουν.
Ζ.

Ωραίο κάδρο
*ΠΑΕΙ ο Λαρισαίος στο σπίτι φίλου του, τότε που επιτρέπονταν ακόμη οι μετακινήσεις, βλέπει στον τοίχο ένα κάδρο. Ανάγλυφο, πολύ ωραία κατασκευή, του άρεσε.
- Βρε πού το βρήκες αυτό, πολύ ωραίο, πάρα πολύ...
- Σιγά, απ’ τη λαϊκή το πήρα, είκοσι ευρώ...
- Μου το πουλάς σαράντα;
- Αμέ;
Βγάζει δύο εικοσάρικα, ο άλλος το παίρνει.
***
*ΤΟ πάει σπίτι του, περνάει μια μπογιά στην κορνίζα, το κρεμάει στον τοίχο. Κάποια στιγμή περνάει απ’ το σπίτι του ο φίλος απ’ τον οποίο είχε αγοράσει.
- Βρε τι ωραίο κάδρο...
- Είναι αυτό που μου είχες πουλήσει...
- Ναι αλλά έτσι που το έκανες μου αρέσει πάρα πολύ, μου το πουλάς;
- Βεβαίως, εξήντα ευρώ.
- Πάρτα...
***
*ΓΥΡΙΖΕΙ σπίτι, βάζει στο κάδρο και λίγο βαμβάκι, να φαίνεται σαν χιονισμένο το τοπίο, το κρεμάει πάλι στον τοίχο.
Έρχεται μετά από μέρες ο φίλος του επίσκεψη ξανά.
- Βρε συ, υπέροχο το κάδρο... Δείχνει πολύ καλύτερο. Το θέλω, μου το πουλάς;
- Ογδόντα ευρώ...
- Έγινε, πάρτα.
***
*ΦΕΥΓΕΙ ο άλλος, επιστρέφει σπίτι του, αλλά όταν τον επισκέφθηκε ο φίλος του δεν είδε πουθενά το κάδρο. Δεν ήταν στη συνηθισμένη του θέση, κοίταξε και στους άλλους τοίχους, έριξε και μια ματιά στα άλλο δωμάτιο.
- Καλά, πού είναι εκείνο το ωραίο κάδρο που σου είχα πουλήσει;
- Εεε... Το είδε μωρέ η πεθερά μου, της άρεσε πολύ και μου το ζήτησε. Δεν μπορούσα να της το αρνηθώ, το πήρε...
- Είσαι ηλίθιος; Όσο είχαμε το κάδρο βγάζαμε κάνα μεροκάματο, πότε-πότε...

Ζ.

*ΜΙΛΑΜΕ, 4 στα 4 ο νεαρός φοιτητής στο μακρινό Δουβλίνο.
Ι.Μ.

*ΜΙΛΑΜΕ, 4 στα 4 ο νεαρός φοιτητής στο μακρινό Δουβλίνο.
Ι.Μ.

*ΤΙΜΙΑ πράματα. Εκτός κι αν ο Κινέζος λέγεται ΊταΛο.
Ζ.

*ΑΜΑ ο άλλος έχει κάνει ψήστης στα καράβια...
Ζ.