Αναλυτικά στην επιστολή τους αναφέρουν ότι «έκπληξη μας έκαναν οι τελευταίες δημοσιεύσεις στον Τύπο γύρω από το θέμα του πολυσυζητημένου συρόμενου lift. Διαβάσαμε και είδαμε φωτογραφίες που μας δημιούργησαν διάφορες απορίες και ερωτήματα σχετικά με το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής στο ανάγλυφο πρανές.

Χρόνια ανεβαίναμε στο βουνό μας και βλέπαμε ότι υπήρχε ένα μικρό lift, από το έτος 1977 όπως θυμούνται οι παλιοί, πρωτόγονο θα λέγαμε για πολλούς, που περισσότερο ταλαιπωρία έδειχνε προς τους συρόμενους αναβάτες που το χρησιμοποιούσαν, παρά κάτι άλλο.

Ρωτώντας τότε, ενημερωνόμασταν από τον Ορειβατικό Σύλλογο (ΕΟΣ Λάρισας) κυρίως ότι υπάρχουν μελέτες εγκεκριμένες κιόλας από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού έτοιμες για δημοπράτηση σύγχρονου «αναβατήρα – καρέκλα» 1.150 μ. και αξιοποίηση του δικού μας Κισσάβου ως χιονοδρομικού κέντρου. Λέγαμε και εμείς στους εαυτούς μας και κυρίως, στα παιδιά μας, υπομονή έρχεται ανάπτυξη και το μετερίζι-χωριό θα μείνει ζωντανό κι εσείς εδώ θα μείνετε για να τα χαρείτε. Όλα αυτά εν έτει 1982.

Όμως τα χρόνια περνούσαν άλλα χιονοδρομικά κέντρα στην Ελλάδα όπως στο Περτούλι - Ελατοχώρι - Πήλιο κλπ γίνονταν πράξη και ο Κίσσαβος έμενε με το συρματόσκοινο και το χειροκίνητο «μαγκανοπήγαδο» σκουριασμένα και άχρηστα, για να μας θυμίζει τι άραγε;

Στη συνέχεια άνοιξε ο δρόμος, έγινε άσφαλτος και η πρόσβαση όνειρο στο καταφύγιο, έγινε εύκολη, εφικτή και ασφαλής. Πήραμε λοιπόν ανάσες σαν «χωριό» και όντως οι υποσχέσεις μας προς τα παιδιά μας ξαναζωντάνεψαν λέγοντας εδώ θα μείνετε μην ξενιτευτείτε.

Φτάσαμε στο 2017 και πρόσφατα μας ήρθε η πληροφορία από τον χρόνια δραστήριο και φιλικό προς το βουνό μας Ε.Ο.Σ. Λάρισας ότι εξασφάλισε νέο συρόμενο lift σε αντικατάσταση του παλιού διαλυμένου. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εάν δεν υπήρχε ο ΕΟΣ Λάρισας σήμερα δεν θα υπήρχε και το Καταφύγιο Κισσάβου, εάν δεν υπήρχε το Καταφύγιο δεν θα είχε κατασκευαστεί και η πρόσβαση, άρα πολύ πιθανώς δεν θα ήταν γνωστό ούτε το χωριό μας αλλά ούτε και η ευρύτερη περιοχή.

Ειδικά με την κατασκευή του δρόμου όλοι θυμόμαστε τις αντιρρήσεις κάποιων, ευτυχώς λίγων. Σήμερα όμως χρησιμοποιείται από όλους, έγινε γνωστό σε όλους το οδικό κύκλωμα Κισσάβου και κατά πώς ακούγεται, έπεται συνέχεια με τη σύνδεση της Σπηλιάς – Ανατολής. Λέμε ήρθε η ώρα για μικρή ανάπτυξη έχοντας ένα μικρό προπονητικό χιονοδρομικό και οραματιστήκαμε να προτείνουμε να το ονομάσουμε "Κάναλος" από την ομώνυμη βρύση.

Επίσης σκεφτήκαμε και άλλης μορφής δραστηριότητες όπως ποδηλατικούς αγώνες βουνού (mountain bike), αγώνες ορειβατικού σκι, περιηγήσεις, 4x4 εντουροβόλτες, πεζοπορίες, έναστρες κατασκηνώσεις στην κορυφή κ.α. και γενικά μας συνεπήρε η είδηση από τον ΕΟΣ, ως αφορμή δραστηριοποίησης», αναφέρει η ανακοίνωση.

Μετά και την ανάβασή τους στο βουνό, δηλώνουν δημόσια ότι δεν έχει γίνει καμιά αλλοίωση στο περιβάλλον του Κισσάβου, σημειώνοντας ότι «με δεδομένο λοιπόν αυτό, αφού σύσσωμοι ανεβήκαμε επί τόπου και έχοντας και τον χρόνια φυσιολάτρη φωτογράφο μαζί μας, δηλώνουμε δημόσια ότι: Δεν δημιουργείται καμιά αλλοίωση στο ευρύτερο περιβάλλον του Κισσάβου. Εξάλλου πώς να γίνει αυτό, αφού δεν υπάρχει δένδρο, και από μια ασήμαντη επέμβαση, που η φύση ήδη μόνη της φρόντισε να αποκαταστήσει όπως είδαμε και φαίνεται στις φωτογραφίες. Όλα μπορούν να πραγματοποιηθούν λοιπόν και μόνο όφελος μπορούν να δώσουν από την επισκεψιμότητα και το πολυσυζητημένο lift.

Ζώντας σε αυτό τον τόπο που χρόνια φυλάγουμε ως κόρη οφθαλμού, η ανάπτυξη του έρχεται, από κόπο, αγώνα και ανθρώπους με όραμα, που μπορούν να οδηγήσουν σε νέες κατευθύνσεις την τουριστική ανάδειξη της περιοχής μας.

Ανησυχούμε και εμείς για το σπίτι μας και οι όποιες περιβαλλοντικές ανησυχίες μας βρίσκουν σύμφωνους, αρκεί να συνοδεύονται από προτάσεις και οδηγίες ανάδειξης της περιοχής και να μην είναι στείρες ανησυχίες που υποβαθμίζουν την περιοχή και την οδηγούν στην αφάνεια και την απαξίωση.

Ως Σπηλιά αλλά και γενικότερα σαν Εθνική - Θεσσαλική - τοπική πρόταση - σχεδιασμός είναι αν μπορούμε να επιμηκύνουμε την τουριστική περίοδο, ασχολούμενοι με παλαιές άλλα και νέες μορφές δραστηριοτήτων.

Η δημιουργία εκπαιδευτικού χιονοδρομικού κέντρου στον "Κάναλο", φέρνει νέα δεδομένα για την περιοχή μας και είμαστε πλέον σίγουροι από την επίσκεψή μας ότι τέτοιου είδους παρέμβαση δεν μπορεί να καταστρέψει το περιβάλλον σε τέτοιας μορφής μάλιστα ανάγλυφο.

Η περιοχή μας δεν κινδυνεύει από ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σ΄ αυτή, είτε είναι κυνηγοί, είτε κτηνοτρόφοι, είτε εθελοντές ορειβάτες, αλλά τους χρειάζεται όλους και με συνεργασία και κατανόηση μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Επίσης οι παραπάνω ομάδες είναι αυτές που προστάτευσαν μέχρι σήμερα την περιοχή μας (χλωρίδα - πανίδα) χωρίς να έχουμε πυρκαγιές για πάνω από πενήντα χρόνια. Αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί και ποιοι αγωνιούν τόσο πολύ για την προστασία μιας περιοχής, περισσότερο από τους ίδιους τους κατοίκους της αλλά και ζωτικές ομάδες και φίλους που δραστηριοποιούνται ουσιαστικά στον τόπο αυτό».

Για να καταλήξουν λέγοντας ότι «χρειάζεται λοιπόν ο Κίσσαβος ανάπτυξη με σεβασμό στις περιβαλλοντικές ανησυχίες, με ουσιαστικές πράξεις».