Αγαπητή «Ελευθερία»,
Το μνημείο αυτό της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ανήκει σ΄ όλο τον κόσμο της γης, με τους Λαρισαίους σε πρωτοπορία του πολιτισμού.
Από το 1946 που, ως εσωτερικός πρόσφυγας λόγω του καταστροφικού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εγκατασταθήκαμε στη Λάρισα, βάδισα τον ανηφορικό δρόμο μερικές χιλιάδες φορές για να πάω στο Β΄ Δημοτικό Σχολείο πάνω στην Ακρόπολη.
Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι "πατούσα" στο αρχαίο αυτό μεγαλούργημα των κατοίκων της πόλης, που από αιώνες - ιδρύθηκε περί το α΄ μισό του 3ου αιώνα π.Χ. - έμεινε θαμμένο κάτω από χιλιάδες τόνους μπαζών. Είχε μείνει μόνο ένα μικρό τμήμα ακάλυπτο για να δείχνει την ύπαρξη του και να μπορεί να "ανασάνει" το μνημείο!
Σήμερα πλέον με την ευαισθησία των κατοίκων της πόλης, με τις τεράστιες δυσκολίες, που αμβλύνθηκαν και ξεπεράστηκαν με την πάροδο του χρόνου (1910 - 2016) και τον συντονισμό προγραμματισμό των αρμοδίων αρχών και υπηρεσιών κατέστη ορατό και εν μέρει επισκέψιμο από τους χιλιάδες επισκέπτες και σχολεία όλων των βαθμίδων.
Σήμερα όλοι οι Λαρισαίοι αισθάνονται υπερήφανοι και δικαιωμένοι - παραγωγική - πανάρχαια πόλη που σε δύσκολες ιστορικές στιγμές, στήριξε και έθρεψε όσους ζήτησαν τη βοήθειά της. Και για του λόγου το αληθές με ψήφισμα του κοινού των Θεσσαλών "απεστάλησαν 43.000 κοφίνια σίτου στη Ρώμη που μαστιζόταν από λιμό" !
Αλλά και στο περίλαμπρο και ευρύχωρο αυτό θέατρο – των 12.000 θέσεων - αναμφίβολα διοργανώνονταν και θεατρικές παραστάσεις κατά προτίμηση θεσσαλικού ενδιαφέροντος όπως "Οι Λαρισαίοι" του Σοφοκλή και η "Αλκηστις" του Ευριπίδη.
Ελπίζουμε πλέον ότι το επόμενο βήμα είναι να ξαναζήσουμε να ανθεί το διαπαιδαγωγικό φωτεινό ελληνικό πνεύμα που δίνει όραμα ζωής για όλη την ανθρωπότητα.
Το ευτύχημα για όλους μας είναι ότι στη μεγάλη αυτή προσπάθεια αποκάλυψης και ζωντανής λειτουργίας του που αποτελεί πλέον την ταυτότητα της πολιτιστικής Λάρισας, βρέθηκαν άνθρωποι με μεγάλη επιστημονική επάρκεια και πολύ κόπο και αγωνία για να έχει αυτό το αποτέλεσμα που βλέπουμε σήμερα.
Αποτελεί ιστορική συγκυρία και ευτύχημα για την πόλη μας που βρέθηκαν στην κορυφή των αρχαιολογικών υπηρεσιών και μπόρεσαν να διαχειριστούν σωστά το μεγάλο αυτό αρχαιολογικό έργο της προπονητικής μας κληρονομιάς. Οι πρωτεργάτες αυτής της ιστορικής προσπάθειας κ. Κώστας Γαλλής και Αθανάσιος Τζιαφάλιας χέρι - χέρι να συνεχίσουν να προφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες του ώστε να ολοκληρωθεί το έργο που αποτελεί όνειρο πολλών γενεών Λαρισαίων.
Η πόλη μας θα τους ευγνωμονεί και η ιστορία δεν θα τους ξεχάσει.
Στέφανος Μιστάρας
φυσικός
