Αποτελεί τη 2η σε σειρά συχνότητας αιτία τύφλωσης στον κόσμο. Δεν δίνει συμπτώματα, παρά μόνο στα τελικά στάδια της νόσου και δυστυχώς αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη απώλεια όρασης. 

Δεν είναι μία νόσος αλλά αποτελεί στην πραγματικότητα ομάδα διαφορετικών σε μηχανισμό νοσημάτων. Συνηθέστερες μορφές που απαντώνται στη χώρα μας είναι το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας και το ψευδοαποφολιδωτικό γλαύκωμα. Το τελευταίο μάλιστα είναι ιδιαίτερα επιθετική μορφή, και συχνά ανθίσταται στη συντηρητική αντιμετώπιση. Οι νέες μελέτες αναδεικνύουν ότι υπάρχει και γενετική επιβάρυνση όσον αφορά τη νόσο.

Είναι το γλαύκωμα η αυξημένη πίεση των ματιών;
Η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, όταν δε συνοδεύεται από άλλα σημεία καλείται οφθαλμική υπερτονία και δεν είναι συνώνυμη του γλαυκώματος. To γλαύκωμα μάλιστα μπορεί να παρουσιαστεί και με ενδοφθάλμια πίεση μέσα στα όρια που θεωρούνται φυσιολογικά για τον πληθυσμό.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
Oι σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, το οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, η μέτρια ή υψηλή μυωπία, η παρουσία ψευδοαποφολίδωσης, το χαμηλό κεντρικό πάχος κερατοειδή και σε κάποιες περιπτώσεις η χαμηλή αρτηριακή πίεση.

Μπορώ να το προλάβω;
Kαθώς η νόσος δε δίνει συμπτώματα στα αρχικά στάδια, είναι καθοριστικής σημασίας η έγκαιρη επίσκεψη στον οφθαλμίατρο και ο προληπτικός έλεγχος ιδιαίτερα ατόμων με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος ή κάποιον παράγοντα κινδύνου.Συστήνεται ο έλεγχος κάθε δύο χρόνια μετά τα 40 έτη και ετησίως μετά τα 60 στο γενικό πληθυσμό και ετησίως σε άτομα με παράγοντες κινδύνου. Το γλαύκωμα συχνά συνυπάρχει και με καταρράκτη καθώς αφορά περίπου την ίδια ηλικιακή ομάδα ασθενών.

Ποια είναι η αντιμετώπιση του γλαυκώματος;
Πρώτης γραμμής θεραπεία είναι συνήθως η τοπική αγωγήμε σταγόνες. Η θεραπεία με κολλύρια είναι συνήθως πολύ αποτελεσματική, ενώ ταχάπια χρησιμοποιούνται μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Μάλιστα, αναμένουμε νέα φάρμακα αλλά και καινούργια μακράς διάρκειας εμφυτεύματα τα οποία είναι τώρα σε κλινικές δοκιμές. Το μέλλον της φαρμακοθεραπείας του γλαυκώματος γενικά προβλέπεται ευοίωνο.
Σε κάποιες περιπτώσεις όμως προσφέρει πλεονεκτήματα και είναι αποτελεσματική η laserθεραπεία του γλαυκώματος.
Σε πιο προχωρημένα συνήθως στάδια της νόσου συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση με τη μορφή της τραμπεκουλεκτομής ή της ένθεσης βαλβίδας, με πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ οι νέες ελάχιστα παρεμβατικές μέθοδοι χειρουργικής αντιμετώπισης του γλαυκώματος βοηθούν κυρίωςστα αρχικά στάδια της νόσου.

Με την επιστημονική υποστήριξη της χειρουργού οφθαλμίατρου Αννας Δαστιρίδου-Μόρα MD, MSc, PhD, FEBO