Ο σταθμάρχης Παλαιοφαρσάλων, Γιώργος Ζήνδρος, είναι ο άνθρωπος που μπήκε από τους πρώτους στο Σταθμαρχείο της Λάρισας λίγο μετά τη μοιραία σύγκρουση και κατέθεσε όλα όσα γνωρίζει στις αρμόδιες αρχές. Είναι ο πρώτος που κατάλαβε το λάθος του σταθμάρχη με τα κλειδιά στην Καραγάτση, σύμφωνα με όλα όσα έχουν γίνει γνωστά, και το έκανε μέσω του πασάγιου της οδού Αγιάς. Για όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν της φονικής σύγκρουσης, τις ευθύνες του σταθμάρχη, των μηχανοδηγών της επιβατικής αμαξοστοιχίας, αλλά και τον ρόλο της Τηλεδιοίκησης μιλάει στην «Ε».
Αρχικά υποστηρίζει πως τα πρώτα άσχημα μηνύματα άρχισαν να φτάνουν από τον σταθμό Παλαιοφαρσάλων. Εκείνος ήταν εκεί λόγω υπηρεσίας από τις 14.00 και σχολούσε στις 23.00. «Στις 16.00 ήρθε το Ιντερσίτι 56 από την Αθήνα. Μόλις σταμάτησε κόβονται τα καλώδια». Αυτόματα όμως κόβεται και το ρεύμα για να μην υπάρξει κίνδυνος για τους επιβάτες, οι οποίοι έφυγαν με λεωφορείο. Μετά από ώρα έφτασαν οι μηχανές πετρελαίου, πήραν το τρένο και έφυγε άδειο, από την άνοδο και χωρίς ρεύμα για να φτάσει στη Λάρισα το απόγευμα.
Την ίδια ώρα περίπου στο ύψος του Ζαχάρεως ένας προαστιακός χαλάει στη γραμμή ανόδου και δεν μπορούσε να φύγει. Το επέστρεψαν στη Λάρισα για να διώξουν εν συνεχεία το Ιντερσίτι από τη γραμμή ανόδου. Επί της ουσίας δηλαδή, σύμφωνα με τον κ. Γ. Ζήνδρο, η γραμμή ανόδου είχε διπλό πρόβλημα, τόσο στο ύψος της Λάρισας όσο και στο ύψος των Παλαιοφαρσάλων για αρκετή ώρα. Στη Λάρισα η γραμμή άνοιξε στις 21.00 και ξανάγινε διπλή.
Με δεδομένο πως τα μονά τρένα κατεβαίνουν και τα ζυγά ανεβαίνουν στη χώρα, αλλά και με γνώμονα το γεγονός πως οι αλλαγές των μηχανοδηγών γίνονται στο Λιανοκλάδι, κάτι τέτοιο ανατράπηκε εκείνο το απόγευμα.
Το «63» που κατέβαινε για να αλλάξει μηχανοδηγό με το μοιραίο «62», είχε ένα πρόβλημα και άργησε. Έτσι η αλλαγή έγινε στα Παλαιοφάρσαλα. Η καθυστέρηση αυτήν έφερε το μοιραίο τρένο «62» στη Λάρισα 50 λεπτά αργότερα από την προγραμματισμένη, σύμφωνα με τον κ. Ζήνδρο.

ΚΑΘΟΔΟΣ – ΑΝΟΔΟΣ - ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΣ
«Η αμαξοστοιχία 62 έφτασε μέχρι την είσοδο της Λάρισας με τηλεγράφημα δικό μου, από τη γραμμή καθόδου. Στη Λάρισα ο κλειδούχος στο ύψος του Μηχανοστασίου το έβαλε στην άνοδο. Αυτό το κλειδί, έχει θέματα και έτσι γύρισε με μανιβέλα. Όλα τα άλλα δουλεύουν άψογα». Έτσι το μοιραίο 62 μπήκε στο Σταθμό Λαρίσης στη γραμμή ανόδου κανονικά.
Μερικά λεπτά νωρίτερα και συγκεκριμένα περίπου στις 22.40, σύμφωνα με τον κ. Ζήνδρο, ο προαστιακός που ερχόταν από Θεσσαλονική (2597) στη Λάρισα μέσω της γραμμής καθόδου, πέρασε στην άκρη μέσω της διαγωνίου, δηλαδή των κλειδιών 118 Α και Β που βρίσκονται στο ύψος της διάβασης Καραγάτση. Κλειδιά που αλλάζουν ηλεκτρικά και τα δύο, δηλαδή αλλάζουν αυτόματα. Κλειδιά που ξεχάστηκαν στη διαγώνιο.
Το Ιντερσίτι 62 ξεκίνησε από τη Λάρισα για τη Θεσσαλονίκη και μέσω των ξεχασμένων κλειδιών από τη γραμμή ανόδου πέρασε χωρίς να υπάρχει λόγος στην αντίθετη. Στη γραμμή καθόδου όπου ερχόταν και η εμπορική από Θεσσαλονίκη.
«Ο σταθμάρχης έκανε λάθος. Ξέχασε να τα γυρίσει. Όμως και ο μηχανοδηγός έπρεπε να σταματήσει πριν μπει διαγώνιο» λέει ο κ. Ζήνδρος με 30 χρόνια εμπειρία. Όπως εξηγεί, εάν περάσει πιάνεται σύγκρουση από τον ΟΣΕ και άσχετα με το ποινικό κομμάτι θα ήταν απόλυση και για τους δύο. Τώρα όμως οι εσωτερικές διαδικασίες έχουν μικρή σημασία εφόσον υπήρξε η πολύνεκρη σύγκρουση.
«Έπρεπε να γίνει εκφώνηση από τον μηχανοδηγό. Να γίνει γνωστό ότι η αμαξοστοιχία 62 κυκλοφορεί σε μονή γραμμή καθόδου μέχρι Νέους Πόρους» και λέει Νέους Πόρους γιατί εκεί είναι ο επόμενος εν ενεργεία σταθμός με σταθμάρχη.
«Και τελευταία στιγμή να φώναζε θα κοκάλωνε η εμπορική. Την εκφώνηση θα την άκουγαν όλοι» λέει και διευκρινίζει πως εκφώνηση γίνεται στο πέρασμα από κάθε σταθμό «Ακόμα και από Ευαγγελισμό να γινόταν η εκφώνηση θα προλαβαίναμε» και ισχυρίζεται με σιγουριά πως δεν έγινε εκφώνηση. «Κάποιος θα άκουγε».

«ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;»
Ο κ. Γιώργος Ζήνδρος σχόλασε στις 23.00 εκείνο το βράδυ από τον Σταθμό Παλαιοφαρσάλων. Στον δρόμο της επιστροφής με τρένο άκουγε μέρος των συνομιλιών στις προσπάθειες να εντοπίσουν το 62.
«Όταν άκουγα πως το έψαχναν το μυαλό μου πήγε στο ότι χάλασε. Ο σταθμάρχης περίμενε να πάει στους Νέους Πόρους για να διώξει τον Προαστιακό. Αν δεν έφτανε Νέους Πόρους δεν μπορούσε να το διώξει».
Κατά τις 23.30 φτάνει στο γραφείο και πάει να δει τι έχει γίνει. «Τον είδα λίγο ταραγμένο τον σταθμάρχη και μιλούσε με Πυροσβεστική. Έλεγε πως έγινε σύγκρουση. Τον ρωτάω πού έβαλες το τρένο και μου λέει στην άνοδο κανονικά. Κοιτάζω τα κλειδιά ήταν στην ευθεία» περιγράφει και συνεχίζει πως στην αρχή του έλεγε πως μάλλον έπεσε μια νταλίκα από τον δρόμο πάνω στη γραμμή ή πως έχει εκτροχιαστεί η εμπορική και πέρασε στην άλλη γραμμή.
Εκείνος όμως δεν μπορούσε να το χωνέψει «Πήρα τα πασάγια και ρωτάω να δω τι έγινε. Μου λέει το πασάγιο της Αγιάς πως το τρένο πέρασε από την κάθοδο. Τότε τρελάθηκα. Του φώναζα τι έκανες. Κατάλαβα πως έγινε μεγάλη ζημιά. Δεν φανταζόμουν πως θα ζήσω κάτι τέτοιο».

ΤΗΛΕΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΙΝΑΚΑΣ
Από την πρώτη στιγμή η συζήτηση σε όλη τη χώρα περιστρέφεται γύρω από το σύστημα Τηλεδιοίκησης και το αν λειτουργούσε. Ρωτάμε το ίδιο προς τον κ. Ζήνδρο, για να απαντήσει πως «Από το 2004 μέχρι το 2009 λειτουργούσε άψογα. Από τότε και μετά άρχισε να μην λειτουργεί σωστά», ενώ για την κατάσταση που ήταν τώρα λέει πως «ήταν μια αποθήκη. Ένα αχούρι».
Η Τηλεδιοίκηση ελέγχει όλους τους σταθμούς. Παλαιοφάρσαλα, Δοξαρά, Κραννώνας, Μεζούρλο, Λάρισα, Ζάχαρη Εμπορικός, Ευαγγελισμός, Νέοι Πόροι, Λεπτοκαρυά μέχρι και Αιγίνιο και καταλήγει λέγοντας πως αν λειτουργούσε τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί.

Του Κώστα Γκιάστα