Πατσούρα δώρισε στο Μουσείο corpus με σαρακατσάνικες παροιμίες, ανέκδοτα και τραγούδια που είχε αποθησαυρίσει η ίδια από τη μητέρα και τη γιαγιά της. Προφορικές μαρτυρίες, στοιχεία του σαρακατσάνικου βίου, βιώματα και μαρτυρίες από τα τέλη του 19ου αι., που αποτελούν μία αν μη τι άλλο πολύτιμη πρωτογενή πηγή γνώσης όχι μόνο για την ιστορία και την παράδοση των Σαρακατσαναίων της Θεσσαλίας αλλά και της χώρας ευρύτερα και ένα σημαντικό τμήμα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Το αρχείο προφορικής ιστορίας του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας εμπλουτίζεται έτσι έτι περαιτέρω, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το αρχείο σήμερα περιέχει ένα ικανό σύνολο ηχογραφημένων συνεντεύξεων, κεντρικό θέμα των οποίων είναι ο παραδοσιακός πολιτισμός στη Θεσσαλία, ήθη και έθιμα της περιοχής και ιστορίες με περιγραφές από τη ζωή στη Λάρισα και την ευρύτερη περιοχή μέχρι και το 1970.
Μιλώντας στην «Ε» η Βασιλική Σουφλιά-Πατσούρα τόνισε ότι «Από μικρή τραγουδούσα πάρα πολύ... Εγραψα λοιπόν τα τραγούδια που τραγουδούσα, τα χώρισα σε ομάδες, επιτραπέζια, του γάμου, συρτά, τσάμικα, και τα έδωσα στο Λαογραφικό Μουσείο. Επίσης είχα πολλά ανέκδοτα τραγούδια Σαρακατσαναίων και άλλα, όπως και πολλές παροιμίες από τη γιαγιά μου, η οποία πέθανε 110 ετών. Ηταν διαυγέστατη μέχρι την τελευταία της στιγμή και έλεγε πολύ ωραία πράγματα. Κάθισα όλα αυτά που έλεγε η γιαγιά μου τα συγκέντρωσα και τα έγραψα. Μακάρι να έβαλα κι εγώ το δικό μου λιθαράκι στη διάσωση και μεταλαμπάδευση της πλούσιας σαρακατσάνικης κληρονομιάς» επισήμανε η κ. Σουφλιά-Πατσούρα. Ρωτήσαμε τη δωρήτρια αν οι νέοι γενικότερα, αλλά και ειδικότερα οι νέοι Σαρακατσάνοι, γνωρίζουν την παράδοσή τους για να μας απαντήσει ότι «Εδώ στη Λάρισα υπάρχει Σύλλογος Σαρακατσαναίων, που έχει πλούσια δράση και οι νέοι ασχολούνται ενεργά μ’ αυτόν. Οσο γίνεται μεταδίδεται η παράδοση και η πολιτιστική κληρονομιά μέσω εκδηλώσεων, μαθημάτων χορού και άλλων δράσεων. Εγώ ήμουν για πολλά χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των Σαρακατσαναίων γιατί μ’ αρέσει πολύ η παράδοση» θα πει η κ. Πατσούρα. Επειτα τη ρωτήσαμε αν είναι αισιόδοξη ότι οι νεότερες γενιές θα συνεχίσουν να ασχολούνται με τις ρίζες τους και την παράδοση για να μας πει ότι «Ναι, είμαι αισιόδοξη, γιατί βλέπω μια αναζωπύρωση, πολλά χορευτικά, πολλές δράσεις σχετικές με την παράδοση και πολλοί ασχολούνται μ’ αυτή» θα μας πει η κ. Πατσούρα.
Η διευθύντρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας κ. Φανή Καλοκαιρινού που παρέλαβε τη δωρεά του αρχείου θα επισημάνει στην «Ε» ότι «Η προφορική ιστορία είναι ο πραγματικά ζωντανός κλάδος της ιστορίας που στηρίζεται στην αξία του προφορικού βιώματος και των διαφορετικών εμπειριών. Η ιδιαιτερότητά της συνίσταται στην προφορικότητα και στη διαμεσολάβησή της από τη μνήμη. Η δωρεά της κ. Σοφίας Πατσούρα συμπληρώνει το αρχείο προφορικής ιστορίας του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας με τμήμα της βιωμένης εμπειρίας των Σαρακατσαναίων που αναδεικνύει στοιχεία της ιστορίας, της πλούσιας παράδοσής τους και εν τέλει της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς τους. Την ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτή της την κίνηση και τη διαβεβαιώνουμε ότι το αρχείο θα διαφυλαχθεί και θα προβληθεί με τον πλέον αρμοστό τρόπο» θα τονίσει στην «Ε» η κ. Καλοκαιρινού.
Θανάσης Αραμπατζής