δεξιοτεχνία, ευαισθησία και πυκνότητα του λόγου μας μεταφέρει στη δεκαετία του ’50, μια εποχή που όπως αποδεικνύεται δεν διαφέρει και πολύ από τη σημερινή, αφού όπως λέει και ο ίδιος στο οπισθόφυλλο «οι εποχές αλλάζουν, μα πάντα ίδιες μένουν. Ήθη και συμπεριφορές διαφοροποιούνται μεν, αλλά καθώς αφορούν ανθρώπους, σε ένα ποσοστό παραμένουν πεισματικά αμετακίνητες. Όπως, για παράδειγμα, αναλλοίωτη παραμένει ανά τους αιώνες η κοινωνική απαίτηση για συζυγική πίστη, μα και η ντροπή που επιφέρει κάθε πράξη μοιχείας. Στη νουβέλα «Η Σεβαστή», μία γυναίκα της δεκαετίας του ’50 παντρεύεται και μετακομίζει στην πόλη. Στη δεκαετία του ’60, της ανοικοδόμησης και της οικονομικής ανόδου, το ζευγάρι, ύστερα από σκληρή δουλειά, τα καταφέρνει εξαιρετικά, αλλά η ευτυχία του δεν ολοκληρώνεται, καθώς δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά. Γυναικολογικού τύπου αναποδιές φέρνουν την ατεκνία. Η ατεκνία με τη σειρά της οδηγεί τον σύζυγο να διαπράξει την Ύβρη, συκοφαντώντας τη γυναίκα του ως μοιχαλίδα. Η Σεβαστή αισθάνεται αδικημένη και προδομένη και ζητάει από τον συνεργό του άντρα της να αποκαταστήσει το δίκαιο. Εκείνος αρνείται, κι εκείνη επιβάλλει τη Νέμεση, ώστε να επέλθει στο τέλος η Κάθαρση».
«Η Σεβαστή», είναι ένα σύντομο απολαυστικό βιβλίο που διαβάζεται απνευστί γιατί αν ξεκινήσεις να το διαβάζεις, είναι αδύνατον να σταματήσεις την ανάγνωση. Το εξώφυλλο κοσμεί το πορτραίτο της Clara Rilke-Westhoff από τη Γερμανίδα ζωγράφο Paula Modersohn-Becker.