Τι είναι το παιχνίδι, ποιοι παίζουν; Παίζουμε όλοι και αν ναι, γιατί; Ανήκουμε όλοι σε ένα πεδίο playfield; «Playfield-Τόποι Παιχνιδιού» είναι το τίτλος της έκθεσης στο «Playhouse» που θα πραγματοποιηθεί το διάστημα 7 Νοεμβρίου -7 Δεκεμβρίου. Playfield είναι ο τόπος που καταλαμβάνουν-σκιαγραφούν τα πιόνια ενός παιχνιδιού, οι θέσεις τους πως οριοθετούνται και κινούνται στον χώρο. Το παιχνίδι γενικότερα είναι τόπος κοινής συνδιαλλαγής, διασκέδασης, ψυχαγωγίας, επικοινωνίας, με κάποιον συμπαίκτη, με περισσότερα μέλη, με μια μεγάλη παρέα ή κανείς μόνος με τον εαυτό του, μια εξίσου ενδιαφέρουσα συνδιαλλαγή. Αλλά τι είναι ουσιαστικά το παιχνίδι; Μια απόσπαση από τον ρεαλιστικό χρόνο, μιας και το παιχνίδι σε απορροφά σε δικούς του αποκλειστικούς χρόνους; Ή το ότι δημιουργεί δικούς του κανόνες, συνδυασμούς, ανέμελους και συμβολικούς που προσαρμόζονται σε αυτούς οι παίκτες, συγκεντρωμένοι, σε ό,τι συντελείται στη δράση;

Το «Playhouse», τόπος διασκέδασης, διαθέτει μεγάλη συλλογή από πολλά είδη παιχνιδιού, ξεκινώντας από έξυπνους γρίφους, περίτεχνα ομαδικά παιχνίδια που προέρχονται από διάφορα μέρη του κόσμου, κλασικά αλλά και σύγχρονα επιτραπέζια μέχρι το διαχρονικό σκάκι. Μια μικρή κοινωνία παικτών, που διαδραματίζει και συμμετέχει σε έναν ευχάριστο τρόπο εκτόνωσης της δημιουργικότητας, της επιβεβαίωσης με τη διάκριση της νίκης του κάθε συμπαίκτη.

Τώρα το ενδιαφέρον συμπληρώνεται με μια εικαστική, σύγχρονη εκδοχή του θέματος του παιχνιδιού μέσα από τα έργα του Βασίλη Σινόπουλου, την οποία αναπτύσσει με γραφιστικά σχήματα, πρωτότυπες φόρμες παιχνιδιού-παιξίματος. Ένας κόσμος σε σμίκρυνση με ποικίλες εκφάνσεις, με παιχνιδιάρικα, παραστατικά στοιχεία μιας πραγματικότητας που ξεφεύγει από τη συνηθισμένη της απόδοση. Το παιχνίδι σε πρώτο πλάνο σε όλες τις παραλλαγές του, από τα παιδικά στρατιωτάκια και τα μικροσκοπικά αυτοκίνητα μέχρι τα έντονα πιόνια ενός σκακιού.

Ωστόσο, ο καλλιτέχνης κατευθύνει τους κανόνες του δικού του παιχνιδιού σε έναν εσωτερικό λόγο, μια αντανάκλαση των δικών του αναζητήσεων, μέσα από την υιοθέτηση εικόνων των περιοδικών μόδας, των κόμικς, του χορού, του κινηματογράφου και άλλων παραστατικών μορφών τέχνης. Εμπνέεται από αυτά, αλλά δημιουργεί εκ νέου εντυπωσιακές αναπαραστάσεις, συνθέτοντας ένα ζωγραφικό παζλ ετερώνυμων, ετερόκλητων, συναρπαστικών παρουσιών. Μια εικαστική άποψη που διευρύνει τα όρια παιχνιδιού-πραγματικότητας-έκφρασης-διασκέδασης…

Η άποψη να προταθεί, να εγκατασταθεί, σε χώρο παιχνιδιού-διασκέδασης-ψυχαγωγίας όπως το «Playhouse», μια εικαστική παρέμβαση εκδηλώνεται, σαν κάτι που λειτουργεί με τρόπο παρεμφερή του παιχνιδιού. Τα παιδιά παίζουν καθώς ζωγραφίζουν, οι μεγάλοι ζωγραφίζουν, όλοι μουτζουρώνουμε κάτι σε ώρες ανυποψίαστες. Η ζωγραφική είναι ένα σημαντικό είδος έκφρασης, εκτόνωσης, διασκέδασης, έκθεσης, δράσης, αποτελέσματος, κάτι ανάλογο σε αντιστοιχία με το παιχνίδι, έχει τους δικούς της χρόνους, τη δική της απελευθερωτική χροιά σε σχέση με την καθημερινότητα, όπως άλλωστε συμβαίνει όταν παίζει κανείς...

Την εικαστική επιμέλεια έχει η Μάρθα Αρταπυρίδου που σε συνεργασία με τον Βασίλη Σινόπουλο και την ομάδα του «Playhouse», πραγματοποιούν μια δημιουργική εκδήλωση με θεματικούς άξονες: παιχνίδι, τέχνη, διασκέδαση, ψυχαγωγία, ευχαρίστηση, ιδέα. Σε έναν χώρο που αποπνέει μια κεφάτη, εφευρετική, νεανική διακόσμηση οι πίνακες εναρμονίζονται ιδανικά με την όλη ατμόσφαιρα, επιχειρώντας να μας ξαβάλουν όλους μέσα στο παιχνίδι, ένα παιχνίδι συνώνυμο της ξεγνοιασιάς, της δημιουργικότητας, της παρέας και της επικοινωνίας.

Τα εγκαίνια είναι το βράδυ της ερχόμενης Παρασκευής 7 Νοεμβρίου στις 9:30 μ.μ, η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους τους επισκέπτες - όχι μόνο για τους λάτρεις της τέχνης ή του παιχνιδιού, αλλά σε όλους όσοι θέλουν, να συμμετέχουν σε αυτό το ευρηματικό παιχνίδισμα τέχνης και διασκέδασης.