Ν΄ αρχίσω απ΄ τ΄ αλλεπάλληλα ταξίδια του Τσίπρα στις ΗΠΑ (για «συμμάχους» και «ιδέες» έγραφε η Ελευθεροτυπία στις 10/11/13) και σε Λονδίνο και Βατικανό παραμονές εκλογών ή να σας ταξιδέψω σε πρότερες δύσκολες περιόδους;

Γιατί το παλάτι δίνει το δαχτυλίδι σε Καραμανλή (δεν ήταν και το φαβορί της δεξιάς); Πώς χτίζονται η «εθναρχία» Μακαρίου στην Αγγλοκρατούμενη Κύπρο, οι συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου, ο εμφύλιος μακαριακών - γριβικών, η κατοχή απ ΄ τους Τουρκοκύπριους του 28% στα αιματηρά γεγονότα του΄63 και του 38% με τον Αττίλα 1 και 2 το ΄74; Ποιοί έφεραν την 1η χούντα την 2η και τον «εθνάρχη» Καραμανλή εκ Παρισίων; Συνηθίζεται σε πολλές χώρες να ορκίζεται κυβέρνηση πολιτική ενώπιον του προέδρου της χούντας, στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη και να σφυρίζει αδιάφορα στην προέλαση των Τούρκων;

Γιατί παρέμειναν οι βάσεις του θανάτου και δεν επέλεξαν ως δημοκράτες, δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΟΚ;

Για το αίμα που χύθηκε στην Κύπρο οι δικαστές κοιμούνται ήσυχα τα βράδια; Για την πολύκροτη απάτη του χρηματιστηρίου τιμωρήθηκε κανείς;

Γιατί ο Σημίτης έδωσε το δαχτυλίδι στον Γ.Α.Παπανδρέου;

Γιατί ο λεγάμενος με τον Γεωργίου μαγείρεψε και φούσκωσε το χρέος ως τον Θεό; Γιατί η Δικαιοσύνη δεν επελήφθη για την εισδοχή μας στο δ.ν.τ. για διεθνή έλεγχο ;

Πολλά και πελώρια γιατί, μα στην ουσία ένα: Πού ήταν η κοινή γνώμη τόσα χρόνια πού είναι και γιατί επιτρέπει να ξεδιπλώνεται αυτό το χάλι;

Είναι εύκολο το τροπάρι: φταίνε οι πολιτικοί όχι όμως οι ψηφοφόροι τους .

Φταίει το μαντρί όχι όμως εκείνοι που μένουν στο μαντρί. Φταίνε Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι κι όχι οι Έλληνες που ακολουθούν πιστά. Φταίνε οι κολοτούμπες των πολιτικών όχι οι δικές μας!

Τι να πω οτι και να πω ότι και να γράψω χαμένο πάει .

Η δύναμη της συνήθειας ή η αδυναμία του φόβου; Σε κάθε περίπτωση ζητείται τσαγανό, πάθος διαύγεια νου και ψυχής. Ένας ψυχωμένος λαός, σαν εκείνον του Οκτώβρη του ΄40 παρ΄ ότι ανέχθηκε το καθεστώς Μεταξά. Η κατήφεια κι ο φόβος ποτέ και κανένα δεν ωφέλησε...

Αφού μπορείς γιατί δεν θέλεις;

Κάνε κάτι τώρα! Προλαβαίνεις. Αύριο μάλλον θα ‘ναι αργά.

Όσο προλαβαίνεις προσπάθα, τώρα που το σύστημα εξουσίας διασπαθίζει ανθρώπινα δικαιώματα, κινητή κι ακίνητη περιουσία, τα λεφτά μας, τα όνειρά μας, τη ζωή μας, την αξιοπρέπειά μας, το σήμερα και το αύριο γενεών και γενεών.

Στο επόμενο σημείωμά μας θα μας απασχολήσει ο Φόβος, που τελικά επιτρέπει την καμουφλαρισμένη ή ωμή βία είτε αφορά την στενή οικογενειακή μας ζωή είτε το ευρύτερο πολιτικό φάσμα.

Καλό βόλι αμίγκος

* Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής, υποψ. βουλευτής με το Ενιαίο Παλλαϊκό μέτωπο, τώρα δε ραδ. παραγωγός.