Οι κίνδυνοι είναι μηχανικοί, από πτώσεις και ανατροπές μηχανημάτων, βιολογικοί και φυσικοί. Εκτός από τις αυξημένες ασθένειες, διαφόρων μορφών που εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου στους αγρότες, υπάρχουν και τα ατυχήματα, που καθιστούν το αγροτικό επάγγελμα ένα από τα πλέον επικίνδυνα.

Τα περισσότερα ατυχήματα στον κάμπο συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εργασιών στο χωράφι, είτε με την ανατροπή του τρακτέρ κυρίως σε επικλινή εδάφη, είτε ποτίζοντας με το καρούλι, το οποίο -σε κάποια απροσεξία του αγρότη- μπορεί να τον τραυματίσει σοβαρά (ακρωτηριασμός) ή και θανάσιμα.

Αν και δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τα αγροτικά ατυχήματα, με βάση την επικαιρότητα διαπιστώνεται ότι οι ηλικιωμένοι είναι αυτοί που εμπλέκονται περισσότερο σε δύσκολες καταστάσεις, ενώ δεν υπάρχουν επικίνδυνες ώρες και μέρες, καθώς «το κακό μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή».

Σύμφωνα με ιατρικές έρευνες, τα ατυχήματα προκύπτουν από συγκρούσεις, παγιδεύσεις, πτώσεις, πυρκαγιές, ασφυξία, ηλεκτροπληξία, ενώ στην καλύτερη περίπτωση καταγράφονται επιμολύνσεις, εγκαύματα τριβής, κατάγματα, ακρωτηριασμοί κ.ά. Άλλες περιπτώσεις που ταλαιπωρούν για χρόνια τους αγρότες είναι η τενοντίτιδα, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, το σύνδρομο Raynaud από τις δονήσεις των χεριών, εκφυλιστικές αλλοιώσεις, κοίλες μεσοσπονδυλίων δίσκων, επαγγελματική βαρηκοΐα, ηλίαση, θερμοπληξία (στη ζέστη), υποθερμία (στο κρύο).

ΑΥΞΑΝΟΝΤΑ ΤΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

Παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια τα ατυχήματα που συμβαίνουν εν ώρα εργασίας στην ύπαιθρο αυξάνονται διαρκώς.

Ο πρώην αντιπεριφερειάρχης Πρωτογενούς Τομέα Γιώργος Λαδόπουλος υποστηρίζει πως «τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν από απροσεξία του αγρότη, η οποία μπορεί να οφείλεται στην κούραση, στην υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων μας ή ακόμη και στην κακή στιγμή».

Σε ό,τι αφορά στα τρακτέρ, παράγοντες της τοπικής αγοράς εκτιμούν ότι τα τελευταία χρόνια οι αγρότες ενδιαφέρονται περισσότερο σε μια αγορά γεωργικού ελκυστήρα για την παθητική ασφάλεια που προσφέρει το μηχάνημα (π.χ. αψίδα ασφαλείας στην καμπίνα) και όχι τόσο για την εμφάνισή του.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΕΝΑ Νίκο Παυλονάσιο «δυστυχώς στα διάφορα σεμινάρια που γίνονται στους νέους αγρότες απουσιάζει η ενημέρωση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που είναι η ασφάλειά τους εν ώρα εργασίας. Γίνονται σεμινάρια για την ορθή χρήση των γεωργικών φαρμάκων. Γιατί να μην γίνονται και για τη σωστή οδήγηση π.χ ενός τρακτέρ. Ούτε στις εξετάσεις για την απόκτηση διπλώματος γεωργικού ελκυστήρα, δεν προηγείται κάποια λεπτομερή ενημέρωση, καθώς τα περισσότερα πράγματα είναι εμπειρικά». Ταυτόχρονα ο κ. Παυλονάσιος επισημαίνει και την αδικία του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς σε περίπτωση ατυχήματος εάν ο αγρότης χρειαστεί αποθεραπεία ή αποκατάσταση, ο ΟΓΑ δεν τον καλύπτει, εν αντιθέσει με το ΙΚΑ κι άλλα Ταμεία».