Του Δημήτρη Βάλλα
Με τον δικό τους τρόπο, γράφουν και αυτές τη δική τους ιστορία.
Είναι οι... ξεχασμένες ταμπέλες της πόλης , απομεινάρια, μιας άλλης εποχής –μην φανταστείτε πολύ μακρινής- όπου τα πράγματα ήταν διαφορετικά!
Σήμερα δύσκολα μπορεί να τις δει κανείς, ίσως γιατί είναι ψηλά, ίσως γιατί είναι φθαρμένες, ίσως πάλι γιατί οι καιροί το θέλησαν οι περισσότεροι να βαδίζουμε με το κεφάλι σκυφτό...
Σηματοδοτούν τη δεκαετία του ΄70, τότε που η Λάρισα έμπαινε στη δική της τροχιά ανάπτυξης με την τοπική οικονομία να κάνει τα πρώτα δυναμικά της βήματα.
Ξενοδοχεία, στέκια, μεγάλα καταστήματα, κινηματογράφοι που δεν ήταν μόνο επιτυχημένες επιχειρήσεις, αλλά αποτελούσαν και σημείο αναφοράς, προσανατολισμού και ταυτότητας.
Δυσκολεύτηκε να τις ανακαλύψει και ο Βασίλης, ο φωτογράφος της «Ε» που πολλές φορές χρειάστηκε ακόμα και να σκαρφαλώσει σε ταράτσες γειτονικών κτιρίων για να κάνει την αποτύπωση στον φακό.
Αναμνήσεις λοιπόν από το κέντρο της Λάρισας, την ψυχή των παιδικών και όχι μόνο χρόνων για τους περισσότερους που σήμερα μας διαβάζουν!
Περασμένα μεγαλεία;
Ο κ. Γιώργος Τσιαπλές, πρόεδρος σήμερα του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας, αν και νεαρός, θυμάται πολύ καλά αυτή την περίοδο των «ξεχασμένων πινακίδων» και θα μας πει:
«Πράγματι αυτές οι ταμπέλες μας φέρνουν πίσω στη δεκαετία του ΄70 όταν άρχισε το ξεκίνημα της ανάπτυξης του εμπορικού κόσμου και της τοπικής οικονομίας.
Ήταν τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα μεγάλα καταστήματα στη Λάρισα που ήταν τοπικά και όχι πολυεθνικά, ήταν δηλαδή λαρισαϊκών συμφερόντων. Βρίσκονταν κυρίως στους παραδοσιακούς εμπορικούς δρόμους της πόλης, όπως Βενιζέλου, Κύπρου, Ρούσβελτ, Ασκληπιού.
Σιγά-σιγά, η αγορά άρχισε να επεκτείνεται και στους άλλους δρόμους και τελικά φτάσαμε στη δεκαετία του ΄80 στην ανάπτυξή της στη σημερινή της μορφή.
Βέβαια από το 1990 και μετά είχαμε μεγάλα καταστήματα πολυεθνικών συμφερόντων που πήραν τη θέση των παλιών και έτσι αλλοιώθηκε ο τοπικός χαρακτήρας της αγοράς.
Οι «ξεχασμένες ταμπέλες», όπως τις ονόμασες, ας μείνουν στη θέση τους, όχι μόνο για να θυμίζουν μια ένδοξη εποχή για τον επιχειρηματικό κόσμο της πόλης, αλλά και για να αποτελέσουν ίσως ένα κίνητρο, ώστε η δική μας τοπική αγορά σταδιακά να περάσει και πάλι στα δικά μας χέρια και ο Λαρισαίος να αρχίσει πάλι να επιχειρεί.
Σήμερα, όμως δυστυχώς, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο καθώς βλέπουμε τις τοπικές επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη να κλείνουν και το τοπικό εμπόριο να ελέγχεται πλέον στο μεγαλύτερο ποσοστό του από τις ξένες πολυεθνικές εταιρείες...».
Σοβαρός, από την πλευρά του, και ο προβληματισμός του προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας, όμως οι ταμπέλες αυτές που τυχαία αλιεύτηκαν σε μία φωτογραφική εξόρμηση, έχουν για τον καθένα μας τη δική τους συναισθηματική και ιστορική αξία.
Ανασκαλέψτε λοιπόν στα κατάβαθα των ψυχικών σας... αρχείων και ξανακαταγράψτε την...
