Παράλληλα, 36 βουλευτές και γερουσιαστές ανήκουν στο κεντρώο, μικρό κόμμα Ζωντανή Ιταλία, του πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι. Δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρίσει με ποιο «στρατόπεδο» θα συμπαραταχθούν και επιθυμούν να λειτουργήσουν ως ρυθμιστικός παράγοντας. Στη διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου λαμβάνουν μέρος και 58 εκλέκτορες που εκπροσωπούν τις 20 ιταλικές περιφέρειες. Και σε αυτή την περίπτωση η κεντροδεξιά υπερισχύει, διότι κυβερνά 14 περιφέρειες, δηλαδή τα δυο τρίτα του συνόλου. Συνολικά, οι μεγάλοι εκλέκτορες με δικαίωμα ψήφου είναι 1.008 και οι ψηφοφορίες ξεκινούν στις 24 του μηνός.
Από την τέταρτη ψηφοφορία για την εκλογή του Ιταλού προέδρου είναι αρκετή η απλή πλειοψηφία, δηλαδή 50% συν μια ψήφος. Υποθετικά, δηλαδή, αν πράγματι όλη η κεντροδεξιά στηρίξει, με αρραγή τρόπο, την υποψηφιότητά του, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος του σημερινού προέδρου, του Σέρτζιο Ματαρέλα. Η ιταλική πολιτική, άλλωστε, είναι γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές. Υπάρχουν και αναλυτές, όμως, οι οποίοι προβλέπουν ότι την τελευταία στιγμή, ο «Καβαλιέρε» δεν αποκλείεται να κάνει ένα βήμα πίσω και να ευνοήσει την εκλογή ενός προσώπου ευρείας αποδοχής. Η κεντροαριστερά και τα Πέντε Αστέρια, από τη μεριά τους, επιμένουν ότι ο Μπερλουσκόνι είναι «προσωπικότητα που διχάζει» και ζητούν να επιτευχθεί συμφωνία για τη συνέχιση του κυβερνητικού έργου και για την εκλογή ενός προέδρου γενικότερης αποδοχής απ’ όλες τις κύριες πολιτικές δυνάμεις της χώρας.