Ο Τζον Λένον είχε πει κάποτε πως το χειρότερο πράγμα του να ανήκεις στους Μπιτλς είναι ότι «δεν μπορείς πια να πιείς ένα ποτήρι μπύρα στη Phil», ενώ ο «Πολυδεύκης» του στο συγκρότημα Πολ Μακ Κάρτνεϊ είχε εκπλήξει τους θαμώνες της παμπ, όταν επιστρέφοντας στη γενέτειρά του το 2018 είχε πραγματοποιήσει μία αυτοσχέδια συναυλία εκεί. Η «Phil», όπως αποκαλείται με οικειότητα από τους κατοίκους του μεγάλου λιμανιού της δυτικής Αγγλίας, οικοδομήθηκε το 1898 από τον αρχιτέκτονα Ουόλτερ W. Τόμας την επονομαζόμενη «χρυσή εποχή» της κατασκευής των παμπς.
Χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι η περίκομψη πέτρινη πρόσοψή της με τους διαφορετικούς όγκους και το πλούσια διακοσμημένο εσωτερικό της - ειδικά οι μαρμάρινες τουαλέτες.
Ήδη αναγορευμένη ως ιστορικό μνημείο δεύτερης κατηγορίας από το 1955, πλέον η Phil συγκαταλέγεται στα υπόλοιπα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα της χώρας, που όπως και το Παλάτι του Μπάκιγχαμ συγκροτούν τον κατάλογο των μνημείων πρώτης κατηγορίας.
Για τον Ντάνκαν Ουΐλσον, γενικό διευθυντή της «Ιστορικής Αγγλίας», του οργανισμού που είναι επιφορτισμένος με την κατάταξη των μνημείων, το κτήριο είναι ένα εξέχον παράδειγμα της βικτοριανής αρχιτεκτονικής.
Η μετάταξή του στην πρώτη κατηγορία «θα επιτρέψει να διατηρηθεί το ξεχωριστό εσωτερικό του και το πλούσιο εξωτερικό του», που είναι πλουμισμένο με ανθύλλια σε σχήμα οβελίσκου, ψηλές καπνοδόχους, πυργίσκους κι ένα μπαλκόνι με πέτρινο κιγκλίδωμα στον δεύτερο όροφο, πρόσθεσε.
Η δε πύλη εισόδου του, θεωρείται μία από τις ωραιότερες στην Αγγλία. Ενώ στο εσωτερικό του γύψινες διακοσμήσεις, βιτρώ με πλούσιες λεπτομέρειες και τζάκια από ακαζού πλαισιώνουν το μπαρ.
Ο ιδιοκτήτης της πάμπ Ίμον Λάβιν αντιμετώπισε την αναβάθμιση του κτηρίου στην πρώτη κατηγορία των μνημείων ως «αληθινή τιμή» για το σημείο τούτο με την «πολύ μεγάλη ιστορία», που επισκέπτονται «άνθρωποι απ’ όλον τον κόσμο» για να το θαυμάσουν και «να γευθούν μπύρες».