Σύμφωνα με το κατηγορητήριο άτομα από την Ελλάδα συνεργάζονταν με ιδιοκτήτες γραφείων ευρέσεως εργασίας στη Ρωσία, οι οποίοι (σ.σ. τα άτομα από το γραφείο) έπειθαν ρωσίδες που αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα και αναζητούσαν διέξοδο για εργασία σε άλλες χώρες, ότι θα εργάζονταν απλώς ως χορεύτριες σε νυκτερινά κέντρα, σε πολύ καλές συνθήκες εργασίας, με εξασφαλισμένη διαμονή σε καλά ξενοδοχεία, ικανοποιητική αμοιβή, έχοντας πλήρη ελευθερία κινήσεων. Δηλαδή τα γραφεία ευρέσεως εργασίας στην ουσία «πουλούσαν» τις κοπέλες αυτές στην Ελλάδα. Από τη στιγμή που τα θύματα έφθαναν στην Ελλάδα, δεν μπορούσαν πλέον να αλλάξουν γνώμη και να απεμπλακούν από το κύκλωμα, αφού βρίσκονταν σε ξένη χώρα, είχαν βίζα διαρκείας λίγων ημερών, και η εξασφάλιση νομιμότητας διαμονής ήταν απαραίτητη για να μπορούν να παραμείνουν στη χώρα μας για εργασία, όπως αναφέρει το κατηγορητήριο.

Σύμφωνα με τις ρωσίδες, όταν εξετάσθηκαν ως μάρτυρες ενώπιον αστυνομικών αρχών, πριν το δικαστήριο, είχαν καταθέσει μεταξύ άλλων πως «Πήγα στα γραφεία μιας εταιρείας που είδα διαφήμιση σε μια εφημερίδα ότι τάχα προσφέρει εργασία σε νέους και νέες σε χώρες Κορέα, Ταϊλάνδη, Ελλάδα για να δουλέψουν ως χορευτές. Εκεί μου εξήγησαν ότι η εργασία μου θα ήταν χορός στριπ τιζ σε διάφορες χώρες, όπως Κορέα και Ελλάδα και θα έκανα μόνο αυτό σε διάφορα μαγαζιά και πως η αμοιβή μου θα ήταν 2 χιλιάδες ευρώ τον μήνα.

… Εγώ ζήτησα να πάω στην Κορέα ή στην Κίνα. Εκείνοι μου είπαν να πάω στην Ελλάδα διότι θα έπαιρνα πιο πολλά λεφτά. Βρέθηκα στην Κατερίνη, στη Λάρισα, στον Βόλο.

… Όταν έφτασα στην Ελλάδα, ένας μου είπε ότι από εκείνη τη στιγμή αυτός θα ήταν ο πατέρας μου και ο θεός μου και ότι έπρεπε να είμαι καλή και ήσυχη και να κάνω ό,τι μου λέει αυτός.

… Μου πήρε το διαβατήριο και το έδωσε σε άλλον άνδρα».

Κατηγορούμενος μεταξύ άλλων τόνισε κατά τη διάρκεια της απολογίας του ότι «έρχονται γνωρίζοντας πως θα δουλέψουν για χορό και κονσομασιόν. Ήταν ελεύθερες να πηγαίνουν όπου θέλουν και να φύγουν όποτε ήθελαν». Αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Ο Λαρισαίος κρίθηκε ένοχος με ελαφρυντικό, για την πράξη της σωματεμπορίας από κοινού, απλής και κατά συρροή, τελεσθείσας κατ' εξακολούθηση και κατ' επάγγελμα. Κρίθηκε αθώος για την εγκληματική οργάνωση και τη σωματική βλάβη. Καταδικάστηκε σε συνολική ποινή κάθειρξης δώδεκα ετών. Το δικαστήριο αποφάνθηκε όπως η έφεση που τυχόν ασκηθεί από τον κατηγορούμενο κατά της παρούσας απόφασης θα έχει αναστέλλουσα δύναμη με τον όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.

Κ.ΓΚΙΑΣΤΑΣ