Σε έκταση περίπου 40 στρεμμάτων το δάσος, σύμφωνα με την εισήγηση του τμήματος Ανάπτυξης Υπαίθρου, της Διεύθυνσης Πρασίνου και Τοπικής Οικονομίας, «κυριαρχούν τα αιωνόβια δένδρα, που στην πλειονότητά τους ανήκουν στο σπάνιο είδος φράξου (fraxinus angustifolia subsp. oxycarpa και fraxinus ornus). Επιπλέον, ευδοκιμούν και άλλα φυτικά είδη, όπως είναι η δρυς (quercus robur), η φτελιά (ulmus campestris), η ασημόλευκα (populus alba) και ο κισσός (hetera helix)». Χαρακτηρίζεται, δε, ως «δάσος εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς με πλούσια βλάστηση που καλύπτει σχεδόν όλη την επιφάνεια του χώρου».  Επίσης, τα είδη της πανίδας στο δάσος είναι πάρα πολλά, «όπως σκαντζόχοιρος, λαγός, νυφίτσα, κουνάβι, δρυοκολάπτης, αηδόνι, καρδερίνα, κοκκινολαίμης, κοτσίφι και πολλά άλλα».
Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, να χαρακτηριστεί το δάσος ως διατηρητέο μνημείο της φύσης, ουσιαστικά σημαίνει ότι ο Δήμος Τρικκαίων αναλαμβάνει την προστασία του. Εξάλλου, όπως επισημαίνεται στη σχετική εισήγηση, «σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, το Δάσος της Παναγίας καταλάμβανε πολλή μεγαλύτερη έκταση τα παλαιότερα χρόνια, από τους πρόποδες του Κόζιακα έως το Βαλτινό,  αποτελώντας ένα μεγάλο δάσος. Κατόπιν όμως ανθρώπινων παρεμβάσεων (εκχερσώσεις, εντατική βόσκηση, παράνομη υλοτομία), η έκταση του δάσους περιορίστηκε στη σημερινή του μορφή».
Επομένως, λόγω της σπανιότητας του φράξου, το δάσος, τονίζεται από τη δημοτική αρχή,  μπορεί να προστατευτεί. Η απόφαση του Σώματος είναι η πρώτη σειράς διοικητικών αποφάσεων που θα πρέπει να εγκριθούν.