συναισθηματικής φόρτισης η Ματούλα Κουτρώτσιου σημειώνοντας έτσι την αγωνία της για τον 30χρονο γιο της που αγνοείται από τον Αύγουστο του 2016 σε αλιευτικό καταφύγιο της Αλοννήσου, εκεί όπου δύτες βρήκαν μόνο τα προσωπικά του είδη, με τον νεαρό Θεσσαλονικιό να αγνοείται ακόμη και σήμερα σχεδόν 6 χρόνια μετά τις μοιραίες, καλοκαιρινές διακοπές.
Η κ. Κουτρώτσιου αντέδρασε χθες λέγοντας πως δεν έχει μάθει ακόμη τι απέγινε το παιδί της, μετά και την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου (ΜΟΔ) Λάρισας να αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης για το μέλλον, κάνοντας δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης, με αφορμή και την απουσία ενός εκ των δύο κατηγορουμένων, για λόγους υγείας.
Είναι η δεύτερη φορά που αναβάλλεται η δίκη, με τη μητέρα του 30χρονου να σημειώνει χθες με έντονο τρόπο τη διαφωνία της στην εξέλιξη, επιμένοντας στην εκδίκαση της υπόθεσης για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Κατηγορούμενοι για «έκθεση από κοινού από την οποία προέκυψε θάνατος» είναι δύο κάτοικοι της Αλόννησου, ένας 46χρονος και ένας 45χρονος οι οποίοι παραπέμφθηκαν με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου.
Οι δύο κατηγορούμενοι παραπέμπονται «ως υπαίτιοι του ότι στην Αλόννησο Μαγνησίας, την 30-8-2016, ενεργώντας με πρόθεση, από κοινού, εξέθεσαν άλλον και έτσι τον κατέστησαν αβοήθητο, με αποτέλεσμα να προκληθεί ο θάνατος του παθόντος.
Ειδικότερα, στον λιμένα του αλιευτικού καταφυγίου «Βότση» της Αλοννήσου Ν. Μαγνησίας, την 30-8-2016, κατά το χρονικό διάστημα από ώρα 21:00 έως και ώρα 21:30, και ενώ αμφότεροι επέβαιναν εντός φουσκωτού σκάφους αναψυχής», «σε απόσταση περί τα σαράντα πέντε μέτρα ανοιχτά στο λιμάνι, αντιλήφθηκαν τον άγνωστο σε εκείνους Γεώργιο Καραμιχαηλίδη να επιβαίνει στο αλιευτικό σκάφος» ιδιοκτησίας άλλου κατοίκου της Αλοννήσου «έχοντας λύσει τα σχοινιά (κάβους) αυτού και προσπαθώντας να κόψει την αλυσίδα της άγκυράς του, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να απομακρυνθεί περισσότερο, καθώς το σκάφος συγκρατείτο από την άγκυρα του». Ο πρώτος κατηγορούμενος «τον ρώτησε «τι κάνεις μέσα στο καΐκι», και ο Γεώργιος Καραμιχαηλίδης του απάντησε «δικό μου είναι το καΐκι», αμέσως μετά την ανταπάντηση» του δεύτερου κατηγορούμενου πως το καΐκι είναι άλλου, «ο Γεώργιος Καραμιχαηλίδης πέταξε τον σάκο του μέσα στη θάλασσα και έπεσε και ο ίδιος μέσα στη θάλασσα, κολυμπώντας προς το μέρος του φουσκωτού σκάφους των κατηγορουμένων, τραβώντας ταυτόχρονα και τον σάκο του μέσα στο νερό, διανύοντας απόσταση περίπου τεσσάρων με πέντε μέτρων και φωνάζοντας τους «ελάτε κοντά, σβήστε τα φώτα να φύγουμε». Φτάνοντας στο φουσκωτό σκάφος, πέταξε τον σάκο του πάνω στην πασαρέλα (ήτοι το πίσω μέρος στην πρύμνη του σκάφους) και λέγοντάς τους «νόμιζα είστε ένας, θα σου δώσω διακόσια ...δύο, θα σας δώσω τετρακόσια», πιάστηκε από τα μπαλόνια του φουσκωτού σκάφους και προσπάθησε να ανέβει στο φουσκωτό.
«Τότε, ο πρώτος κατηγορούμενος «στην προσπάθειά του να τον αποτρέψει να ανέβει στο φουσκωτό σκάφος, του κατάφερε δυνατή κλωτσιά στο πρόσωπο με το πόδι του, με αποτέλεσμα ο Γεώργιος Καραμιχαηλίδης χτυπημένος και τραυματισμένος στο πρόσωπο, να αφήσει τα χέρια του από τα μπαλόνια του φουσκωτού σκάφους από τα οποία κρατείτο, να πέσει στη θάλασσα σε σημείο περί τα σαράντα μέτρα από την προβλήτα, κοντά στην έξοδο του λιμένα «Βότση» όπου το βάθος φτάνει τα εννέα περίπου μέτρα και όπου υπάρχουν δυνατά επιφανειακά θαλάσσια ρεύματα προς νότο (προς Εύβοια).
Ειδικότερα, ο πρώτος κατηγορούμενος», «αφού προηγουμένως τραυμάτισε ο ίδιος υπαίτια (με λάκτισμα στο πρόσωπο) τον Γεώργιο Καραμιχαηλίδη με αποτέλεσμα εκείνος να πέσει στη θάλασσα, τον άφησε αβοήθητο, τραυματισμένο εντός θαλάσσιου ύδατος, ο δε δεύτερος κατηγορούμενος», «ενώ γνώριζε ότι ο Γεώργιος Καραμιχαηλίδης είχε τραυματιστεί από το λάκτισμα του συγκατηγορουμένου του, ομοίως εξέθεσε και άφησε τον τραυματισθέντα αβοήθητο εντός του θαλάσσιου ύδατος και αμφότεροι, με κοινό δόλο, αν και όφειλαν εξαιτίας ακριβώς της ως άνω προηγούμενης υπαίτιας και βίαιης συμπεριφοράς του» πρώτου κατηγορούμενου «που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του Γεωργίου Καραμιχαηλίδη, να βοηθήσουν τον τελευταίο περισυλλέγοντάς τον από τη θάλασσα και ειδοποιώντας άμεσα τη Λιμενική Αρχή Αλοννήσου και το Κέντρο Υγείας Αλοννήσου, ώστε να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, εντούτοις αυτοί δεν μερίμνησαν να περισυλλέξουν τον τελευταίο από τη θάλασσα στο σκάφος τους και να ειδοποιήσουν άμεσα τη Λιμενική Αρχή Αλοννήσου και το Κέντρο Υγείας Αλοννήσου, ώστε να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, αλλά αντίθετα τον άφησαν τραυματισμένο, αβοήθητο στη θάλασσα». Με τη «συμπεριφορά τους, αμφότεροι οι κατηγορούμενοι εξέθεσαν σε κίνδυνο τον Γεώργιο Καραμιχαηλίδη και έτσι τον κατέστησαν αβοήθητο, καθώς ο τελευταίος, τραυματισμένος και αβοήθητος παρασύρθηκε από τα δυνατά επιφανειακά θαλάσσια ρεύματα, χωρίς να καταστεί μέχρι και σήμερα», «δυνατός ο εντοπισμός του, παρά τις έρευνες από θαλάσσης, ξηράς και αέρος, που έλαβαν χώρα το επόμενο της εξαφάνισής του χρονικό διάστημα, στοιχεία που καθιστούν σφόδρα πιθανό τον πνιγμό του εντός θαλάσσιου ύδατος, επιφέροντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον θάνατό του» καταλήγει το βούλευμα.
Σημειώνεται πως, από τις έρευνες που έγιναν τις επόμενες ημέρες για τον εντοπισμό του Γ. Καραμιχαηλίδη, ιδιώτες δύτες σε διάφορα σημεία στον βυθό του λιμένα εντόπισαν, ένα παπούτσι, μια μπλούζα, το εσώρουχο και το παντελόνι του 30χρονου, χωρίς ωστόσο να καταστεί εφικτός ο εντοπισμός του ίδιου. Υπενθυμίζεται πως ο Γ. Καραμιχαηλίδης με τη σύντροφό του, στις 23 Αυγούστου 2016 αφίχθησαν από τις Βρυξέλλες στη Θεσσαλονίκη για τις θερινές τους διακοπές. Στις 30 Αυγούστου επιβιβάστηκαν σε πλοίο από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό την Αλόννησο. Ωστόσο ο 30χρονος αρνήθηκε να αποβιβαστεί και φθάνοντας έως τον Άγιο Κωνσταντίνο έγινε αντιληπτός από το πλήρωμα όπου υποχρεώθηκε να επιστρέψει στην Αλόννησο. Λίγη ώρα μετά την άφιξή του στο νησί έφυγε από το μισθωμένο δωμάτιο με το σακίδιό του και φθάνοντας στο αλιευτικό καταφύγιο «Βότση» επιβιβάστηκε στο αγκυροβολημένο επαγγελματικό αλιευτικό σκάφος. Καΐκι από το οποίο πήδηξε στη θάλασσα και ακολούθησαν όσα περιγράφονται στο βούλευμα και αναμένεται να αναβιώσουν στο ακροατήριο του ΜΟΔ Λάρισας όποτε προσδιοριστεί εκ νέου η εκδίκαση υπόθεσης.            

Β. ΚΑΚΑΡΑΣ