Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
«...ΜΕΤΑ από 39 μέρες επιλέγουμε ν’ αλλάξουμε τη μορφή της πάλης μας, αλλά από αύριο παραμένουμε με το όπλο παρά πόδα, έτοιμοι να βγούμε ξανά στον δρόμο, όταν έλθει το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο...».
ΕΙΝΑΙ ένα απόσπασμα της ομιλίας του γνωστού αγροτοσυνδικαλιστή Βαγγέλη Μπούτα, εκπροσώπου του μπλόκου της Νίκαιας, που – όπως περιγράφεται στο ρεπορτάζ του χθεσινού φύλλου της «Ελευθερίας» - σήμανε το τέλος των αγροτικών κινητοποιήσεων με μια ομιλία στον ιστορικό χώρο του Κιλελέρ, στην οποία αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη συμπαράσταση που βρήκαν οι αγρότες σ’ αυτόν τον αγώνα τους, από τις υπόλοιπες τάξεις των εργαζομένων, αυτή τη συμμαχία, που, όπως είπε, «κατέστησε εφικτή την επιτυχία του μεγάλου συλλαλητηρίου στην Αθήνα, αλλά και τη μαζική συμμετοχή στην απεργία της 4ης Φεβρουαρίου...».
Η ΟΜΙΛΙΑ Μπούτα συμπυκνώνει και την απάντηση στο τι ακριβώς κέρδισαν οι αγρότες και αποχώρησαν μετά από 40 ημέρες κινητοποιήσεων:
* «κέρδισαν τη συμμαχία που κατέστησε εφικτή την επιτυχία του μεγάλου συλλαλητηρίου στην Αθήνα, αλλά και τη μαζική συμμετοχή στην απεργία της 4ης Φεβρουαρίου...».
ΓΙ’ ΑΥΤΟ άραγε, αγωνίστηκαν οι αγρότες; Όχι βέβαια... Γι’ αυτό ακριβώς αγωνίστηκαν οι αγρότες του μπλόκου της Νίκαιας; Για την «κατάκτηση της πλατείας Συντάγματος» διά της εφόδου των τρακτέρ και για τη διαμόρφωση της συμμαχίας που θα καθιστούσε μοναδική της απεργία της 4ης Φεβρουαρίου; Τίποτ’ άλλο πέρα από το «όπλο παρά πόδα» για τις επόμενες κινητοποιήσεις;
ΤΟ ΚΚΕ ως γνωστόν δεν πιστεύει στις λύσεις μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Πιστεύει στην ταξική πάλη η οποία δεν αρκείται στις μικρές νικηφόρες μάχες, αλλά σε μια συνέχεια «μέχρι την κατάργηση κάθε πηγής κοινωνικής ανισότητας»... Σύμφωνα με τα επίσημα κείμενά του, ο ελληνικός λαός «θα απαλλαγεί από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όταν η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανάσταση και προχωρήσει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού...».Τουτέστιν: οι αγρότες του μπλόκου της Νίκαιας έβαλαν ένα ακόμη λιθαράκι στον αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία και συνεπώς ΟΛΑ τα προβλήματά τους θα λυθούν μόλις η ταξική πάλη φέρει την πολυπόθητη επανάσταση!...
ΛΟΓΙΚΟ κατόπιν τούτου, δεν είναι που έφυγαν με το «κεφάλι ψηλά»; Μπορεί η επανάσταση ν’ αργήσει, αλλά οι καλοί κομμουνιστές είναι σαν τους καλούς χριστιανούς: μπορούν να περιμένουν την επανάσταση με την ίδια υπομονή που οι χριστιανοί προετοιμάζονται και περιμένουν τη «δευτέρα παρουσία»... Με τη βεβαιότητα πως θάρθει οπωσδήποτε... «Βρέξει, χιονίσει»!...
ΕΙΝΑΙ για γέλια και για κλάματα ολ’ αυτά, αν σκεφθεί κανείς ότι οι αγρότες μάς είχαν σχεδόν πείσει κατά τη διάρκεια αυτής της κινητοποίησης, ότι έδιναν αγώνα επιβίωσης! Ότι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό και το φορολογικό είναι η καταστροφή τους... Τόσο μάλιστα, που για πρώτη φορά οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες αντιμετώπισαν μάλλον με γενναιοδωρία την ταλαιπωρία των «μπλόκων» στις μετακινήσεις τους προς την υπόλοιπη Ελλάδα...
ΚΙ ΗΡΘΕ το πολυπόθητο ραντεβού Τσίπρα – Μπούτα με το τσίπουρο και τ’ αστειάκια, χωρίς καμιά κυβερνητική δέσμευση να δώσει τέλος σε μια αναμέτρηση που ξεκίνησε με σπασίματα περιπολικών, μάχες σώμα με σώμα με διμοιρίες των ΜΑΤ, ντοματοπόλεμο στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, πεισματική άρνηση να συναντήσουν τον πρωθυπουργό, αν δεν πάρει πίσω τα μέτρα και καταγγελία ως «πρόθυμων λαγών» των («αντιπάλων») αγροτών που ήθελαν να συναντηθούν μαζί του...
ΟΥΤΕ μέτρα πήρε πίσω βεβαίως η κυβέρνηση, ούτε καμιά δέσμευση ανέλαβε... Ο Μπούτας έφυγε ωστόσο, ενθουσιασμένος για την επιτυχία του αγώνα, που δεν απέδωσε τίποτα!... Αντιθέτως, στοίχισε σαράντα ημέρες ταλαιπωρίας, ένα μπουκάλι τσίπουρο και το πετρέλαιο που έκαψαν τα τρακτέρ και τα πούλμαν μέχρι την Αθήνα και πίσω πάλι...
ΣΥΜΜΕΡΙΖΟΝΤΑΙ άραγε τον ενθουσιασμό του Μπούτα οι αγρότες; Όσοι ανήκουν στο ΚΚΕ πιθανότατα ναι... Το κόμμα πήρε και πάλι τα ηνία του κινήματος (από τον ΣΥΡΙΖΑ που την τελευταία τριετία μονοπωλούσε τα κέρδη κάθε κινητοποίησης), ο Μπούτας θα είναι και πάλι υποψήφιος βουλευτής, ή δήμαρχος, ή νομάρχης, ή περιφερειάρχης και θα έχει το γενικό πρόσταγμα και στις επόμενες κινητοποιήσεις που θα αποτελέσουν τη συνέχεια της περίφημης ταξικής πάλης...
ΑΠΟ ΤΟ 1993 άλλωστε, που τον πρωτογνωρίσαμε, το ίδιο δεν κάνει; Το ίδιο! Και θα το κάνει ακόμη κι να βρεθεί η ιδανική κυβέρνηση που θα ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα των αγροτών!... Γιατί, το φετίχ του αγωνιστή του ΚΚΕ είναι ο αγώνας και ελλείψει αυτού, η επιστήμη θα διαγνώσει υπαρξιακό πρόβλημα...
Υ.Γ.1. Αν αγρότες και κτηνοτρόφοι γνώριζαν «τι έρχεται», σε ό,τι αφορά το μέλλον της παραγωγής και άρα της ίδιας της απασχόλησής τους, τότε ενδεχομένως θα καταλάβαιναν ότι αν φορολογηθούν «λίγο παραπάνω ή λίγο παρακάτω», είναι το λιγότερο. Αυτή την εβδομάδα – έγραψε χθες στην «Καθημερινή» ο Τάσος Τέλλογλου – άρχισε ο 12ος γύρος των διαπραγματεύσεων για τη Διατλαντική Συνθήκη για το εμπόριο (TTIP) με στόχο έως το τέλος του χρόνου να υπάρξουν συγκεκριμένα χειροπιαστά αποτελέσματα. Τις παραμονές της έναρξης του νέου γύρου των διαπραγματεύσεων κατατέθηκε μια σειρά από μειώσεις δασμών –μεταξύ των άλλων και στα αγροτικά προϊόντα– που θα επηρεάσουν και την αγροτική παραγωγή των μεσογειακών χωρών. Η Ελλάδα θα είναι πιο δύσκολα σε θέση να προστατεύσει τα προϊόντα της.
Υ.Γ.2. Οι αγωνιστές του μπλόκου της Νίκαιας υποθέτω θα δείχνουν τώρα στο καφενείο του χωριού τις σέλφι από την πορεία στην Αθήνα...Δεν είναι μικρό το κέρδος του αγώνα...Ποιος άλλος πήγε με τρακτέρ σ’ μπρωτεύουσα!
