Τέλος η πρακτική του «μπάτε σκύλοι αλέστε»

Ο ΜΑΞ. ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Το μεταναστευτικό «είναι από αυτά τα ζητήματα που δεν μπορεί κάποιος να τα βάλει κάτω από το χαλί και να συμπεριφέρεται σαν μην υπάρχει, θεωρώντας ότι ίσως θα λυθεί διά μαγείας -γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν».

Τα παραπάνω τόνισε ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, στη συνεδρίαση της εν λόγω επιτροπής την οποία ενημέρωσε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Νότης Μηταράκης για θέματα της αρμοδιότητάς του.
Ο Θεσσαλός πολιτικός επισήμανε στην παρέμβασή του ότι «η εμπειρία της διαχείρισης του προβλήματος τα τελευταία χρόνια μπορεί να μας οδηγήσει σε έναν ελάχιστο κοινό παρανομαστή παραδοχών:
* Πρώτον, είναι επιβεβλημένη η αυστηρή φύλαξη των συνόρων. Αν οι δουλέμποροι καταλάβουν ότι τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας είναι αδιάτρητα, τότε αναγκαστικά θα μειωθούν και οι ροές. Θα δοθεί το μήνυμα σε όσους πιστεύουν ότι η χώρα μας είναι μια εύκολη επιλογή για το πέρασμα στην Ευρώπη πως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και νομίζω ότι σ’ αυτόν τον τομέα έχει επιτευχθεί τεράστια πρόοδος μετά την αποτροπή τον περασμένο Φεβρουάριο της, οργανωμένης και υποβοηθούμενης από τις τουρκικές αρχές, εισβολής μεταναστών από τον Έβρο. Προς αυτή την κατεύθυνση ευελπιστούμε ότι θα συμβάλει και η επέκταση του φράκτη στον Έβρο που έτυχε ευρύτερης πλειοψηφίας σε σχέση με το αρχικό κομμάτι του φράκτη το 2012.
* Δεύτερον, τα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας θα πρέπει να αποκτήσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Να μην υπάρξουν ποτέ ξανά νέες Μόριες, όπου η ανθρώπινη ζωή είχε ευτελιστεί, σε έναν χώρο που επικρατούσε ο νόμος της ζούγκλας, με βιασμούς, κλοπές και μαχαιρώματα. Η τάξη εντός των κέντρων να εξασφαλιστεί με την επιβολή συγκεκριμένων κανόνων λειτουργίας και να πάψει η πρακτική του «μπάτε σκύλοι αλέστε».
* Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται αναμφίβολα και η διαχείριση των διαφόρων ΜΚΟ, που εκμεταλλεύονται την έκτακτη κατάσταση για αλλότριους σκοπούς και βλέπουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως μέσο αύξησης των εσόδων τους.
* Τέλος, το πρόβλημα παραμένει και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Βεβαίως δεν έχουν δημιουργηθεί νέες δομές, ωστόσο υπάρχει ερωτηματικό τι γίνεται με όσους λαμβάνουν το καθεστώς του ασυλούχου.