Όλη η αστυνομική δύναμη της Στοκχόλμης ασχολείται μ’ ένα μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο. Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη της πόλης, δολοφονούνται εν ψυχρώ και οι εννέα επιβάτες ενός λεωφορείου. Όλα δείχνουν πως δεν υπάρχει κίνητρο γι’ αυτό το μακελειό. Όμως ο Μάρτιν Μπεκ, προϊστάμενος στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών, έχει μια εντελώς διαφορετική θεωρία. Και θα την αποδείξει. Αν σας αρέσει να κρυφοκοιτάζετε τι συμβαίνει στην «κουζίνα» της αστυνομίας, θα διαπιστώσετε πως αυτό το μυθιστόρημα είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί εδώ και πολλά χρόνια.
«Πώς χάνεται μια πατρίδα»
Τα 7 βήματα από τη δημοκρατία στη δικτατορία
Ετζέ Τεμελκουράν
Δεν θα μπορούσε να συμβεί εδώ. Η Ετζέ Τεμελκουράν άκουσε λογικούς ανθρώπους στη Βρετανία να προφέρουν αυτά τα λόγια τη βραδιά του δημοψηφίσματος για το Brexit. Άκουσε λογικούς ανθρώπους στην Αμερική να τα λένε τη νύχτα που o Τραμπ εκλεγόταν υπό την ιαχή «Χτίσε το τείχος». Άκουσε λογικούς ανθρώπους στην Τουρκία να τα λένε όσο ο Ερντογάν έστηνε εκλογές, ξανάχτιζε την οικονομία πάνω στην ευνοιοκρατία και βάφτιζε τρομοκράτες τους πολιτικούς του αντιπάλους. Το «Πώς Χάνεται μια Πατρίδα» είναι μια έκκληση γεμάτη πάθος, μια προειδοποίηση προς όλο τον κόσμο ότι ο λαϊκισμός και ο εθνικισμός διαβρώνουν τα θεμέλια της δημοκρατίας. Η βραβευμένη δημοσιογράφος και συγγραφέας εντοπίζει τις πρώτες προειδοποιητικές ενδείξεις ενός φαινομένου, το οποίο εκδηλώνεται σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να προσδιορίσει μια παγκόσμια τάση και να οπλίσει τον αναγνώστη με τα μέσα για να την εκθεμελιώσει.
«Φιλί στο μέτωπο»
Χαρά Βλαχοδήμου
Το ήξερες ότι κάποιες πεταλούδες ζουν μονάχα μία μέρα και μετά πεθαίνουν; Μέσα σε μία μέρα χωράνε όλες οι αισθήσεις τους. Μέσα σε μία στιγμή ενώνονται με τα χρώματα του κόσμου και την αμέσως επόμενη μας εγκαταλείπουν. Σαν να μην μπόρεσαν να αντέξουν την τόση ευτυχία. Σαν να μην ήθελαν να δουν την τόση δυστυχία. Υπάρχει στην Ιαπωνία ένας υπέροχος μύθος που μιλάει για τις ψυχές που ενώνονται πέρα από τον χρόνο, τον χώρο και τις καταστάσεις με ένα μυστικό νήμα. Για τις ψυχές που τις ενώνει μια μυστική κλωστή που μπορεί να τεντώνεται, να μπερδεύεται, να αφήνει τους ανθρώπους να χάνονται μέσα στον χρόνο και μέσα στον κόσμο, όμως είναι πάντα εκεί και τους κρατάει ενωμένους. Οι άνθρωποι που ενώνονται με την «Κόκκινη Χορδή της Μοίρας» είναι προορισμένοι να συναντηθούν, όσο μακριά και αν βρίσκονται. Όση απόσταση και αν χρειαστεί να διανύσουν.
