Αναλυτικότερα στη δήλωσή της σημειώνει ότι «σκοπός της συμμετοχής μου στα κοινά του Δικηγορικού Συλλόγου ήταν πάντα η συνδρομή μου στην επίλυση των προβλημάτων του χώρου και η έμπρακτη στήριξη των συναδέλφων. Συμμετείχα στη διοίκηση του ΛΕΑΔΠ Λάρισας, επί χρόνια, οι δε δράσεις και οι εισηγήσεις μου πάντοτε κατέτειναν στη δημιουργία ενός ταμείου ενεργούς στήριξης και αλληλοβοήθειας των συναδέλφων.
Οι έντονες όμως αγωνίες μου για τα αυξανόμενα προβλήματα του κλάδου μας, με ώθησαν να ζητήσω την εκλογή μου στο Δ.Σ. του Συλλόγου μας και με τη στήριξη των συναδέλφων μου εκλέχθηκα μέλος του Συμβουλίου. Η πρόεδρος Νικολέττα Μπασδέκη αναγνωρίζοντας τα χρόνια της μάχιμης συμμετοχής μου στα κοινά, με εμπιστοσύνη, μου πρότεινε να συμμετέχω στη διοίκηση του Συλλόγου, πράγμα που δεν δέχθηκα διότι ήθελα να δώσω χώρο σε νέους συναδέλφους. Άλλωστε προτεραιότητά μου δεν είναι η ανάληψη θέσεως.
Κατά τη θητεία μου στο Δ.Σ. συνέβαλα στη λειτουργία του, βοήθησα στην ισορροπία που ήταν αρκετά δύσκολη και υποστήριξα πάντα κάθε πρόταση που αφορούσε το συμφέρον του Δικηγόρου. Υποστήριξα την παροχή οικονομικής ενίσχυσης -βέβαια μεγαλυτέρου ποσού- προς τους συναδέλφους και έμπρακτα μετέφερα στο Συμβούλιο την αγωνία του μέσου μαχόμενου δικηγόρου. Δεν δίστασα να πράξω το καθήκον μου και να αποκαλύψω την πράξη υπαλλήλου του Δικηγορικού Συλλόγου και να υποστηρίξω βέβαια την παραπομπή της στη δικαιοσύνη. Κατά τη συμμετοχή μου διέκρινα, μεταξύ άλλων, τη συνδικαλιστική ωριμότητα κυρίως του Χρήστου Μπραζιώτη, με τον οποίον συνεργάστηκα αποδοτικά.
Θέτω, λοιπόν, εκ νέου την υποψηφιότητά μου στις εκλογές του Νοεμβρίου ως ανεξάρτητη σύμβουλος και πάλι, με γνώμονα το ενδιαφέρον και την αγωνία για το λειτούργημά μας, που βάλλεται τα τελευταία χρόνια. Δεν εξαρτώ προσωπικό όφελος από την επανεκλογή μου, αγωνιώ για το μέλλον της δικηγορίας και επιθυμώ να βοηθήσω με τη γνώση μου και την καθημερινή μου παρουσία στα δικαστήρια, ενισχύοντας κυρίως τους νέους συναδέλφους. Η φωνή μου πάντα είναι ελεύθερη, αβίαστη και ουσιαστικά ανεξάρτητη».