Μεταξύ άλλων προτείνεται στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, τα διετή προγράμματα σπουδών να επικεντρωθούν σε 2 κατηγορίες.

-Προγράμματα με τοπο-ειδική εξειδίκευση. Η κατηγορία αυτή αφορά ειδικότητες που προσιδιάζουν σε εύρωστες μορφές τοπικής οικονομίας (π.χ., αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα σε ορισμένες περιοχές). Σχετικά παραδείγματα είναι η ειδικότητα της γαλακτοκομίας και της ιχθυοκαλλιέργειας.

-Προγράμματα με έμφαση στις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία. Εδώ κατατάσσονται ειδικότητες με «αναδυόμενο» χαρακτήρα, που συνδυάζουν τεχνικές δεξιότητες με «KeyEnabling Technologies» (όπως τα μικροηλεκτρονικά, η βιομηχανική βιοτεχνολογία, τα νανοϋλικά και η φωτονική). Υποδείγματα σε αυτή την περίπτωση είναι οι συντηρητές μνημείων και εικόνων με τεχνολογία laser και οι εξειδικευμένοι τεχνικοί που χρειάζονται για τη συντήρηση και την επιδιόρθωση εργαστηριακού εξοπλισμού στα Ερευνητικά Κέντρα, τα Πανεπιστήμια και τα Νοσοκομεία.

Στην Έκθεση γίνεται αναφορά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες τα διετή προγράμματα εφαρμόζονται εδώ και χρόνια. Αναφέρει συγκεκριμένα:

«Διετή προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης λειτουργούν με επιτυχία σε πολλές χώρες, όπως η Αγγλία, η Αυστρία και η Δανία, ενώ αντίστοιχες δομές θεσμοθετούνται στη Γερμανία. Προεξάρχον στον ευρωπαϊκό χώρο είναι ωστόσο το υπόδειγμα της Γαλλίας. Στη Γαλλία λειτουργούν δύο είδη διετών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης: τα DEUST (Diplôme d' études Universitaires Scientifiqueset Techniques) στα Πανεπιστήμια και τα DUT (Diplôme Universitaire de Technologie) που παρέχονται στα πανεπιστημιακά Τεχνολογικά Ινστιτούτα (IUTs). Τα DUT παρέχουν μαθήματα σε 24 διαφορετικές ειδικότητες στη βιομηχανική παραγωγή και στον τομέα των υπηρεσιών. Το φάσμα των αντικειμένων που διδάσκονται και η στενή συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, η οποία εξασφαλίζει άριστες προοπτικές απασχόλησης, έχουν καταστήσει αυτά τα προγράμματα ιδιαιτέρως δημοφιλή». Τέλος, στην Έκθεση προτείνονται τρόποι ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των προγραμμάτων.