Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Κιλελέρ – Μνημείο πεσόντων αγωνιστών αγροτών

Δημοσίευση: 12 Οκτ 2014 13:05 | Τελευταία ενημέρωση: 04 Σεπ 2015 18:15

Γράφει ο Πέτρος Χατζής

Η Φιλαρμονική του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας ήταν η πρωτοπόρος μπάντα που απέδιδε τιμές στη μικρή γιορτή που γινόταν στο Κιλελέρ για να τιμηθούν οι πεσόντες αγωνιστές - αγρότες απέναντι στους τσιφλικάδες.

Ήταν αρχές του ‘60 όταν με αρχιμουσικό τον αείμνηστο Γιώργο Καμηλιέρη, η μπάντα μας απέδωσε τιμές στο μνημείο.

Μετά με τον επίσης αρχιμουσικό Γιάννη Τσανακά εξακολουθήσαμε ανελλιπώς να αποδίδουμε τιμές κάθε χρόνο μέχρι που ο Δήμος Κιλελέρ (Νίκαιας) δημιούργησε τη δική του μπάντα.

Προσωπικά χαίρομαι πολύ όταν βλέπω νέοι Δήμοι να δημιουργούν ή να επαναλειτουργούν φιλαρμονικές.

Ήμουν πολύ μικρός όταν έλαβα μέρος στην πρώτη μου εκτός Λάρισας υπηρεσία με την Φιλαρμονική. Μέχρι τότε δεν γνώριζα για τους αγώνες των αγροτών που πέσανε διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή για εκείνους και τα παιδιά τους. Ήταν τότε μια σεμνή γιορτή μνήμης, όπου παρευρίσκοντο το Δημοτικό σχολείο του χωριού, οι κοινοτάρχες των γύρω χωριών και οι κάτοικοι της περιοχής.

Ακόμη θυμάμαι το συγκινητικό λόγο μιας μαθήτριας του Δημοτικού Σχολείου, που άρχισε το λόγο της ως εξής: «Αγαπημένε μου παππούλη δεν σε ξεχνάμε ποτέ..» Έτσι απλά και λιτά συνέχιζαν να ξετυλίγονται οι θύμησες για τους πεσόντες και κατέθεταν λουλούδια στο μνημείο.

Περνώντας τα χρόνια η Νομαρχία Λάρισας ήταν εκείνη που ανέλαβε τη διεξαγωγή της απόδοσης τιμής στους μάρτυρες του Κιλελέρ.

Μετά τη μεταπολίτευση η μικρή τελετή μνήμης έγινε κοσμικό γεγονός. Οι πολιτικοί από όλα τα κόμματα συνέρεαν όπως και πλήθος κόσμου όχι μόνο από την περιοχή μας αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδος.

Το κάθε κόμμα έκανε τη δική του τελετή και ήταν περίοδοι που από τα μέσα του Μάρτη πηγαίναμε με τη Φιλαρμονική στο Κιλελέρ τουλάχιστον τέσσερις φορές.

Κατόπιν έγινε το νέο μνημείο, όπου και πάλι η Φιλαρμονική της Λάρισας το εγκαινίασε.Αφορμή για όλες αυτές τις θύμισες υπήρξε ένα πέρασμα που έκανα από το μνημείο παρακάμπτοντας τη Εθνική οδό και καθώς είχα χρόνια να περάσω από εκεί λυπήθηκα που το είδα χορταριασμένο και εγκαταλειμμένο το παλιό μνημείο. Έκοψα λίγα αγριολούλουδα και τα εναπόθεσα στη μνήμη όλων αυτών των αγροτών – αγωνιστών.

Σχετικά Άρθρα