συνεχείς προκλήσεις. Ένας αδιάκοπος αγώνας εύρεσης πόρων και συγχρόνως αναζήτησης λύσεων στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Με τη Συναγωγή κλειστή εδώ και τρία χρόνια, ως πρόεδρος μαζί με τον Ραβίνο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας κάναμε μια υπερπροσπάθεια να διατηρήσουμε ζωντανή τη θρησκευτική ζωή και τις παραδόσεις» τονίζει σήμερα, ανήμερα των εκλογών στην Ισραηλιτική Κοινότητα Λάρισας (θα πραγματοποιηθούν στο Κοινοτικό Κέντρο από τις 9 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα), ο απερχόμενος πρόεδρός της κ. Ηλίας Καμπελής. Ο κ. Καμπελής στη συνέντευξή του μιλάει για το εμβληματικό για την Κοινότητα, αλλά και για την ίδια την πόλη της Λάρισας, τοπόσημο της Συναγωγής που ανακατασκευάζεται ριζικά, τις καθυστερήσεις στη διαδικασία της ανακατασκευής, κάνει έναν μικρό απολογισμό της τριετούς θητείας του στον προεδρικό θώκο της Κοινότητας και αναφέρεται στις «καλές» και τις «κακές» στιγμές του ως πρόεδρος. Ερωτώμενος δε, από την «Ε» πώς η μνήμη θα μείνει άσβεστη από τη στιγμή που οι «λαμπαδοφορείς» της, οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος λόγω ηλικίας φεύγουν σιγά-σιγά, θα απαντήσει χαρακτηριστικά ότι: «Φεύγοντας από τη ζωή σιγά-σιγά και οι τελευταίοι επιζώντες μάς αφήνουν παρακαταθήκη τη μνήμη. Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ και θα αποτρέπουμε παρόμοια φαινόμενα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που προσβάλλουν τη μνήμη τους. Γιατί η λήθη είναι ύβρις και αποτελεί προσβολή της μνήμης των αδικοχαμένων αδελφών μας».
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
• Κύριε Καμπελή, αρχικά να σας ρωτήσω πώς πάνε οι εργασίες στο «Δέντρο της ζωής», στο κτίριο της Συναγωγής σας... Πού οφείλεται κατά τη γνώμη σας αυτή η καθυστέρηση σε ένα εμβληματικό για την Ισραηλιτική Κοινότητα τοπόσημο;
- Όντως η Συναγωγή της Λάρισας «Ετς Χαγίμ» -»Δένδρο Ζωής» είναι ένα από τα πιο παλιά κτίσματα της πόλης. Το κτίριο χτίστηκε το 1866, στην καρδιά της εβραϊκής συνοικίας. Αποτελεί δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και μνημείο μεγάλης ιστορικής και πολιτισμικής αξίας. Μετά από 160 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας και αφού άντεξε σεισμούς, καταστροφές και τη διαβρωτική υγρασία της Λάρισας, η Συναγωγή «Ετς Χαγίμ» χρειάζεται πλέον ριζική ανακατασκευή, καθώς διαπιστώθηκε ότι είχε σοβαρά στατικά προβλήματα που καθιστούσαν επίφοβη την ασφάλεια όσων στεγάζει. Η αναστήλωση της Συναγωγής είναι συνυφασμένη με την ίδια την προσπάθεια της ιστορικής εβραϊκής Κοινότητας Λάρισας να συνεχίσει να υπάρχει. Είναι όμως ένα έργο πολυδάπανο που η Κοινότητα Λάρισας αδυνατεί να υλοποιήσει μόνη της. Αρχικά οι εργασίες για τη Συναγωγή μας άρχισαν στο τέλος του 2019 -αρχές του 2020 αρχικά με την υποστήριξη δωρητών, αλλά και από τη συνεισφορά μελών της κοινότητας μας. Σε εκείνη τη φάση το κτίριο ενισχύθηκε περιμετρικά στα θεμέλια και στην υπάρχουσα τοιχοποιία του. Στη συνέχεια εγκρίθηκε και η επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με την Περιφέρεια Θεσσαλίας, η οποία ανέλαβε πρόσφατα την αποπεράτωση της αναστήλωσής της. Κύριος λόγος της καθυστέρησης ήταν η περίοδος της πανδημίας όπου όλα είχαν παγώσει και δεύτερον η εύρεση πόρων χρηματοδότησης. Συγχρόνως ένα μεγάλο εμπόδιο ήταν και οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που έπρεπε να ακολουθηθούν.
• Θέλετε να μας κάνετε έναν μικρό απολογισμό της θητείας σας στον προεδρικό θώκο της ΙΚΛ; Για τι χαμογελάτε όταν σκέφτεστε τη θητεία σας ως πρόεδρος και για τι λυπάστε ότι δεν καταφέρατε;
- Η Εβραϊκή Κοινότητα της Λάρισας ήταν και εξακολουθεί να είναι η τρίτη μεγαλύτερη στην Ελλάδα, μετά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς η περίοδος εκλογής μου συνέπεσε με μία παγκόσμια δύσκολη περίοδο -λόγω πανδημίας-, αλλά και με την αναστήλωση της Συναγωγής «Ετς-Χαγίμ». Στην τριετή θητεία μου ως πρόεδρος της κοινότητας Λάρισας αντιμετώπισα συνεχείς προκλήσεις. Ένας αδιάκοπος αγώνας εύρεσης πόρων και συγχρόνως αναζήτησης λύσεων στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Με τη Συναγωγή κλειστή εδώ και τρία χρόνια, ως πρόεδρος μαζί με τον Ραβίνο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας κάναμε μια υπερπροσπάθεια να διατηρήσουμε ζωντανή τη θρησκευτική ζωή και τις παραδόσεις. Χαμογελώ για τη σύναψη σύμβασης έργου που υπέγραψα μαζί με την Περιφέρεια για την αναστήλωση της συναγωγής, η οποία συνέβη μετά από συνεχή προσπάθειά μου. Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τον περιφερειάρχη Λάρισας κ. Κώστα Αγοραστό για την καταλυτική του συμμετοχή. Είμαι ευτυχής που οι σχέσεις της Ισραηλιτικής Κοινότητας της πόλης μας και ιεράς Μητρόπολης Λάρισας διακατέχονται από αμοιβαία αλληλοεκτίμηση. Φυσικά δεν μπορώ να μην αναφέρω και τις άριστες σχέσεις μου με τον δήμαρχο Λάρισας. Με χαρά εκπροσώπησα την κοινότητά μου, σχεδόν σε όλες τις προσκλήσεις που δεχθήκαμε, μέσω των οποίων γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους και ανέπτυξα εποικοδομητικές φιλίες. Είμαι ευχαριστημένος που παρά τις δυσκολίες δεν πτοήθηκα αλλά συνέχισα με αισιοδοξία το όραμά μου. Το μόνο που με λυπεί είναι ότι η συναγωγή μας δεν έχει αποπερατωθεί ακόμη.
• Με τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος να φεύγουν σιγά-σιγά λόγω γήρατος από τη ζωή, πώς θα διατηρηθεί η μνήμη του Ολοκαυτώματος ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά μια τέτοια τραγωδία;
- Το Ολοκαύτωμα είναι ένα παγκόσμιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που οι επιζήσαντες το διηγήθηκαν με ανατριχιαστικές εικόνες γεμάτες πόνο και φρίκη. Τα λόγια τους στάζουν ακόμη δάκρυα και αίμα. Φεύγοντας από τη ζωή σιγά-σιγά και οι τελευταίοι επιζώντες μάς αφήνουν παρακαταθήκη τη μνήμη. Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ και θα αποτρέπουμε παρόμοια φαινόμενα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που προσβάλλουν τη μνήμη τους. Γιατί η λήθη είναι ύβρις και αποτελεί προσβολή της μνήμης των αδικοχαμένων αδελφών μας. «Tο να ξεχάσεις το Ολοκαύτωμα είναι σα να το επαναλαμβάνεις». Όπως είπε και ο νομπελίστας για την ειρήνη Ελί Βιζέλ, επιζών του ολοκαυτώματος.
