«Αν έρθει στο λογιστικό σας γραφείο ένας γιατρός, για να σας δηλώσει μία αγορά ακινήτου, αν υπάρξουν προβλήματα στο πόθεν έσχες του, είστε υποχρεωμένοι να τον αναφέρετε στην εφορία; Αν δεν υπάρξουν προβλήματα στο πόθεν έσχες; Αυτό το γεγονός εγείρει υπόνοιες για μαύρο χρήμα ή όχι; Είναι υποχρεωμένος με βάση τον νέο Κανονισμό της ΑΑΔΕ ο λογιστής του να τον καταγγείλει ή όχι; Πώς οριοθετούνται νομικές έννοιες όπως «υπόνοιες» και «υποψίες» στη λογιστική πρακτική;» ανέφερε στην τοποθέτησή του ο Θωμάς Παπαλιάγκας.  Συνέχισε την κριτική του στον νέο προτεινόμενο Κανονισμό για λογιστές και φοροτεχνικούς, λέγοντας ότι «στα βασικά αδικήματα συμπεριλαμβάνονται σχεδόν όλα τα αδικήματα του Ποινικού Κώδικα και των ειδικών νόμων, που έχουν περιουσιακό όφελος. Ο λογιστής πολλές φορές θεωρείται από τον νόμο συναυτουργός στο έγκλημα της φοροδιαφυγής. Και έτσι, καταγγέλλοντας παλιούς πελάτες τους, οι λογιστές ουσιαστικά είναι υποχρεωμένοι να καταγγέλλουν τον εαυτό τους. Αυτό προφανώς προσκρούει στην αρχή της μη αυτοενοχοποίησης».
«Και άλλα θεμελιώδη δικαιώματα παραβιάζονται στον προτεινόμενο Κανονισμό. Οι δε επαπειλούμενες ποινές στους λογιστές και φοροτεχνικούς είναι αδιανόητα υψηλές, από εκατοντάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια ευρώ, και βεβαίως ξεπερνούν κάθε έννοια αναλογικότητας», σημείωσε ο Θωμάς Παπαλιάγκας και κατέληξε λέγοντας πως «δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι οι υποχρεώσεις αυτές αλλοιώνουν τον χαρακτήρα των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων και των φοροτεχνικών-λογιστών και από παραστάτες των εντολέων τους μετατρέπονται σε ελεγκτές και πράκτορες της εφορίας».