Η Μάγδα Φύσσα, η μητέρα-σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, που ο γιος της έπεσε νεκρός από τα χέρια των ναζί, μιλάει στο Debater ως «μητέρα ενός χαμένου παιδιού» και στέλνει το δικό της μήνυμα για τις μητέρες εκεί έξω που πονούν και έχασαν το παιδί τους. «Εγώ συγκεκριμένα έχασα το παιδί μου από τους φασίστες, από τους νεοναζί αυτής της χώρας. Σήμερα θα είμαι μισή. Το ένα μου παιδί δεν θα είναι εδώ να μου πει χρόνια πολλά. Το άλλο μου παιδί που είναι εδώ λοιπόν, θα πάρει όλο αυτό το βάρος επάνω του και μου πει χρόνια πολλά και για εκείνον και για τον αδερφό του που λείπει. Είναι πάρα πολύ δύσκολο πράγμα. Δύσκολο για όλους» αναφέρει η Μάγδα Φύσσα.
«Σήμερα είναι η ημέρα της μητέρας. Μιλώ ως μητέρα χαμένου παιδιού, το οποίο δολοφόνησαν οι νεοναζιστές αυτής της χώρας. Δεν είμαι μόνο εγώ σύμβολο. Είναι πάρα πολλές μητέρες εκεί έξω. Που πονούν, αφού και εκείνες έχουν χάσει το παιδί τους. Ας μην ξεχνάμε και την μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου, ο οποίος δολοφονήθηκε σε δημόσια θέα και πόσες άλλες».
Η ίδια στρέφεται και προς τους πατεράδες που είναι «εξίσου το ίδιο τραγικά πρόσωπα κι αυτά. Πονούν κι αυτοί εξίσου το ίδιο, αφού και για αυτούς διαλύθηκαν οι οικογένειές τους».
Όσον αφορά την στήριξη από την πολιτεία, η ίδια απαντά πως το κρατικό κομμάτι, της εξουσίας, δεν την στήριξε.
«Στην πορεία όλων αυτών των χρόνων – πάμε στον όγδοο χρόνο – είναι πολύς κόσμος μαζί μας. Ήταν πάρα πολύ δύσκολα αυτά τα χρόνια, γιατί όπως είπα και στην αρχή χρειάστηκε να σηκώσουμε στις πλάτες μας, όχι μόνο εγώ, η οικογένεια όλη, και φίλοι και αδέλφια τον φασισμό αυτής της χώρας στις πλάτες μας. Και να προχωρήσουμε. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα στις 7 Οκτώβρη έδειξε ότι τα καταφέραμε τελικά και κάτι κάναμε» δηλώνει.
Η ποινή όπως λέει η ίδια «δεν τη δικαίωσε» γνωρίζοντας πως σε λίγα χρόνια οι εγκληματίες θα είναι έξω. «Δεν ήταν η ανώτερη ποινή, αλλά ούτε η χαμηλότερη. Το θέμα είναι ότι ακούστηκε η εγκληματική οργάνωση. Αυτό το κόμμα, το οποίο κάποιοι το έβαλαν στη Βουλή μέσα – και δεν είναι λίγοι, είναι αρκετοί – οι ψηφοφόροι είναι ακόμα πιο επικίνδυνοι από αυτούς που έχουν το κόμμα. Γιατί είναι έξω. Δεν τους βλέπεις δεν τους ξέρεις. Αυτό το κόμμα το έβαλαν στη Βουλή και εμείς το βάλαμε στη φυλακή. Και αυτό είναι το σημαντικό. Σαν ποινή, όχι, δεν είναι μεγάλη. Αλλά δυστυχώς, αυτός είναι ο ποινικός κώδικας. Τα ισόβια, όμως είναι ισόβια».