Για το βιβλίο μίλησαν η εκπαιδευτικός-συγγραφέας Ελένη Αναστασοπούλου, η αρχιτέκτονας - ποιήτρια Φοίβη Γιαννίση και ο αρχιτέκτονας Ζήσης Κοτιώνης. Ο συγγραφέας ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι το βιβλίο απευθύνεται στον «ξένο», σ’ αυτόν που φτάνει στην πόλη του Βόλου, όχι απλά για να πιει τσίπουρα, αλλά για να φτάσει πίνοντας, τσιμπώντας και συζητώντας στην κατάσταση της συλλογικής πληρότητας, του συντονισμού, της ομοψυχίας, στη γλυκιά αίσθηση της χαμηλής αιώρησης και στην ψευδαίσθηση ότι η ζωή είναι εξαιρετικά απλή, αλλά και στον ντόπιο που του προσφέρει την απαιτούμενη απόσταση για να κατανοήσει καλύτερα αυτό το «οικείο» που τον συναρπάζει, καθώς εξετάζει μία-μία τις παραμέτρους που συνθετικά απαιτούνται για να αποκτήσει η τσιπουροσυνεύρεση τα χαρακτηριστικά μιας εμπειρίας που δεν βλέπουμε την ώρα να ξαναζήσουμε.