Σήμερα, στις 8.30 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΔΩΛ ο Σωκράτης Σινόπουλος με το κουαρτέτο του θα συμπράξει με τον Γιώργο Δεληγιάννη του ΔΩΛ σε μια συναυλία που θα ανοίξει νέα ηχητικά μονοπάτια. Ο δεξιοτέχνης της πολίτικης λύρας Σωκράτης Σινόπουλος στη σημερινή του συνέντευξη μιλάει για τη… fusion μαγειρική της μουσικής του, τη νέα γενιά που προσπαθεί να βρει τη δική της φωνή στα ιστορικά μουσικά όργανα, για τη μουσική παράδοση στο σύγχρονο μουσικό σκηνικό, αλλά και το τι θα ακούσουν οι Λαρισαίοι στη σημερινή συναυλία στο ΔΩΛ.

Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή

*Στη μαγειρική συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ο όρος fusion για την ανάμειξη γεύσεων από διαφορετικές κουλτούρες. Είστε ένας… fusion μουσικός λοιπόν;

-Με την έννοια της ένωσης και της συγχώνευσης, ναι. Αν και οι αναφορές μου ήταν και είναι πάντα οι ελληνικές και οι συγγενείς μουσικές παραδόσεις. Αυτή είναι η αφετηρία μου, από εκεί προέρχονται τα βασικά υλικά της μαγειρικής μου. Και ύστερα δοκιμάζουμε συνδυασμό γεύσεων και αρωμάτων και με την κλασική και με την τζαζ μουσική.

*Ενας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς τζαζίστες, ο Charles Lloyd είπε σχετικά μ’ εσάς ότι όταν παίζει ο Σωκράτης Σινόπουλος, «μπορώ να δω όλη την Ιστορία να δονείται με τους αρχαίους ήχους των χορδών», αν μη τι άλλο ένα «παράσημο» για σας…

-Ναι πράγματι, διότι ο Charles Lloyd είναι ένας κορυφαίος μουσικός με παγκόσμια εμβέλεια. Η συνεργασία μου μαζί του για πληθώρα συναυλιών σε όλο τον κόσμο και δύο άλμπουμ, ένα για την ECM records και ένα για την Blue Note records, υπήρξε καθοριστική για εμένα.

*Η νέα γενιά προσπαθεί να βρει μια καινούρια φωνή στα παλιά-ιστορικά όργανα, τα καταφέρνει λέτε;

-Κατηγορηματικά ναι. Το σημαντικό πιστεύω είναι ότι γίνονται πειραματισμοί σε μια προσπάθεια αποφυγής της τυποποίησης που συνοδεύει συχνά και κακώς βέβαια τα ιστορικά όργανα και τις μουσικές που αυτά παίζουν. Τα περισσότερα από αυτά τα ιστορικά όργανα, τα παραδοσιακά όπως τα λέμε, έχουν περαιτέρω δυνατότητες τεχνικές και εκφραστικές, οι οποίες δεν έχουν αξιοποιηθεί στο πλαίσιο των ιστορικών παραδόσεων διότι απλά δεν ήταν αυτό αναγκαίο. Τελευταία όμως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον προς αυτή την κατεύθυνση της αναζήτησης νέων «φωνών» στα παλιά όργανα. Στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας όπου διδάσκω, έχω μάλιστα τη χαρά να το βιώνω όλο αυτό από πολύ κοντά διότι μια τέτοια σύγχρονη προσέγγιση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της εργασίας που κάνουμε με τους φοιτητές μας. Ξεκινώντας βέβαια πάντα από τις γερές βάσεις που προσφέρει η βαθιά γνώση των επί μέρους μουσικών παραδόσεων.

*Ανακαλύπτετε καινούρια μουσικά μονοπάτια κρατώντας ένα χάρτη από τα παλιά που εντοπίσατε στο μπαούλο της παράδοσης;

-Εν τέλει ναι. Άλλωστε είναι και μία απόλυτα υγιής λειτουργία της παράδοσης η διαρκής ανακάλυψη καινούριων μονοπατιών και κατευθύνσεων ως ομαλή συνέχεια των προηγούμενων φυσικά.

*Πιστεύετε ότι η παράδοση έχει βρει τη θέση που της «αρμόζει» στο νεοελληνικό μουσικό σκηνικό;

-Θα έλεγα ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο. Συμβαίνουν ωραία πράγματα τόσο στην αυθεντική κατάσταση των παραδόσεων, μέσα στις κοινότητες δηλαδή, στα δρώμενα όσο και στον δημιουργικό πειραματισμό.

*Μπορείτε να μας μιλήσετε για το τι θα ακούσουν οι Λαρισαίοι σήμερα στο Δημοτικό Ωδείο της πόλης;

-Με το κουαρτέτο ηχογραφήσαμε το πρώτο μας άλμπουμ για την ECM records, το Eight Winds, to 2015 και πολύ σύντομα θα εκδοθεί και το δεύτερο, το Metamodal. Όλο αυτό το υλικό είναι καινούρια οργανικά κομμάτια με αφετηρία τις ελληνικές μουσικές παραδόσεις που συναντούν την τζαζ και τη σύγχρονη αυτοσχεδιαζόμενη μουσική. Μερικά από αυτά τα κομμάτια ακούγονται σε αρκετούς σαν τραγούδια χωρίς λόγια, μια περιγραφή που μου αρέσει ομολογώ. Θα παίξουμε λοιπόν κομμάτια από το Eight Winds και για πρώτη φορά ζωντανά θα παίξουμε και κομμάτια από το νέο άλμπουμ. Τα κομμάτια είναι αρκετά ανοιχτά στον αυτοσχεδιασμό και τον πειραματισμό, τα προσεγγίζουμε κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο κι έτσι κάθε συναυλία είναι μοναδική. Θα έχουμε και τη χαρά να φιλοξενούμε σαν προσκεκλημένο μουσικό τον φίλο Γιώργο Δεληγιάννη που παίζει γκάιντα, ο οποίος δραστηριοποιείται στην πόλη και είναι και ο υπεύθυνος στη Σχολή Παραδοσιακών Οργάνων του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας.