και την ψυχολογία του Ρώσου και του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής, όσο το έργο του Λ. Τολστόη «Πόλεμος και Ειρήνη». Η βαθιά και αναλυτική αυτή ανατομία της ατομικής και ομαδικής ψυχής κάνει το βιβλίο να ενδιαφέρει κάθε άνθρωπο, οποιουδήποτε γεωγραφικού πλάτους και οποιασδήποτε εποχής. Έργο που υψώνεται επιβλητικό ορόσημο ζωής και αξεπέραστο πρότυπο τέχνης. Ένας απέραντος πίνακας της παγκόσμιας ψυχής, όπου αποτυπώνονται οι τιτανικές συγκρούσεις, τα πάθη, οι μικρότητες και το μεγαλείο του Ανθρώπου. Η μεγαλοφυέστερη μυθιστορηματική σύνθεση-καθρέφτης μιας από τις πιο γόνιμες σε κοινωνικές και θρησκευτικές ζυμώσεις εποχής της Ιστορίας και οδηγός της κάθε εποχής.

«Φαραώ»
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΟΥΙΛΜΠΟΡ ΣΜΙΘ
Η Αίγυπτος δέχεται επίθεση... Ο φαραώ Ταμώς έχει πληγωθεί θανάσιμα. Η αρχαία πόλη του Λούξορ έχει περικυκλωθεί. Τα πάντα φαίνεται να έχουν χαθεί. Ο Τάιτα ετοιμάζεται για την τελειωτική, φονική επίθεση του εχθρού. Ο πρώην σκλάβος, που τώρα είναι στρατηγός των στρατιών του Ταμώς, δείχνει την ιδιοφυΐα του όταν φαίνεται να μην υπάρχει ελπίδα. Και η Αίγυπτος βρίσκεται τώρα στην πιο κρίσιμη στιγμή της. Ένας παλιός σύμμαχος εμφανίζεται την πιο κατάλληλη στιγμή, η κατάσταση αντιστρέφεται και ο αιγυπτιακός στρατός εξολοθρεύει τον εχθρό που υποχωρεί. Όμως, επιστρέφοντας νικητής στο Λούξορ, ο Τάιτα συλλαμβάνεται και κατηγορείται για προδοσία. Ο Ταμώς είναι νεκρός και ξεκινά μια καινούρια εποχή γεμάτη δηλητήριο. Στον θρόνο έχει αναρριχηθεί ένας καινούριος φαραώ. Ο φαραώ Ουτέρικ είναι νεαρός, αδύναμος και σκληρός, και απειλείται από την επιρροή που ασκεί ο Τάιτα μέσα στο παλάτι -ιδίως από τη φιλία του με τον Ραμσή, τον μικρό και πολύ αξιότερο αδελφό του Ουτέρικ. Όταν ο Τάιτα φυλακίζεται, ο Ραμσής υποχρεώνεται να κάνει μια επιλογή: να απαρνηθεί τον αδελφό του και να βοηθήσει τον Τάιτα να δραπετεύσει ή να παραμείνει σιωπηλός και να αποδεχτεί την τυραννία του Ουτέρικ. Για έναν καλό άνθρωπο σαν τον Ραμσή, δεν τίθεται θέμα επιλογής. Πρέπει να απελευθερώσει τον Τάιτα, να σταματήσει τον Ουτέρικ και να ανακτήσει την Αίγυπτο.

«Ενας σκούφος από πορφύρα»
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ
Πριν από χρόνια θέλησα να μάθω ποιος ήταν ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός που πολέμησε σ’ Ανατολή και Δύση για να σώσει το Βυζάντιο από το χείλος του γκρεμού. Με τη σκέψη μου πάντα στην Άννα Κομνηνή, τη φίλαρχη γυναίκα, όπως την αποτύπωσε ο Καβάφης. Έπειτα με συνεπήρε η ζωή του. Ποιες γυναίκες τον αγάπησαν; Ποιος προσπαθούσε να τον δηλητηριάσει; Γιατί η θυγατέρα του, η Άννα, μισούσε έως θανάτου τον αδελφό της, συναυτοκράτορα Ιωάννη; Γιατί η γυναίκα του, η Ειρήνη Δούκα, προωθούσε τον γαμπρό της, Νικηφόρο Βρυέννιο, στον θρόνο; Ελπίδες, δάκρυα και καημοί, χαρές που εξανεμίστηκαν, οράματα που έσβησαν, αποτυχίες, μικρότητες και πάθη. (...) Πρόθεσή μου (...), να αναδείξω το αίσθημα που με ώθησε σ’ αυτό το ταξίδι, μέσα από την αφήγηση ενός άσημου παλατιανού, καθώς αποσυρμένος στη Σινώπη του Πόντου ξαναθυμάται, έμπλεος δέους, τα περασμένα...