Έτσι αφού πρώτα νομιμοποίησε τις διαδικασίες ενός προσχηματικού διαλόγου με τη συμμετοχή της σε αυτόν, τώρα νομιμοποιεί με την «κατάθεση των επισημάνσεων της» και ένα πόρισμα που κάτω από άλλες συνθήκες και με άλλη κυβέρνηση, θα εθεωρείτο casus beli για το εκπαιδευτικό κίνημα. Κι όμως…
Στο τέλος του υπομνήματός της η πλειοψηφία του Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε. εντοπίζει και «επιμέρους θετικές προτάσεις της Επιτροπής», ενώ αγνοεί τα σημεία του πορίσματος της επιτροπής Λιάκου που μεταξύ άλλων προτείνει: «δημιουργία λιγότερων αλλά πολυπληθέστερων Λυκείων, μερικά από τα οποία θα προέλθουν από συγχωνεύσεις», «συγχώνευση γειτονικών λυκείων σε μεγαλύτερες μονάδες», τιμωρητική αξιολόγηση των καθηγητών με βάση την γραπτή επίδοση των μαθητών τους τουλάχιστον 20 μαθητές για τη συγκρότηση τμήματος.
Ως Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών από θέση αρχής είμαστε υπέρ του διαλόγου για την παιδεία και την εκπαίδευση.
Πιστεύουμε ότι άμεσα πρέπει να ξεκινήσει ένας εκτενής, ειλικρινής, ουσιαστικός διάλογος για την παιδεία. Το καθ' ύλην αρμόδιο, θεσμοθετημένο, όργανο λαϊκής βάσης για έναν τέτοιο διάλογο είναι το Ε.ΣΥ.Π..
Στο Ε.ΣΥ.Π. οφείλει το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να καταθέσει τις θέσεις του κλάδου. Στόχος αυτού του διαλόγου πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός μακρόπνοου σχεδίου που θα έχει την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση των κοινωνικών φορέων και κυρίως του εκπαιδευτικού κόσμου. Να αναβαθμίζει συνολικά τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία από την προσχολική αγωγή ως την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να δίνει λύσεις στα χρόνια προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών».
