ενίσχυσης/έτους και συνδέει την ενίσχυση με αγροπεριβαλλοντικές πρακτικές, όπως τη μείωση αρδευτικού νερού. Αυτό προφανώς βάζει σε περιπέτειες στο βαμβάκι, γι’ αυτό σε ανύποπτο χρόνο ο διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Ταξινόμησης Βάμβακος στην Καρδίτσα Μοχάμεντ Νταράουσε είχε δημοσιεύσει στο fb ένα «ραβασάκι» προς την Κομισιόν για να διορθώσει την έκθεση για το δήθεν «υδροβόρο» βαμβάκι. Με σαφή φιλοσοφική διάθεση είχε γράψει: Αν χάσεις τον δρόμο σου ή ρώτα ή γύρνα πίσω. Φυσιολογία βαμβακιού και γεωγραφία.
Το βαμβάκι ως Ιθαγενής των ξηροθερμικών χώρων, Αυστραλία, Νότια Αμερική και Αφρική..., αντέχει πολύ στην λειψυδρία, έτσι αρχικά αναπτύχθηκε ως ξηρική καλλιέργεια. Μετανάστευσε και άλλαξε συνήθειες, διατήρησε όμως κάποια χαρακτηριστικά του πολυετούς θάμνου και το χαρακτηριστικό αισθητήρα ανίχνευσης του νερού, με εντολή του οποίου ρυθμίζει το πώς και πόσο θα διαμορφώσει την ανάπτυξή του, έτσι πολύ σπάνια ξεραίνεται από έλλειψη νερού, ίσως και ποτέ.
Φυσιολογία βαμβακιού στην λογοτεχνία. Το βαμβάκι είναι ένα έξυπνο παιδάκι, αν το κακομαθαίνεις θα σου ζητάει συνέχεια χάδια και συνεχώς και άλλα, χωρίς να σου δώσει τα πολλά, αν το σκληραγωγείς θα βγάλει όλα τα κρυμμένα καλά του και θα σου δώσει τον καλύτερο εαυτό του.
Να σημειωθεί ότι από την Καρδίτσα την Παρασκευή ο ΥπΑΑΤ Γ. Γεωργαντάς είχε δηλώσει πως «η ελληνική πλευρά στο σκέλος των συνδεδεμένων ενισχύσεων, θα υποστηρίξει στο επόμενο συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε. την ανάγκη συνδεδεμένης ενίσχυσης για μαλακό στάρι και καλαμπόκι, παρά το γεγονός ότι είναι υδροβόρα καλλιέργεια και αυτό αντίκειται στη φιλοσοφία της νέας ΚΑΠ με το green deal (την πράσινη συμφωνία) γιατί πολύ απλά …είμαστε ελλειμματικοί».