Στη μέση η δημόσια υγεία και κάπου εκεί αρχίζει το πράγμα να περιπλέκεται και ενώ θα έπρεπε ενωμένοι να δώσουμε αυτήν τη μάχη, ώστε να μπορέσουμε κάποτε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα που είχαμε προ κορονοϊού, έχει ξεσπάσει ένας άτυπος «εμφύλιος» για το ποιος έχει δίκιο. Ξαφνικά όλοι έγιναν ειδικοί επί τους θέματος, οι μεν προσπαθούν να πείσουν τους δε και όταν τα επιχειρήματα δεν πιάνουν τότε ξεκινά το στόλισμα με διάφορα κοσμητικά επίθετα. «Μπεε!», «Πρόβατα!», «Ψεκασμένοι» και άλλα τέτοια ωραία. Ο εχθρός όμως είναι ένας, ο κορονοϊός! Μπορεί να έχουμε κουραστεί, μπορεί να έχουμε μπερδευτεί από τις καθημερινές κυβερνητικές ανακοινώσεις και το αλαλούμ με τα μέτρα που αλλάζουν από μέρα σε μέρα, αλλά πρέπει να δώσουμε αυτήν τη μάχη ενωμένοι, με ψυχραιμία, αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση προς τους συνανθρώπους μας, που δεν έχουν προχωρήσει σε εμβολιασμό για τους δικούς της λόγους. Η «ΕτΔ» μίλησε με ανθρώπους που εμβολιάστηκαν, αλλά και με ανθρώπους που δεν το έχουν κάνει ακόμη, οι οποίοι καταθέτουν τα δικά τους επιχειρήματα και εκφράζουν τους φόβους και τους προβληματισμούς τους.
Η Παναγιώτα Φούντα ανήκει στην κατηγορία εκείνων που εμβολιάστηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη και μάλιστα με το εμβόλιο της Astra Zeneca την περίοδο που όλοι είχαν τρομοκρατηθεί και εξηγεί τους λόγους που το έκανε. «Εμβολιάστηκα αμέσως αδιαφορώντας για το είδος και την εταιρεία παρασκευής του εμβολίου, καθώς κανείς από εμάς όταν επισκέπτεται έναν γιατρό δεν αμφισβητεί τη φαρμακευτική αγωγή που εκείνος του προτείνει και ο λόγος είναι ότι δεν έχουμε την απαιτούμενη γνώση για να το κάνουμε. Από την άλλη κατανοώ τους πολίτες που έχουν φοβηθεί από την παραφιλολογία που επικρατεί σχετικά με το εμβόλιο της Astra Zeneca και τη λάθος διαχείριση που έχει γίνει σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο γύρω από αυτό το θέμα».
Ωστόσο η εκτίμησή της είναι ότι στο θέμα του εμβολιασμού έχει γίνει πολύ κακή διαχείριση. «Πολλά τα επικοινωνιακά λάθη και η ενημέρωση σχετικά με τα εμβόλια είναι ελλιπέστατη. Αντί να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους που φοβούνται με ενσυναίσθηση, να κατανοήσουμε τον φόβο τους και να φροντίσουμε να λάβουν όλη εκείνη την πληροφορία που θα τους κάνει να νιώσουν ασφαλείς, φτάνουμε στο σημείο είτε να πετάμε επιδοματικά «τυράκια» ή να τους αποκλείουμε από τις κοινωνικές δραστηριότητες σαν να είναι μιάσματα.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που η άρνηση δεν έχει να κάνει με τον φόβο, αλλά με παραπληροφόρηση, fake news, πίστη σε θεωρίες συνωμοσίας, οι πρακτικές που ακολουθούνται μάλλον έχουν, αν όχι αντίθετα, καθόλου αποτελέσματα».
Η Λουκία Κόμη, ασφαλίστρια στο επάγγελμα, εμβολιάστηκε από τους πρώτους όταν άνοιξε η πλατφόρμα για την ηλικιακή της ομάδα. «Δεν δίστασα στιγμή να το κάνω. Σίγουρα είχα έναν φόβο, αλλά μεγαλύτερο φόβο ένιωθα μήπως κολλήσω και νοσήσω βαριά. Είναι το ύψιστο καθήκον μας, αν νοιαζόμαστε για την υγεία μας, αλλά και για την υγεία των άλλων. Εμπιστευόμαστε τους ειδικούς, όπως το κάνουμε σε κάθε άλλη στιγμή της ζωής μας. Αυτές τις κρίσιμες στιγμές πρέπει να συμβάλλουμε όλοι μας, στην προσπάθεια που γίνεται για να απαλλαγούμε από αυτόν τον εφιάλτη που μας στέρησε αγαπημένα πρόσωπα, αγκαλιές, τη ζωή μας. Για μένα ήταν το πρώτο βήμα προς τη δική μου ελευθερία. Μακάρι, όλοι να κάναμε βήματα προς την ίδια κατεύθυνση» λέει. Καταλήγοντας, υπογραμμίζει ότι δεν συμφωνεί με τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει για το θέμα του εμβολιασμού, παρότι αισθάνεται ότι η ίδια έχει πράξει με γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας και δεν θέλει να υφίσταται τις συνέπειες της επιλογής όσων δεν θέλουν να εμβολιαστούν.

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ
Η Αθανασία Γ. είναι μία 35χρονη μαμά δύο παιδιών, που δεν έχει κάνει ακόμη το εμβόλιο, όχι από άρνηση σε ό,τι συμβαίνει, αλλά καθαρά από φόβο. «Δεν έχω εμβολιαστεί ακόμη γιατί φοβάμαι τι θα απογίνουν τα παιδιά μου, αν πάθω κάτι. Ξέρω ότι μπορεί σε κάποιους να ακούγεται παράλογο, αλλά δεν νιώθω τόσο θαραλλέα. Αντιλαμβάνομαι πλήρως αυτό που συμβαίνει, εξάλλου έχω άτομα στον περίγυρό μου που νόσησαν. Όσο φοβάμαι τον κορονοϊό, άλλο τόσο φοβάμαι και το εμβόλιο. Ο σύζυγός μου έχει κλείσει ραντεβού για μέσα Ιουλίου και για εκείνον φοβάμαι, αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Εργάζεται και οι περισσότεροι στον χώρο του το έχουν κάνει. Οι φίλοι μου προσπαθούν να με πείσουν να το κάνω, αλλά όσο εκείνοι προσπαθούν, άλλο τόσο νομίζω μεγαλώνει ο φόβος μου. Δεν είμαι αρνήτρια, τα παιδιά μου τα εμβολιάζω κανονικά. Τι να πω, ίσως χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο» σημειώνει χαρακτηριστικά. Για τις «επιθέσεις» που δέχονται εμβολιασμένοι ή ανεμβολίαστοι μέσα από το μέσα κοινωνικής δικτύωσης τονίζει: «Μου φαίνεται πολύ άσχημο όλο αυτό. Θα φαγωθούμε μεταξύ μας και γιατί; Διαβάζω πολύ σκληρά πράγματα. Στα δύσκολα φαίνεται η παιδεία ενός λαού. Σιωπή σε όλους. Όλες οι απόψεις πρέπει να είναι σεβαστές».
Ο 45χρονος Μ.Τ. δεν εμβολιάστηκε και μάλλον δεν θα το κάνει. Αρχικά όπως λέει ήταν ο φόβος για ένα εμβόλιο που δεν δοκιμάστηκε αρκετά, στη συνέχεια οι χειρισμοί της Κυβέρνησης τον έκαναν καχύποπτο: «Δεν εμβολιάζομαι γιατί δεν ξέρω τι θα βάλω στον οργανισμό μου. Είναι ένα εμβόλιο που βγήκε πολύ γρήγορα και δεν έχει δοκιμαστεί. Ποιος μπορεί να μου πει τι θα μου συμβεί στα επόμενα χρόνια αν το κάνω; Μετά ακόμη και να ήθελα, ο τρόπος που συμπεριφέρεται η Κυβέρνηση με κάνει ακόμα πιο καχύποπτο. Πετάει «τυράκια» μπόνους για να πάνε οι νέοι να εμβολιαστούν, προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας αναγκάσει να το κάνουμε. Εμένα όλο αυτό δεν μου κολλάει. Γιατί τέτοια εμμονή; Κάτι βρωμάει. Δεν μου φαίνονται αθώα όλα αυτά. Δεν πείθομαι».

Της Νατάσας Πολυγένη