Οδηγίες για την αντιμετώπιση των εχθρών και ασθενειών της αχλαδιάς και της μηλιάς δίνει με δελτίο γεωργικών προειδοποιήσεων το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Μαγνησίας όπου αναφέρονται τα εξής:

ΦΟΥΖΙΚΛΑΔΙΑ

            Ο παθογόνοι μύκητες διαχειμάζουν μέσα στα πεσμένα φύλλα, όπου σχηματίζουν περιθήκια. Από αυτά την άνοιξη απελευθερώνονται ασκοσπόρια, τα οποία προκαλούν τις πρωτογενείς μολύνσεις στην τρυφερή βλάστηση.

Για τον δραστικό περιορισμό των αρχικών μολυσμάτων του μύκητα την άνοιξη, συστήνεται την περίοδο αυτή η καταστροφή των περιθηκίων με όργωμα και παράχωμα των πεσμένων φύλλων, καθώς και με αφαίρεση και κάψιμο των προσβεβλημένων από την ασθένεια κλάδων και κλαδίσκων.

Σε οπωρώνες με σημαντικές προσβολές από τους μύκητες, συστήνεται ψεκασμός του φυλλώματος των δένδρων με ουρία ή με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο μυκητοκτόνο στην υψηλότερη συνιστώμενη δόση. Εναλλακτικά, συστήνεται αργότερα ανάλογος ψεκασμός των πεσμένων στο έδαφος φύλλων.

Τα ανωτέρω μέτρα είναι αποτελεσματικά, εφόσον εφαρμόζονται από το σύνολο των καλλιεργητών μιας περιοχής, διότι τα μολύσματα των παθογόνων (ασκοσπόρια) μεταφέρονται με τον άνεμο και μολύνουν σε μεγάλες αποστάσεις.

ΣΕΠΤΟΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΧΛΑΔΙΑΣ

Τα προτεινόμενα μέτρα κατά του φουζικλαδίου, επαρκούν και για τον περιορισμό των αρχικών μολυσμάτων του μύκητα της σεπτορίωσης.

ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΟ ΚΑΨΙΜΟ

Στις περιοχές που υπάρχει η ασθένεια και για προληπτικούς λόγους, συνιστάται ψεκασμός των οπωρώνων στην αρχή και στο τέλος της πτώσης των φύλλων με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα.

Επιπλέον, στους οπωρώνες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα από το βακτήριο, συνιστάται η λήψη σειράς καλλιεργητικών μέτρων για την παρεμπόδιση της εξάπλωσης της ασθένειας όπως:

1) εκρίζωση και άμεση καύση των δένδρων που έχουν προσβληθεί στον κορμό ή στους βραχίονες και σε απόσταση μικρότερη των 50 εκ. από τον κορμό,

2) αφαίρεση και άμεση καύση όλων των προσβεβλημένων κλαδίσκων, κλάδων και βραχιόνων μαζί με υγιές τμήμα μήκους τουλάχιστον 30-60 εκ.,

3) εκρίζωση και καύση όλων των αυτοφυών δένδρων και θάμνων γύρω και μέσα στον οπωρώνα, που εμφανίζουν συμπτώματα προσβολής από το βακτήριο (εναλλακτικοί ξενιστές).

Τα ανωτέρω καλλιεργητικά μέτρα πρέπει να διενεργούνται με ξηρό καιρό και δεν θα πρέπει να συνδυάζονται αυτή την εποχή με το χειμερινό κλάδεμα. Οι τομές αφαίρεσης των προσβολών πρέπει απαραίτητα να προστατεύονται με κατάλληλα σκευάσματα και είναι αναγκαία η απολύμανση των κλαδευτικών εργαλείων μετά από κάθε τομή, σε διάλυμα χλωρίνης 10%.

ΣΕΖΙΑ

Για την καταπολέμηση του εντόμου, το οποίο την περίοδο αυτή βρίσκεται στο στάδιο της προνύμφης, συστήνεται επέμβαση στον κορμό και στη βάση των βραχιόνων των δένδρων, όπου κυρίως εντοπίζονται οι προσβολές, με ένα κατάλληλο εντομοκτόνο μεγάλης υπολειμματικής διάρκειας ή με μίγμα ορυκτελαίου και ενός επιτρεπόμενου για την καλλιέργεια οργανοφωσφορούχου εντομοκτόνου. Στο πλαίσιο της μείωσης του πληθυσμού του εντόμου, οι ξεροί και εξασθενημένοι λόγω της προσβολής κλάδοι πρέπει να αφαιρούνται προσεκτικά και να καίγονται.

ΚΟΚΚΟΕΙΔΗ (Σαν Ζοζέ, Παρλατόρια)

Σε οπωρώνες στους οποίους παρατηρήθηκαν προσβολές κοκκοειδών, συστήνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα αφαίρεση και καύση των ξερών και εξασθενημένων τμημάτων των δένδρων και γενικά όλων όσων έχουν πυκνό πληθυσμό εντόμων. Επιπλέον, στο διάστημα από την πτώση των φύλλων και πριν το φούσκωμα των οφθαλμών, θεωρείται αναγκαίος ένας ψεκασμός με κατάλληλο ορυκτέλαιο ή με μίγμα ορυκτελαίου και κατάλληλου οργανοφωσφορούχου εντομοκτόνου.

Ο χειμερινός αυτός ψεκασμός θανατώνει επίσης χειμερινά αυγά αφίδων και ακάρεων.

ΨΥΛΛΑ ΑΧΛΑΔΙΑΣ

Σε οπωρώνες αχλαδιάς με έντονη προσβολή και υψηλούς πληθυσμούς του εντόμου αργά το καλοκαίρι, συστήνεται επέμβαση την περίοδο αυτή εναντίον των διαχειμαζόντων ενηλίκων του εντόμου με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο πυρεθροειδές εντομοκτόνο. Ο ψεκασμός πρέπει απαραιτήτως να γίνεται κατά τη διάρκεια ηλιόλουστης και ζεστής μέρας.

Προσοχή: Σε κάθε περίπτωση να τηρούνται αυστηρά οι οδηγίες χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την αναλογία χρήσης, την συνδυαστικότητα, τον κίνδυνο φυτοτοξικότητας, το διάστημα μεταξύ τελευταίας επέμβασης και συγκομιδής και τα μέτρα προστασίας για την αποφυγή δηλητηρίασης.