«Είναι πραγματικά θλιβερό να μιλάς για μια περιοχή χωρίς να τη γνωρίζεις, χωρίς να την έχεις ζήσει, χωρίς να τη σέβεσαι και να την αγαπάς! Δείχνει κρίση ταυτότητας… δείχνει ότι δεν ξέρεις ποιος είσαι, πού πας και τι ακριβώς κάνεις στη ζωή σου…

Ζούμε την περιοχή μας από τότε που γεννηθήκαμε. Τρέξαμε και παίξαμε, στους δρόμους και τα σοκάκια του χωριού μας, αλλεπάλληλες φορές, εμείς, οι γονείς μας και τα παιδιά μας.
Γνωρίζουμε την περιοχή μας σπιθαμή προς σπιθαμή και ξέρουμε καλά τόσο τις αδυναμίες που εμφανίζει, όσο και εάν έγιναν καίριες παρεμβάσεις, από ποιον και με ποιο τρόπο τα χρόνια που πέρασαν. Είναι προφανές ότι τα καιρικά φαινόμενα των τελευταίων ετών έχουν τροποποιηθεί σημαντικά ή αν θέλετε έχουν επανέλθει σε πρότερες καταστάσεις. Εμείς που ζούμε ένθεν και ένθεν του ποταμού Νεμπεγλεριώτη, έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν πλημμυρικά φαινόμενα το ίδιο έντονα και με την ίδια επικινδυνότητα.
Φέρνουμε στο μυαλό μας εικόνες με τους γονείς μας να μας κρατούν αγκαλιά για να μας μεταφέρουν σε σπίτια που ήταν πιο ψηλά από τα δικά μας και με αντικείμενα του σπιτιού μας να πλέουν στους δρόμους του χωριού και να παρασύρονται από την ορμή του νερού προς διάφορες κατευθύνσεις. Πριν δύο χρόνια στις 6 Σεπτεμβρίου 2014, οι περισσότεροι από εμάς, ξαναζήσαμε τον ίδιο εφιάλτη! Η υπερχείλιση του Νεμπεγλεριώτη, έφερε τεράστιους όγκους νερού στα σπίτια μας, ακόμα και σε ύψος 3 μέτρων! Μέρες ολόκληρες πλέναμε, και καθαρίζαμε τους αμέτρητους όγκους λάσπης, φίδια, ποντίκια, καλαμιές και ό,τι άλλο βρήκε το νερό στο διάβα του.
Κι όμως στην τελευταία βροχόπτωση εμείς οι κάτοικοι της παραποτάμιας ζώνης αντέξαμε! Η πεζογέφυρα που κατασκευάστηκε από τη νέα δημοτική αρχή μας έσωσε! Το ρέμα, που λέμε εμείς, λειτούργησε με εξαιρετική σταθερότητα διοχετεύοντας το ορμητικά κινούμενο νερό έξω από τον οικισμό. Αλήθεια, το γνωρίζει αυτό ο συντοπίτης μας κάτοικος της Νίκαιας; Γνωρίζει ότι εδώ και ενάμιση χρόνο έχουν γίνει πολύ ουσιαστικές παρεμβάσεις σε αρκετά σημεία της παραποτάμιας ζώνης; Ξέρει ότι η νέα δημοτική αρχή έσκυψε με προσήλωση και ενδιαφέρον στην αντιμετώπιση αυτού του τόσο σοβαρού προβλήματος; Έχει υπόψη του ότι το ρέμα από το ύψος της γέφυρας που οδηγεί στο Γυμνάσιο-Λύκειο μέχρι και την καινούρια οδογέφυρα που κατασκευάζεται στην οδό Πηλίου καθαρίστηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές; Αντιλαμβάνεται ότι εάν δεν είχε γκρεμιστεί η παλιά γέφυρα και δεν γινόταν διάνοιξη του ρέματος στο σημείο της νέας πεζογέφυρας, το νερό στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου θα είχε φτάσει σε ύψος ενάμιση περίπου μέτρο;
Είναι τουλάχιστον ασέβεια προς όλους εμάς, που βιώνουμε χρόνια ολόκληρα στο πετσί μας τη συγκεκριμένη κατάσταση.
Και επειδή αγαπάμε και γνωρίζουμε αρκετά καλά το χωριό μας, θα θέλαμε να συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν και άλλα σημεία στη Νίκαια που οι έντονες βροχοπτώσεις δημιουργούν ζώνες όπου το νερό λιμνάζει χωρίς να βρίσκει διέξοδο διαφυγής. Τα σπίτια που βρίσκονται στο δρόμο για τους Αγίους Αναργύρους, η περιοχή του Αγίου Γεωργίου και τα σπίτια περιφερειακά της πλατείας Εθνικής Αντίστασης (στην οικεία Χατζάκη) είναι τρία σημεία που θα πρέπει να προσεχθούν ιδιαιτέρως από τη νέα δημοτική αρχή και να υλοποιηθούν ουσιαστικά έργα επίλυσης του προβλήματος.
Εμείς δεν θέλουμε να πάρουμε το μέρος της νέας δημοτικής αρχής, ούτε να τοποθετηθούμε πολιτικά υπέρ κάποιας συγκεκριμένης παράταξης. Ωστόσο, θεωρούμε ότι στην τελευταία βροχόπτωση οι άνθρωποι του Δήμου ήταν δίπλα μας. Ήρθαν από την πρώτη στιγμή κοντά μας, με τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα, κρατήσαμε όλοι μαζί τα φρεάτια καθαρά – διότι σε αυτές τις στιγμές θα πρέπει όλοι μαζί να σκύβουμε με σοβαρότητα στο πρόβλημα – και κατηύθυναν τα οχήματα της πυροσβεστικής εκεί όπου υπήρχαν πλημμυρισμένα υπόγεια και κατοικίες, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Δυστυχώς, όμως η άνοδος της στάθμης του Νεμπεγλεριώτη, ένα μέτρο περίπου πριν την υπερχείλιση, είχε σαν αποτέλεσμα το νερό να λιμνάσει στις περιοχές που προαναφέρθηκαν και να εισέλθει σε σπίτια συνδημοτών μας.
Πιστεύουμε και εμείς ακράδαντα ότι θα πρέπει να γίνουν κι άλλες παρεμβάσεις στο χωριό μας για το θέμα της απορρόφησης και της διαφυγής των όμβριων υδάτων. Και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν! Ωστόσο, θεωρούμε ότι πριν δημοσιοποιήσουμε σκέψεις και απόψεις θα πρέπει πρώτα να ενημερωνόμαστε ώστε να μην προσβάλλουμε ανθρώπους και μνήμες!».