Το αγωνιστικό ξέσπασμα με τη συμμετοχή κυρίως νέων και αιχμή την αντιδημοκρατική Κυβερνητική και αστυνομική καταπίεση είναι το βασικό στοιχείο των εξελίξεων. Κυριαρχεί πλέον η αγανάκτηση από την Κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας και η βαθιά ανησυχία για τη μείωση των μισθών και του εισοδήματος των μικρομεσαίων, για τα αντεργατικά νομοσχέδια και την εκτινασσόμενη ανεργία…
Το αγωνιστικό κύμα έδειξε ότι αρχίζει να αλλάζει η ψυχολογία της ήττας. Έσπασε στην πράξη την καταστολή και τους νόμους Χρυσοχοΐδη, αναζητά νίκες, ψάχνει για κατακτήσεις, προσφέρει νέες μορφές οργάνωσης και πάλης. Έχει ενωτικά χαρακτηριστικά, πιέζει για κοινή δράση της Αριστεράς. Το νέο αγωνιστικό ρεύμα χρειάζεται να εφοδιαστεί με ένα συνολικό πρόγραμμα πάλης αντίστοιχο με την περίοδο και την εποχή μας. Επείγει η συζήτηση και η σύγκλιση προς ένα προγραμματικό πολιτικό μέτωπο που θα θέτει στο στόχαστρό του την εγχώρια ολιγαρχία , την ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ.
Αυτό το έργο δεν μπορούν να το φέρουν εις πέρας οι αγώνες από μόνοι τους. Αποτελεί ευθύνη της Αριστεράς. Ο ριζοσπαστισμός, η ανατρεπτική δυναμική και η ενωτική διάθεση που εμφανίζονται στους αγώνες χρειάζονται μια άλλη, ριζοσπαστική, ανατρεπτική και μετωπική Αριστερά.
Ο συμβιβασμένος ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε άλλη κατεύθυνση. Ανήκει στο διπολικό, αστικό, «μνημονιακό τόξο». Όλες οι μαχόμενες αριστερές δυνάμεις συνέβαλαν στο αγωνιστικό κύμα. Όμως, η άρνηση του ΚΚΕ να βοηθήσει σε μια ενωτική ανάπτυξη και γενίκευση των αγώνων, η απόρριψη της κοινής δράσης, η εχθρότητα προς τα άλλα αριστερά ρεύματα και η υποταγή του κινήματος στην κομματική και τελικά κοινοβουλευτική οπτική του, δεν συμβάλλουν σε μια ενωτική ανασυγκρότηση τόσο του κινήματος, όσο και της μαχόμενης Αριστεράς.
Από τις άλλες δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς, καμία μόνη της δεν μπορεί να φέρει εις πέρας αυτό το έργο. Χρειάζεται να αλλάξουμε και να υπερβούμε τον κατακερματισμό, τα προγράμματα και τις αντιλήψεις που απέτυχαν. Απόψεις ότι ο καθένας μόνος του θα τα καταφέρει καθηλώνουν το κίνημα .
Τα ρεύματα της ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς οφείλουμε να υπερβούμε αγκυλώσεις και να ενώσουμε δυνάμεις. Να συν-δημιουργήσουμε ένα «πολιτικό κέντρο» διαλόγου και κοινής δράσης για την ενίσχυση των αγώνων, για την ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος. Να δράσουμε από κοινού στα μέτωπα πάλης και τους κλάδους. Με την πολιτική στήριξη των οργανωμένων συλλογικοτήτων και πάνω από όλα, την ενεργό και άμεση εμπλοκή των ανένταχτων, αυτή τη φορά μπορεί να πάει αλλιώς…
Σε αυτή την κατεύθυνση οφείλουν να προχωρήσουν όσες δυνάμεις συμφωνήσουν. Ο Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων θα συμβάλει με δικές του πρωτοβουλίες ή ανταποκρινόμενος σε αντίστοιχες άλλων».