*Κύριε Αντωνόπουλε, ποιο είναι το όραμά σας για τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας;
-Καταρχάς το όραμα δεν είναι κάτι προσωπικό, είναι κάτι συλλογικό. Στην πρώτη μας συνάντηση και με τον δήμαρχο κ. Απόστολο Καλογιάννη που είναι ο πρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας και με την κ. Ψάρρα, την αντιπρόεδρο, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής αυτό που είπαμε και σ’ αυτό που συμφωνήσαμε είναι ότι η Πινακοθήκη δεν είναι το όραμα του ενός, αλλά είναι ένα πεδίο συλλογικό όπου όλοι καταθέτουμε τις προτάσεις μας και αποφασίζουμε αυτό που θεωρούμε ότι είναι καλύτερο για το Μουσείο. Άρα από τις προτάσεις των υπόλοιπων μελών της Επιτροπής και από τις προτάσεις τις δικές μου θα διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα, το οποίο θεωρούμε ότι θα είναι το καλύτερο. Αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό, η διάθεση για συνεργασία, να καταθέτει ο καθένας τις προτάσεις του κι αυτές οι προτάσεις να λειτουργήσουν υπέρ του Μουσείου, υπέρ της δράσης που συνεχίζεται και πρέπει να συνεχίζεται σε σχέση με την ιστορία του. Να μπορέσουμε, επίσης, να προσθέσουμε στοιχεία καινούργια όπως μπορεί να είναι οι συνεργασίες αφού έτσι κι αλλιώς οι συνάδελφοι που μετέχουν στην Καλλιτεχνική Επιτροπή προέρχονται από χώρους καλλιτεχνικούς, όπως είναι ο κ. Μπόλης που προέρχεται από το ΜΟΜus, η κ. Λίνα Τσίκουτα από την Εθνική Πινακοθήκη, η κ. Λουίζα Καραπιδάκη με τις διασυνδέσεις-συνεργασίες που έχει με διάφορους φορείς είτε με ιδιωτικούς, είτε με δημόσιους, η κ. Θεοδώρα Τσιάτσιου ως τοπικός παράγοντας που μας συνδέει με την πόλη που θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι και το τόνισα στον Δήμαρχο ότι με ενδιαφέρει πάρα πολύ το πώς η τοπική καλλιτεχνική παραγωγή μπορεί να προωθηθεί μέσα από εκθέσεις και παραγωγές. Ο τοπικός καλλιτέχνης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αισθανθεί ότι είναι στο περιθώριο, αλλά πρέπει να είναι στο προσκήνιο των πραγμάτων. Υπάρχει ένα πρόγραμμα που έχει εγκριθεί από την προηγούμενη Καλλιτεχνική Επιτροπή, στην οποία πρόεδρος ήταν ο Κυριάκος Κατζουράκης που «έφυγε», άρα έχουμε κάποιες υποχρεώσεις που πρέπει να υλοποιηθούν, κάποιες συγκεκριμένες εκθέσεις και σιγά-σιγά να δούμε τι θα προσθέσουμε και πώς θα υπηρετήσουμε αυτό το πρόγραμμα, πάντως υπάρχουν σκέψεις για συνεργασίες.

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΕΚΘΕΣΕΩΝ
*Συνεργασίες που ενδεχομένως προκύψουν και από τη θέση σας ως πρόεδρος του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και ως κοσμήτορας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών;
-Ακριβώς. Για παράδειγμα μια συνεργασία με την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών… Αυτό που είπα με τον Πρόεδρο είναι ότι επειδή συνομιλώ και έχω άριστες σχέσεις και με τους συναδέλφους και των άλλων Σχολών Καλών Τεχνών θα ήθελα να γίνει η Λάρισα το επίκεντρο συνάντησης αυτών των Σχολών. Ήδη υπάρχει μία σκέψη για μία τέτοια έκθεση-εκδήλωση, όπου θα μπορέσουν να συναντηθούν στην Πινακοθήκη Λάρισας οι νέοι καλλιτέχνες, οι οποίοι προέρχονται και από τις 4 Σχολές Καλών Τεχνών της Ελλάδος. Αυτό είναι κάτι το οποίο θα το συζητήσουμε και αν συμφωνήσουμε όλοι θα επιδιώξω να γίνει και να γίνει και θεσμός.
Επίσης μπορεί να πραγματοποιήσουμε εκθέσεις που προέρχονται από τον χώρο της Σχολής, είτε είναι εκθέσεις αποφοίτων, είτε εκθέσεις καθηγητών, είτε εκθέσεις από τη μεγάλη συλλογή έργων τέχνης -ιστορικών έργων- που έχει η Σχολή Καλών Τεχνών, όλα αυτά θα μπουν στο τραπέζι και νομίζω ότι θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τουλάχιστον κάποια από αυτά. Ένας άλλος σημαντικός τομέας είναι ότι το Μουσείο πέρα από το να υποδέχεται εκθέσεις -είτε αυτές οι εκθέσεις είναι παραγωγές άλλων Μουσείων, είτε Πινακοθηκών- είναι να μπορεί να κάνει δικές του παραγωγές. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί έτσι αυτές οι παραγωγές πια θα λειτουργούν αντίστροφα: θα φεύγουν και θα πηγαίνουν στα άλλα Μουσεία. Με αυτήν την πρακτική-στρατηγική η Πινακοθήκη θα βρεθεί στο επίκεντρο και δεν θα είναι απλά ο αποδέκτης περιοδικών εκθέσεων από άλλα Μουσεία και από άλλες Πινακοθήκες.
*Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη Πινακοθήκη της χώρας, γεγονός δυστυχώς όχι ευρέως γνωστό. Πώς θα μπορούσε να αλλάξει αυτό; Η παραγωγή δικών της εκθέσεων θα επικοινωνούσε ίσως περαιτέρω τη σημαντικότητά της;
-Εδώ χρειάζεται μία στρατηγική εξωστρέφειας. Στρατηγική που δεν θα γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη, αυτό χτίζεται σιγά-σιγά. Ούτε μπορείς να κάνεις μεγάλες παραγωγές εύκολα και συχνά, γιατί η μεγάλη παραγωγή χρειάζεται και μεγάλο κόστος. Από την άλλη μεριά όμως θα είναι επιδίωξή μας να γίνουν μια-δυο παραγωγές που να ξεκινήσουν από τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, έτσι ώστε να μπορέσουμε αυτές τις παραγωγές να τις επικοινωνήσουμε και να είμαστε εμείς αυτοί που θα στείλουμε τη δουλειά μας προς τα έξω. Αυτή θεωρώ ότι είναι μία στρατηγική που θα βοηθήσει να ακουστεί ακόμα περισσότερο η Πινακοθήκη σαν ένας τόπος που είναι δημιουργικός. Να ακουστεί ότι στην Πινακοθήκη Λάρισας γίνονται πράγματα που συμβαίνουν μόνο εκεί.
*Και ίσως να προσελκύσουν και κόσμο εκτός Λάρισας...
-Σίγουρα. Η Λάρισα βρίσκεται σαν τοποθεσία σχεδόν στο κέντρο της χώρας, κάτι που είναι πολύ σημαντικό αφού μπορεί να γίνει σημείο συνάντησης. Για παράδειγμα, η Καλαμάτα που μπορεί να έχει μία δυναμική, είναι μία πόλη πολύ μακριά σε σχέση με τη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη ή από τα Ιωάννινα. Η Λάρισα κατέχει ένα στρατηγικό σημείο που μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο.ΩΣΜΩΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
*Σε μια εποχή που τα Μουσεία προσδιορίζονται ως χώροι πολλαπλών εμπειριών και κριτικού διαλόγου, τι μπορεί να προσφέρει η Πινακοθήκη;
-Το πιο σημαντικό κομμάτι της Πινακοθήκης, πέρα από τις εκθέσεις, πέρα από το καθαρά εκθεσιακό της κομμάτι, είναι το παιδαγωγικό και θεωρώ ότι η Πινακοθήκη έχει μία τέτοια στόχευση με τα τμήματα που έχει δημιουργήσει. Όπως και το να γίνει η Πινακοθήκη ένα σημείο αναφοράς για την πόλη, ότι εκεί συμβαίνουν πράγματα. Να λέει κάποιος ότι αν την επισκεφτώ δεν θα δω απλώς μία έκθεση, αλλά θα μπορέσω να ακούσω μία διάλεξη, θα μπορέσω να παρακολουθήσω ένα μάθημα, θα μπορώ να πιω τον καφέ μου και να συναντηθώ με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ανησυχίες. Αυτό θα ήταν πάρα πολύ σημαντικό για την Πινακοθήκη, αλλά και την ίδια την πόλη που διαμορφώνει έναν χαρακτήρα. Η πόλη μέσα από αυτούς τους δεσμούς παίρνει μία καλλιτεχνική υπόσταση και ιδιαιτέρως όταν στοχεύει στην εκπαίδευση και στους νέους, κάτι που χρειάζεται κι αυτό χρόνο. Αν επενδύσουμε σε αυτό θα είναι ωφελημένοι όλοι οι δημότες, και όχι μόνο της Λάρισας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
ΓΙΑΤΙ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
*Ιδανικά με ποια έκθεση θα θέλατε να αρχίσει η θητεία σας; Εγώ να σας πω την αλήθεια πολύ ζηλεύω τη μεγάλη αναδρομική έκθεση του Γιοχάνες Βερμέερ στο ολλανδικό Εθνικό Μουσείο…
-(Γέλια) Μία έκθεση -δεν θα ονοματίσω καλλιτέχνη-, η οποία ενδεχομένως μπορεί να προκαλέσει την απορία γιατί αυτή η έκθεση γίνεται στη Λάρισα και δεν γίνεται στο ΕΜΣΤ ή στην Εθνική Πινακοθήκη ή δεν γίνεται στο MOMus. Αυτό θεωρώ ότι δημιουργεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην καλλιτεχνική κοινότητα και όχι μόνο. Τι συμβαίνει εκεί; Άρα θεωρώ ότι μία τέτοια έκθεση θα ήταν μία ιδανική αρχή. Αλλά όπως σας είπα και στην αρχή υπάρχουν κάποιες υποχρεώσεις που καλό είναι να κλείσουν κι αυτές για να μπορέσει η Πινακοθήκη να υποδεχτεί τις νέες εκθέσεις, τις νέες προτάσεις και ενδεχομένως κάποιες παραγωγές που θα είναι δικές της.