O Αλφέροφ ήταν ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και διετέλεσε βουλευτής του ρωσικού κοινοβουλίου καθώς και πρύτανης του Ακαδημαϊκού Πανεπιστημίου της Ρωσίας.
Βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για την ανάπτυξη των ετεροδομών των ημιαγωγών που χρησιμοποιούνται σε υψηλές ταχύτητες και οπτικοηλεκτρονική.
Με τις έρευνές του ο Ρώσος επιστήμονας συνετέλεσε σημαντικά στην ανάπτυξη των δορυφορικών τηλεπικοινωνιών που αποτελούν τη βάση για τεχνολογικά επιτεύγματα όπως η κινητή τηλεφωνία, τα Blu Ray, τα DVD και τα CD players και οι υπολογιστές.
Είχε μοιραστεί το σχεδόν ένα εκατομμύριο δολάρια έπαθλο με δύο αμερικανούς επιστήμονες, τον Χέρμπερτ Κρέμερ και τον Τζακ Κίλμπι.
Γεννημένος το 1930 στη Λευκορωσία, τότε τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης, ο Αλφέροφ ήταν θερμός υποστηρικτής του κομμουνισμού.
Χάρη στο έργο του είχε τιμηθεί πολλές φορές με επιστημονικά βραβεία και ήταν επίτιμο μέλος ερευνητικών ινστιτούτων, ανάμεσά τους και η Αμερικανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών.
΄Ηταν ο πρώτος Ρώσος που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ από το 1990 που είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
