Μετά από τρία χρόνια αντιπαράθεσης με το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, ο Δήμος Λαρισαίων θα υλοποιήσει επιτέλους την απόφαση που έλαβε το Δημοτικό Συμβούλιο το 2016, εγκρίνοντας δαπάνη 330.000 ευρώ για τη συντήρηση του ναού που ελλείψει στεγάνωσης αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα εξωτερικά – με την εικόνα να μη συνάδει με ναό Κοιμητηρίου - αλλά και εσωτερικά λόγω υγρασίας, με τον εφημέριο π. Νικόλαο κατά καιρούς να σημειώνει με απόγνωση πως «πέφτουν σοβάδες και δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε».

Παρά την άθλια εικόνα με τους πεσμένους σοβάδες και παρά το ουσιαστικό πρόβλημα στο κέλυφος της οροφής του ναού, το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής με διαδοχικές, αρνητικές, αποφάσεις του δεν επέτρεπε την έναρξη των εργασιών συντήρησης σημειώνοντας την αντίθεσή του «με τη συγκεκριμένη πρόταση της μεταλλικής επένδυσης» καθώς «καταστρέφεται η εικόνα του γυμνού μπετονένιου κελύφους και η καθαρότητα του υλικού που εκφράζουν το σκεπτικό της αρχικής αρχιτεκτονικής μελέτης».

Με τον δήμαρχο Λαρισαίων Απ. Καλογιάννη να εκφράζει επίσης την απορία του για τη στάση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, που πέντε φορές απέρριψε τα έργα συντήρησης, για να εγκρίνει τελικά ομόφωνα – στην τελευταία του συνεδρίαση – την εισήγηση σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη εργασιών που θα επιλύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκκλησία.

ΕΚΘΕΣΗ

Η κατάσταση του ναού περιγράφεται στην τεχνική έκθεση που υπέβαλλε ο αναπλ. διευθυντής της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Λαρισαίων Αθαν. Πατσιούρας στο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής. Υπενθυμίζοντας ότι ο ναός του Νέου Κοιμητηρίου υλοποιήθηκε την περίοδο 2000 – 2002 από τον Δήμο Λαρισαίων, σημείωνε ότι «το εξωτερικό κέλυφος του Ιερού Ναού από εμφανές σκυρόδεμα στο φυσικό του χρώμα, ουδέποτε επιχρίστηκε ή χρωματίστηκε.

Εν συνεχεία, λόγω των προβλημάτων στεγάνωσης που παρουσιάστηκαν, εφαρμόστηκε ψεκαζόμενη υγρή μεμβράνη λευκού χρώματος (ως η μοναδική τότε διαθέσιμη απόχρωση του συγκεκριμένου υλικού). Η οροφή του Ιερού Ναού δεν χρωματίστηκε εξωτερικά και φέρει μέχρι σήμερα το χρώμα της ανωτέρω μεμβράνης.

Στην πάροδο του χρόνου εμφανίστηκαν προβλήματα στεγάνωσης στο κτίριο, εξαιτίας της φθοράς της μεμβράνης. Το 2010 έγιναν εργασίες επισκευής-αποκατάστασης της στεγάνωσης με εφαρμογή επαλοιφόμενου ελαστομερούς ακρυλικού στεγανωτικού υλικού σε κάποια σημεία του εξωτερικού κελύφους, οι οποίες δεν προσέφεραν μακροχρόνια λύση του προβλήματος.

Τα τελευταία χρόνια η φθορά της στεγανωτικής μεμβράνης του Ιερού Ναού εξελίχθηκε ραγδαία, με αποτέλεσμα το εξωτερικό περίβλημα να παρουσιάζει σοβαρότατα προβλήματα (κατεστραμμένη μεμβράνη – αποσαθρωμένα επιχρίσματα), να παρουσιάζεται σημαντική υγρασία στις εσωτερικές επιφάνειες του κτιρίου και να τίθενται σε κίνδυνο το κέλυφος της οροφής (οπλισμένο σκυρόδεμα πάχους 12 εκ.), τα λοιπά δομικά στοιχεία (επιχρισμένα περιμετρικά τοιχία και υποστυλώματα οπλισμένου σκυροδέματος) και οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις του κτιρίου. Η δε εξωτερική όψη του Ιερού Ναού είναι σε πολύ κακή κατάσταση και δεν συνάδει με τον χώρο του Κοιμητηρίου».

«Το βασικό ζητούμενο» προστίθεται στην έκθεση «της εξεύρεσης της κατάλληλης τεχνικής λύσης είναι η μακροχρόνια στεγάνωση του κτιρίου, χωρίς να αλλοιώνεται η μορφή του Ιερού Ναού. Μετά από έρευνα επιλέχθηκε η λύση της επικάλυψης του κελύφους του κτιρίου με τιτανιούχο ψευδάργυρο (quartz zinc), ως η προσφορότερη δυνατή.

Το συγκεκριμένο υλικό εξασφαλίζει τη στεγάνωση του κτιρίου καθώς έχει σημαντική αντοχή στο νερό στην πάροδο του χρόνου, δεν επηρεάζει την αρχιτεκτονική μορφολογία του κτιρίου καθόσον είναι εύκαμπτο (ρολά) και μπορεί να εφαρμόσει πλήρως στις καμπύλες επιφάνειες του κελύφους του κτιρίου, συνάδει πλήρως με την καθαρότητα όλων των τοξωτών γεωμετρικών στοιχείων του Ιερού Ναού, χρησιμοποιείται επί σειρά δεκαετιών σε ευρωπαϊκές χώρες (πλέον και στην Ελλάδα) ως στοιχείο επικάλυψης εξωτερικών επιφανειών κτιρίων και είναι πιστοποιημένης βιομηχανικής παραγωγής».

«Σκοπός του εν λόγω έργου είναι να αντιμετωπιστούν μακροχρόνια τα προβλήματα στεγάνωσης του κτιρίου, ώστε να εξασφαλισθεί η ασφαλής και απρόσκοπτη λειτουργία του Ιερού Ναού και να αποκατασταθεί η εξωτερική όψη του κτιρίου, ώστε να συνάδει με τον χώρο του Κοιμητηρίου» καταλήγει ο κ. Πατσιούρας.

Β. ΚΑΚΑΡΑΣ