Στο αίθριο της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, εκτίθενται για όλο το καλοκαίρι 12 ζωγραφικά έργα του καταξιωμένου καλλιτέχνη Πολ Σουλικιά. Πρόκειται για 12 από τα 14 έργα, δωρεά του καλλιτέχνη στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, τα οποία ξεχωρίζουν για το χρώμα, τη σύνθεση και τον εσωτερικό χαρακτήρα τους.
Ο Παλαιολόγος (Πολ) Σουλικιάς γεννήθηκε το 1926 στην Κομοτηνή και μεγάλωσε στο Βόλο. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από το Φανάρι Καρδίτσας και της μητέρας του από την Ανατολική Θράκη, από όπου ήρθε πρόσφυγας το 1922. Το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική ξεκινά από την παιδική του ηλικία και συνεχίζεται αμείωτο και στα επόμενα χρόνια. Κατά την περίοδο της Κατοχής έχασε τον πατέρα του και η οικογένειά του γνώρισε δύσκολες στιγμές. Μετά την κατοχή βρίσκει εργασία και αρχίζει να μελετά τη ζωγραφική όσο ο χρόνος του επιτρέπει. Γνωρίζοντας τις απαιτήσεις της ζωγραφικής πήγε στην Αθήνα και εργαζόμενος τελείωσε την ABC αφομοιώνοντας κάθε στοιχείο γνώσης της ζωγραφικής που του προσέφερε. To 1956 πήγε στο Παρίσι όπου μελέτησε συστηματικά και επίμονα τους μεγάλους ζωγράφους του Λούβρου και το 1959 ζωγράφος πλέον με γερές γνώσεις πήγε στον Καναδά. Ήταν αυτές οι γνώσεις συνδυασμένες με τις πνευματικές του ικανότητες που τον έκαναν να αποδώσει καλλιτεχνικά την καναδική φύση με μια νέα ματιά. Οι Καναδοί πρωτογνώρισαν το έργο του Σουλικιά το 1965 όταν έλαβε μέρος σε ένα διαγωνισμό ζωγραφικής για τους Νεοκαναδούς που έγινε από το Δήμο του Μόντρεαλ και πήρε το πρώτο βραβείο. Ήταν αυτό το βραβείο που ώθησε τον καλλιτέχνη στην αποκλειστική ενασχόλησή του με τη ζωγραφική, την προώθηση της τέχνης του και τη σταδιακή αναγνώρισή του από ομότεχνούς του, κριτικούς τέχνης και βεβαίως το κοινό. Όπως έγραψε ο τεχνοκρίτης Michael Ballantyne: «Ο εξέχων πίνακας της έκθεσης ήταν το τοπίο του Π. Σουλικιά το οποίο πολύ σωστά η επιτροπή επέλεξε για το καλύτερο... ένας καμβάς με πλούσια σύνθεση, και με σίγουρο κι έξυπνο χειρισμό του χρώματος. Ο καλλιτέχνης έχει το θέμα στο αίμα του». (Montreal Star, 30 Ιανουαρίου 1965).
Ο Πολ Σουλικιάς χρησιμοποιεί όλα τα υλικά αλλά προτιμά κυρίως το λάδι. Ζωγραφίζει κάθε θέμα που τον εμπνέει και κατορθώνει να εναρμονίσει θεματικό περιεχόμενο και καλλιτεχνική φόρμα και να μεταδώσει την αισθητική ομορφιά της τέχνης με μια αισιοδοξία η οποία γίνεται ύμνος στη φύση και τη ζωή.
Από το 1967 τα έργα του βρίσκονται σε σπουδαίες γκαλερί του Μόντρεαλ όπως η γκαλερί Moose και η γκαλερί Gouvreau. To 1968 άρχισε τη στενή συνεργασία του με τη Galleie L’ Art Fransais. Έκανε εκθέσεις στο Μόντρεαλ, στην Οτάβα, στο Σικούτιμι, στο Κεμπέκ Σίτι, στο Ροκ-Πορτ της Μασαχουσέτης και άρχισε να γίνεται γνωστός στο ευρύτερο κοινό. Πολυάριθμες εκθέσεις του Σουλικιά γίνονται στην Ελλάδα, όπως στο Πνευματικό Κέντρο Μάριου Βαϊγιάνου, στο Μέγαρο Μελά της Εθνικής Τράπεζας στην Αθήνα, στην γκαλερί Κρεωνίδη, στο Πολιτιστικό κέντρο της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη και σε πολλές άλλες γκαλερί και μουσεία.
Η συνεχής αναγνώριση του Πολ Σουλικιά είναι εμφανής, αφού έχει στο ενεργητικό του πολυάριθμες εκθέσεις και έργα του βρίσκονται σε πολλά μουσεία, Πινακοθήκες του εξωτερικού και της Ελλάδας καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές.
