Πιο συγκεκριμένα, κατά την εποχή της αγγλικής στρατιωτικής κατοχής στην Αίγυπτο που κράτησε μέχρι το 1952, οι Άγγλοι στρατιώτες έπαιζαν ξυλορακέτα στα στρατόπεδά τους κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων τους.
Στα τέλη της δεκαετίας του 50’ μεγάλος αριθμός Ελλήνων φθάνει στην Ελλάδα. Χαρακτηρίστηκαν στην αρχή «Αιγυπτιώτες», αλλά αργότερα ονομάστηκαν επίσημα πλέον «Αιγυπτιώτες Έλληνες».
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, επόμενο ήταν να «κουβαλήσουν» παράλληλα μαζί τους και τα αθλητικά τους ιδεώδη και κατ’ επέκταση το παιχνίδι που έπαιζαν στον τόπο που γεννήθηκαν.
Πολλά λέγονται για το ποιος, πού και πότε πρωτοέπαιξε ρακέτα. Μαρτυρίες όμως βετεράνων λένε ότι ο αείμνηστος Θωμάς Καρτσωνάκης, το 1958, έπαιξε για πρώτη φορά ξυλορακέτα στα Χανιά, και συγκεκριμένα στην παραλία του Καλαμακίου, εκεί όπου σήμερα έχει την έδρα του ο ομώνυμος σύλλογος χειμερινών κολυμβητών. Ο Νίκος Κυριακίδης επίσης την ίδια χρονολογία με το που ήρθε στην Ελλάδα από την Αίγυπτο, έπαιξε ρακέτα στην πλαζ της Βουλιαγμένης. Ακολούθησαν τα αδέλφια Ανδρέας και Γιάννης Αλεξάνδρου (αξιόλογοι ποδοσφαιριστές), Δημήτρης Παπαδάκης (δ/ντής στην Πυρκάλ - πολίστας), Χρήστος Χριστοδούλου (τερματοφύλακας), Σάββας Αμπατζής (ποδοσφαιριστής) και άλλοι.
Το 2014 ως άθλημα οι ξυλορακέτες ήρθαν στη Λάρισα με την ίδρυση του Αθλητικού Ομίλου Ξυλορακέτας Λάρισας και πλέον δείχνουν ότι δεν πάνε μόνο στα παράλια (όπως κάνουν οι περισσότεροι που συνδυάζουν το άθλημα με τις διακοπές) αλλά και στη Λάρισα.
Συγκεκριμένα «όπως μας είπε ο πρόεδρος του Συλλόγου Βαγγέλης Κατσούλας, δεν αποκλείεται σύντομα να έχουν ένα δικό τους γήπεδο στις εγκαταστάσεις που βρίσκεται η δημοτική πισίνα, αφού έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού Μιχάλης Αναστασίου.
Μάλιστα, ετοιμάζονται για αγώνες καθώς έχουν γυμναστή έναν παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της ΑΕΛ τον Γιάννη Βασιλείου και προπονητή τον Κώστα Κωστόπουλο και τον Μάνο Τζανάβα.
Μέχρι την αναστολή της διακοπής λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων, τα μέλη του Αθλητικού Ομίλου Ξυλορακέτας Λάρισας, συνεχίζουν την ατομική τους άθληση σε εξωτερικούς χώρους, τηρώντας φυσικά τις απαραίτητες προϋποθέσεις υγειονομικής προστασίας. Μάλιστα, έχουν βρει «καταφύγιο» και αξιοποιούν τα ανοιχτά γήπεδα του ΕΑΚ Λάρισας στο Αλκαζάρ.
Όπως μας λέει για την ατομική άθληση των μελών ο πρόεδρος του Συλλόγου: «Η άθληση - άσκηση των μελών αθλητών/-τριών και παίδων μας, είναι αποτελεσματική και έχει στόχο τη διατήρηση σημαντικών δεικτών φυσικής κατάστασης (καρδιοαναπνευστική ικανότητα, μυική δύναμη και αντοχή, ευλυγισία και σύσταση σώματος). Επίσης συνεχίζεται η βελτίωση της απόδοσης όλων των αθλουμένων στον χειρισμό της αγωνιστικής ξυλορακέτας».
Στο μεταξύ, τα καλά νέα είναι ότι ιδρύεται ομοσπονδία του αθλήματος ώστε να ενταχθούν οι σύλλογοι στο μητρώο της ΓΓΑ, καθώς αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πάνω από δέκα σύλλογοι που έχουν ενεργή δραστηριότητα. Στη Θεσσαλία θα ιδρυθεί σύντομα και δεύτερος σύλλογος στην Καρδίτσα, λόγω της πληθώρας των ατόμων που ασχολούνται με το άθλημα στη συγκεκριμένη περιοχή.
Σχετικά με τη διοργάνωση αγώνων, ο Βαγγέλης Κατσούλας μάς είπε ότι μέχρι τώρα όλοι οι αγώνες γίνονταν στα παράλια με προσωρινές εγκαταστάσεις όπως ορίζει η κτηματική υπηρεσία, αλλά αν γίνει γήπεδο στη Λάρισα, τότε θα μπορούν να έρχονται σύλλογοι απ’ όλη την Ελλάδα για αγώνες στη θεσσαλική πρωτεύουσα... Σχέδια μελλοντικά, αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει όταν υπάρχει τόσος κόσμος και τόσος ζήλος σε ατομική άσκηση...
Του Σωτ. Κέλλα
