Πηνειού για την πορεία του έργου «Ρουφράκτης Γυρτώνης», ενός από τα μεγαλύτερα και πιο δαπανηρά έργα της ευρύτερης περιοχής, το οποίο έχει κυριολεκτικά αφεθεί στην τύχη του.
Μαζί και η αγωνία εκατοντάδων αγροτών που βλέπουν το φράγμα ανοιχτό και τεράστιες ποσότητες υδάτινου δυναμικού να καταλήγουν στη θάλασσα αντί να συγκρατούνται και να χρησιμοποιηθούν τους κρίσιμους καλοκαιρινούς μήνες για την άρδευση των καλλιεργειών. Και αυτό γιατί, μέχρι και τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, δεν έχει βρεθεί λύση για τον φορέα διαχείρισης και λειτουργίας του φράγματος, με αποτέλεσμα το έργο να θυμίζει... γεφύρι της Άρτας. Όπως είναι γνωστό η ΕΥΔΕ Θεσσαλίας δημοπράτησε το έργο για την κατασκευή του φράγματος. Η σχετική εργολαβία ολοκληρώθηκε στα τέλη του προηγούμενου χρόνου και η Υπηρεσία Δημοσίων Έργων κάλεσε τον ΤΟΕΒ Πηνειού να το παραλάβει και να το λειτουργήσει, συνεπεία της χωρικής αρμοδιότητάς του, όπως συνέβη και με το Φράγμα Σμοκόβου και τον ΤΟΕΒ Θεσσαλιώτιδος.
Ο ΤΟΕΒ Πηνειού, ένας καθόλα υγιής ανταποδοτικός οργανισμός, διεμήνυσε προς τους αρμόδιους φορείς πως είναι πρόθυμος να αναλάβει τον ρόλο του φορέα διαχείρισης αποδεχόμενος την ευθύνη, με την προϋπόθεση κρατικής βοήθειας, καθώς η ετήσια λειτουργία του φράγματος (φύλαξη, λειτουργία, συντήρηση, απρόβλεπτα κ.ά.) αποτιμάται σε πολλές χιλιάδες ευρώ, κάτι το οποίο μαζί με την ενεργειακή κρίση θα βγάλει εκτός προϋπολογισμού τον οργανισμό και θα απειλήσει την ομαλή λειτουργία του, και αφετέρου την επισκευή από κλοπές και βλάβες όπου κρίνεται αναγκαίο και σκόπιμο.
Ήδη ασκείται πίεση στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, αν και δεν είναι αρμοδιότητά της, να αναλάβει το κόστος της λειτουργίας και συντήρησης του φράγματος, μεταβατικά για τη φετινή αρδευτική περίοδο, μέχρι να βρεθεί η λύση, την οποία πρέπει να δώσει το ΥΠΑΑΤ, εξασφαλίζοντας τα σχετικά κονδύλια.
Αγρότες καταγγέλλουν ότι οι θύρες είναι ακόμη ανοιχτές και το νερό φεύγει στη θάλασσα, ενώ οι ίδιοι αναζητούν νερό για τις καλλιέργειές τους. Ακόμη, από τις 10 πόρτες που έχει το Φράγμα Γυρτώνης, οι 8 έχουν κλείσει από ξύλα και άλλα φερτά υλικά και πρέπει τώρα που η στάθμη του νερού είναι χαμηλή, να καθαριστεί για κάθε ενδεχόμενο πριν καταλήξουν όλα αυτά τα σκουπίδια στη θάλασσα. Και καθώς λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα, είτε δηλαδή αναθέτοντάς το στον ΤΟΕΒ Πηνειού με κάποιου είδους βοήθεια, είτε μέσω κάποιας εργολαβίας, με κοινό στόχο να κλείσει το φράγμα και να συγκρατηθούν οι απαραίτητες ποσότητες, όσο είναι ακόμη νωρίς και εφικτό, το θέμα πρέπει να προβληματίσει τους υπεύθυνους, κάνοντάς το γνωστό άμεσα στους αρμόδιους υπουργούς, ούτως ώστε να μη γυρίσουμε σε χωμάτινα φράγματα και πολλά πολλά χρόνια πίσω.          

Γ. Ρούστας