ΕΝΑ μήνα χωρίς Κυβέρνηση η Ιταλία, κι’ όμως δεν διαλύθηκε. Ανάλογες καταστάσεις στην Ελλάδα θα μας έφερναν σε κατάσταση εγκεφαλικού. Και με έναν Πρόεδρο, τον Ναπολιτάνο στο τιμόνι, που στα ενενήντα του προσπαθεί να τους τα συμβιβάσει και τραβάει τα λιγοστά μαλλιά που του έμειναν.

Το κακό βέβαια είναι ότι ενώ στην Ευρώπη ο γερμανικός Βορράς προωθεί τα συμφέροντά του, οι χώρες του Νότου εξακολουθούν τη δική τους αυτόνομη πορεία. Πού πήγαν άραγε τα μεγαλόπνοα οράματα για μια συμμαχία των Νοτίων; Ο Ολάντ ανύπαρκτος κάνει τους Γάλλους να θυμώνουν, Ισπανοί και Πορτογάλοι κοιτάζουν να τα βρουν με τη Γερμανία, Ελλάδα και Κύπρος ισοπεδωμένες.

Το υποτιθέμενο «μέτωπο» υπέρ της ανάπτυξης ήταν και παραμένει ένας ευσεβής (ή μήπως.... ασεβής;) πόθος.