Από καλοκαίρι σε… καλοκαίρι μεταφέρεται το έργο της ασφαλτόστρωσης κεντρικών και περιφερειακών δρόμων της Λάρισας που, η έλλειψη συντήρησης - εδώ και χρόνια - από τη μια αλλά και τα διάφορα έργα (φυσ. αέριο κ.λπ.) από την άλλη, τους έχει καταστήσει επικίνδυνους για οδηγούς Ι.Χ. και μοτοσικλετιστές.
Όσο και αν ηχεί παράξενο, ενώ υπάρχουν τόσο τα χρήματα στον προϋπολογισμό του δήμου όσο και η βούληση της δημοτικής αρχής να συντηρηθούν οι επικίνδυνοι δρόμοι, οι αιτίες της καθυστέρησης στην υλοποίηση του έργου, βρίσκονται στις πολιτικές εξελίξεις του περασμένου καλοκαιριού αλλά και στη γραφειοκρατία.
Το έργο της ασφαλτόστρωσης μέχρι σήμερα μετρά τουλάχιστον 9 μήνες καθυστέρηση χωρίς να υπολογισθούν οι επόμενοι μήνες έως ότου έρθει η άνοιξη αφού η έλευση του χειμώνα δεν επιτρέπει την εκτέλεση τέτοιων έργων. Συνεδριάσεις, αποφάσεις, αιτήσεις, εγκρίσεις και αναβολές συμπληρώνουν ένα ολόκληρο ημερολόγιο.
Η δημοτική αρχή, όπως επανάλαβε προχθές ο δήμαρχος Λαρισαίων Απ. Καλογιάννης παρουσιάζοντας τον νέο προϋπολογισμό, μέσω του τεχνικού προγράμματος του δήμου δίνουν προτεραιότητα «σε έργα που αφορούν στην καθημερινότητα του πολίτη» μεταξύ των οποίων δρόμοι, πεζοδρόμια και πεζόδρομοι. Με τον αντιδήμαρχο Πολεοδομίας Δημ. Μαβίδη, να αποσαφηνίζει πως «τα έργα αποκατάστασης δρόμων και πεζοδρομίων, με τις ασφαλτοστρώσεις νέων δρόμων όπως έγινε ήδη στη Γιάννουλη, έχουν τριετή ορίζοντα».
ΧΡΟΝΙΚΟ
Το ημερολόγιο των… καθυστερήσεων στις ασφαλτοστρώσεις, ξεκινά πριν έναν χρόνο ακριβώς, τον Δεκέμβριο του 2014, όταν το Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Λάρισας παράλληλα με τον Προϋπολογισμό ψηφίζονται στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ως γνωστόν, κανένα έργο δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας δεν εγκρίνει νωρίτερα τον προϋπολογισμό, κάτι που γίνεται τον Φεβρουάριο του 2015.
Ακολουθεί η σύνταξη της τεχνικής μελέτης και το έργο της ασφαλτόστρωσης εγκρίνεται από το Δημοτικό Συμβούλιο στις 30/3/15, περίοδος που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει πως οι πολιτικές εξελίξεις που ακολουθούσαν, θα επηρέαζαν την υλοποίηση ενός έργου που μεταξύ άλλων αφορά και στην ασφάλεια των μετακινήσεων συμπολιτών.
Ο πρώτος διαγωνισμός του έργου βγαίνει στον «αέρα» στις 16 Ιουνίου και κηρύσσεται άγονος αφού ουδείς εργολάβος «ενδιαφέρεται» να συμμετάσχει λόγω της αβεβαιότητας στην οικονομία. Υπενθυμίζεται πως οι τραπεζικοί περιορισμοί (capital control) επιβλήθηκαν στις 29 Ιουνίου.
Λόγω της πρώτης αναβολής ο διαγωνισμός ορίζεται για τις 30 Ιουλίου και αναβάλλεται εκ νέου για τον ίδιο λόγο αφού έχουν προηγηθεί το δημοψήφισμα (5 Ιουλίου) με τις πολιτικές εξελίξεις, λόγω των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, να εντείνονται.
Ο διαγωνισμός γίνεται για 3η φορά στις 25 Αυγούστου και ολοκληρώνεται επιτυχώς αφού αναδείχθηκε μειοδότης. Το έργο ωστόσο είναι προϋπολογισμού 975.000 ευρώ και έργα προϋπολογισμού άνω του μισού εκατ. ευρώ πρέπει να εγκριθούν από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Την 1η Σεπτεμβρίου ο διαγωνισμός κατακυρώνεται από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Λαρισαίων, ενώ στις 29 Σεπτεμβρίου, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας εγκρίνει τη νομιμότητα. Στις 30 Σεπτεμβρίου το έργο αποστέλλεται για προσυμβατικό έλεγχο στην Επιτροπή Ελεγκτικού Συνεδρίου Λάρισας και από τις 23 Οκτωβρίου έχει αποσταλεί προς έγκριση στο 5ο Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου στην Αθήνα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε» το έργο συζητήθηκε στο 5ο Κλιμάκιο μόλις προχθές, στις 9 Δεκεμβρίου και, η σχετική απόφαση αναμένεται σε 5 ημέρες.
Μέχρι σήμερα δηλαδή πέρασαν 9 μήνες και το έργο δεν έχει ακόμη ξεκινήσει και φυσικά, δεν πρόκειται πλέον να υλοποιηθεί νωρίτερα από την ερχόμενη άνοιξη αφού οι ασφαλτοστρώσεις γίνονται με υψηλές θερμοκρασίες.
Μια παράμετρος των καθυστερήσεων, που δεν έχει υπολογισθεί, αφορά στο γεγονός ότι με την υλοποίηση των έργων θα απασχολούνταν εργαζόμενοι, ενώ ακόμη και από το ποσοστό της έκπτωσης που επιτεύχθηκε κατά τον διαγωνισμό του έργου, ο δήμος είχε τη δυνατότητα αξιοποίησης των χρημάτων – από τον ίδιο προϋπολογισμό - και σε άλλα έργα.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
