Όπως αναφέρει η «Real News», ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Νότης Μηταράκης έχει ήδη συστήσει τις ομάδες εργασίας, προκειμένου να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του σχεδίου νόμου, αλλά και στην εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης για τη σταδιακή μετατροπή του υπάρχοντος συστήματος, με πλήρη διασφάλιση των ήδη καταβαλλόμενων επικουρικών συντάξεων και των εισφορών που έχουν καταβάλει οι εργαζόμενοι.

Με το νέο σύστημα, οι επικουρικές θα υπολογίζονται με τις ίδιες παραμέτρους, με τη μόνη διαφορά ότι οι εισφορές του ασφαλισμένου θα επενδύονται ή δεν θα επενδύονται με δική του απόφαση. Το νέο αμιγώς κεφαλαιοποιητικό σύστημα θα ενεργοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2021 και θα αφορά όσους ενταχθούν τότε στην αγορά εργασίας.

Οι 9 άξονες για τις νέες επικουρικές συντάξεις

1. Η νέα επικουρική αφορά μόνο στους νέους ασφαλισμένους, δηλαδή όσους μπαίνουν στην αγορά εργασίας από 1/1/2021.

2. Η νέα επικουρική είναι υποχρεωτική για όλους.

3. Οι εισφορές παραμένουν στα σημερινά επίπεδα.

4. Κάθε ασφαλισμένος έχει τον ατομικό του λογαριασμό στο ΕΤΕΑΕΠ.

5. Το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών θα αναμορφωθεί και θα αναβαθμιστεί, προκειμένου να διαχειρίζεται τη νέα επικουρική, όντας ταυτόχρονα και ο δημόσιος πάροχος επενδυτικής στρατηγικής.

6. Εναλλακτικά, οι ασφαλισμένοι, με ατομική τους δήλωση, θα μπορούν να επιλέξουν άλλον επενδυτικό φορέα, μεταξύ λίστας αδειοδοτημένων και πιστοποιημένων φορέων και επαγγελματικών ταμείων.

7. Για πρώτη φορά θα δοθεί η δυνατότητα στον ασφαλισμένο να επιλέξει τον επενδυτικό φορέα αλλά και το μείγμα της παροχής, όπως, για παράδειγμα, εφάπαξ καταβολή ή μηνιαία σύνταξη, την ηλικία λήψης της νέας επικουρικής αλλά και την επενδυτική στρατηγική που θα ακολουθήσει.

8. Το ΕΤΕΑΕΠ θα είναι ο διαχειριστής των λογαριασμών. Η εποπτεία και ο έλεγχος του συστήματος ανατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδος και στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

 9. Οι σημερινοί συνταξιούχοι θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τις σημερινές παροχές και οι σημερινοί ασφαλισμένοι θα παραμένουν στο σύστημα που ισχύει ήδη. Η μετάβαση στο νέο σύστημα χρηματοδοτείται από την ανάπτυξη, αλλά και από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, στο πλαίσιο της διαγενεακής αλληλεγγύης. Στα 40 χρόνια για την πλήρη ανάπτυξη του συστήματος, το σωρευτικό κόστος μετάβασης δεν ξεπερνά το 0,5% του σωρευτικού ΑΕΠ, καθιστώντας το απολύτως διαχειρίσιμο, σύμφωνα με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.